Τρίτη 12 Αυγούστου 2008

Η πρώτη εβδομάδα στο "ολυμπιακό" Πεκίνο

Σχεδόν μια εβδομάδα στο ολυμπιακό Πεκίνο και ο καιρός έχει φτιάξει. Η βροχή των προηγουμένων ημερών έδιωξε την υγρασία και αυτή την αποπνικτική και αφόρητη ζέστη και η κινεζική πρωτεύουσα αντέχεται. Εκείνο που δεν αντέχεται είναι η ελληνική παρουσία, αν και με τον Χρήστο Τσακμάκη σαν να αναπτερώθηκε λίγο το ηθικό.
Σχεδόν μια εβδομάδα στο Πεκίνο και όλα έχουν συμβεί. Νεκρός τουρίστας, επιθέσεις αυτοκτονίας με πολλούς νεκρούς στην Κίνα και η ολυμπιακή εκεχειρία που «έσπασε» με την έναρξη των Αγώνων αφού λίγο μετά την παρέλαση της ρώσικης αποστολής στο στάδιο στην τελετή έναρξης, η Ρωσία ξεκίνησε τους βομβαρδισμούς στη Γεωργία. Η ΔΟΕ απέκλεισε τη Θάνου από τους Αγώνες και ο κύκλος τη 12ης Αυγούστου 2004 έκλεισε. Πρωτοφανής απόφαση, αλλά τι να περιμένεις από τη ΔΟΕ. Είναι αυτή που έκανε επίτιμο μέλος της τον Χένρι Κίσιγκερ, τον άνθρωπο που όπως έχει πει ένας Αμερικάνος δημοσιογράφος: «Όταν δεν μπορεί να κοιμηθεί τα βράδια δεν μετρά προβατάκια, αλλά καμένα μωρά Βιετναμέζων…»
Στο Πεκίνο ανασύρθηκε από το χρονοντούλαπο της ιστορίας και ο τέως βασιλιάς της Ελλάδας. Ο,τι και αν έγινε, όμως, στην τελετή έναρξης η στιγμή που θα μείνει αξέχαστη είναι η στιγμή που εμφανίστηκε η ελληνική σημαία στο στάδιο για να ξεκινήσει η παρέλαση και ο κόσμος άρχισε να φωνάζει «Hellas, Hellas».
Τους Αγώνες προσπάθησαν να εκμεταλλευτούν και τα Σκόπια, αλλά δεν τους βγήκε.
Εκείνο που δεν έχει αλλάξει τόσες ημέρες εδώ και βεβαίως δεν θα αλλάξει καθόλου, είναι η τεράστια δυσκολίας στην συνεννόηση με τους ντόπιους, παρά τους φιλότιμους και ευγενέστατους εθελοντές και οι ταξιτζήδες που δεν μιλούν λέξη αγγλικά και δε ξέρουν τους δρόμους ή κάνουν ότι δεν τους ξέρουν…

Παρασκευή 8 Αυγούστου 2008

Οι πρώτες εντυπώσεις από το Πεκίνο

Στο Πεκίνο εδώ και 24 ώρες και η κατάσταση αφόρητη. Είναι η δεύτερη φορά που βρίσκομαι στην κινεζική πρωτεύουσα και αυτό το νέφος παραμένει «φονικό». Πέραν του ότι σε εμποδίζει να δεις ακόμη και σε κοντινή απόσταση, σε συνδυασμό με την υγρασία σε εμποδίζει να κινηθείς σε εξωτερικούς χώρους για πολλή ώρα. Δεν είναι ομίχλη όπως το ονόμασε ο πρόεδρος της ΔΟΕ, είναι ένα νέφος φωτοχημικό που έχει προκληθεί από τα καυσαέρια των βιομηχανιών και των αυτοκινήτων και το οποίο προκαλεί ασθένειες και σπέρνει το θάνατο.
Η κατάσταση στην πόλη αφόρητη και όλα είναι έτοιμα για την τελετή έναρξης των 29ων Ολυμπιακών Αγώνων. Στη βιτρίνα φαίνεται να είναι όλα στην εντέλεια με τους μισούς δρόμους της πόλης κλειστούς για τα αυτοκίνητα και τους άλλους μισούς κλειστούς από τα αυτοκίνητα…
Αν δε είσαι τυχερός σε αυτή μπορεί και να συνεννοηθείς με κάποιον. Ελάχιστοι μιλούν αγγλικά και αυτοί δεν καταλαβαίνουν και δεν τους καταλαβαίνεις.
Οι εθελοντές είναι πολλές χιλιάδες, κοντά στις 100, χαμογελαστοί και ευγενικοί. Ένα απρόσμενο εργατικό δυναμικό για τους Αγώνες. Είναι πρόθυμοι να εξυπηρετήσουν, μιλούν αγγλικά σε καλό επίπεδο και κάποιοι μιλούν και άλλες γλώσσες και φέρουν την ανατολίτικη ευγένεια που φέρουν σχεδόν όλοι οι κάτοικοι του Πεκίνου.
Για τους οδηγούς των ταξί το να μιλά κάποιος αγγλικά είναι δυσεύρετο. Επομένως αδυναμία συνεννόησης και εδώ, παρ΄ ότι τον τελευταίο καιρό οι αρχές τους επέβαλλαν να μάθουν αγγλικά και τους έκαναν και εντατικά φροντιστήρια για τα στοιχειώδη. Φευ…
Για τους υπόλοιπους κατοίκους του Πεκίνου οι Αγώνες είναι ευχή και κατάρα. Τους άλλαξαν τη ζωή, την ανέτρεψαν και μακάρι να τέλειωναν χθες… Ολόκληρα οικοδομικά τετράγωνα έχουν αδειάσει από κατοίκους της πρωτεύουσας που έφυγαν για να μην είναι παρόντες στους Αγώνες. Θυμίζει κάτι από Αθήνα αυτό… Οι επαγγελματίες διαμαρτύρονται και κάποιοι που επένδυσαν χρήματα στις επιχειρήσεις τους για την περίοδο των Αγώνων, τα κλαίνε.
Για άλλους βέβαια, οι Αγώνες είναι ένα στοίχημα που πρέπει η υπερδύναμη να κερδίσει και θα το κερδίσει. Θα έδιναν και τη ζωή τους, λένε κάποιοι που θεωρούν ένα από τα ωραιότερα πράγματα που έχουν συμβεί στην Κίνα τους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Τουλάχιστον στα μετάλλια οι προβλέψεις δίνουν την Κίνα νικήτρια με βραχεία κεφαλή έναντι των ΗΠΑ και άρα στην πρώτη θέση. Θα ήταν ό,τι καλύτερο για όλους τους και θα τόνωνε αφάνταστα το πατριωτικό τους συναίσθημα μαζί με τα συγχαρητήρια που θα δώσει στα σίγουρα ο Ζακ Ρογκ για τη διοργάνωση μετά το τέλος των Αγώνων.
Τα στάδια είναι πολύ καλά, οι εγκαταστάσεις άψογες με τους διοργανωτές να λένε ότι έχουν αποφασίσει κατά 100% για τη μετολυμπιακή τους χρήση (έτσι έλεγαν και στην Αθήνα) και το κόστος και εδώ όπως και στην Ελλάδα, απροσδιόριστο.
Ενας έμπειρος συνάδελφος που έχει καλύψει πάρα πολλούς Ολυμπιακούς Αγώνες μου έλεγε ότι αυτοί της Αθήνας ήταν εκ των καλυτέρων, ή εξ αυτών με τα λιγότερα προβλήματα συμπληρώνω εγώ.
Η τελευταία δυσάρεστη έκπληξη στο εξαιρετικό Κέντρο Τύπου των Αγώνων ήταν το ίντερνετ. Για να έχεις ελεύθερη πρόσβαση πρέπει να πληρώσεις 350 ευρώ λένε οι διοργανωτές που άλλα είχαν υποσχεθεί. Ελεύθερη πρόσβαση σημαίνει να μπορείς να σερφάρεις, όχι να μπαίνεις σε όλες τις ιστοσελίδες, διότι στην Κίνα εν έτη 2008 υπάρχουν ακόμη απαγορεύσεις που μοιάζουν απίστευτες στον δυτικό κόσμο. Και οι Αγώνες μόλις ξεκίνησαν. Αυτές ήταν οι εμπειρίες του πρώτου 24ωρου από το Πεκίνο….

Τρίτη 5 Αυγούστου 2008

ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΑΣ

Μαθήματα πολιτισμού, ήθους, παιδείας και αλτρουισμού παρέδωσε εις άπαντες τους νεοέλληνες ο αρχαιοελληνικά σκεπτόμενος Αυστραλός, μαλτέζικης καταγωγής, πατέρας που έχασε το γιο του στη Μύκονο. Αυτή η μορφή που μέσα της περικλείει τον Σωκράτη, τον Πλάτωνα, τον Αριστοτέλη και τον Ευριπίδη μαζί, παρέδωσε μαθήματα πολιτισμού και έδειξε δρόμους και ατραπούς σκέψης για ένα πιο ανθρώπινο μέλλον για όλους μας.
Ακόμη, όμως και αυτή την βγαλμένη από την αρχαιοελληνική γραμματεία και ευγενική μορφή, αυτόν τον πονεμένο πατέρα, κατάφερε να βγάλει από τα ρούχα του η ελληνική δικαιοσύνη. Μια ελληνική δικαιοσύνη που –πέραν των φωτεινών εξαιρέσεων που υπήρχαν και θα υπάρχουν- έκανε και πάλι το θαύμα της, στάθηκε κατώτερη των περιστάσεων και προφυλάκισε μόνον έναν από τους τέσσερις που φέρονται να εμπλέκονται στη δολοφονία του 20χρονου Αυστραλού.
Η στάση του πατέρα του δείχνει την πλευρά ενός ανθρώπου που σκέπτεται αρχαιοελληνικά. Δείχνει την καλή πλευρά, αυτή που όλοι θέλουμε. Η στάση των «καθαρμάτων» της Μυκόνου που σκότωσαν το παιδί, των τοπικών αρχών που τους καλύπτουν εδώ και χρόνια στο όνομα της τουριστικής ανάπτυξης και η στάση της ελληνικής δικαιοσύνης, δείχνει την άλλη, την κακή πλευρά της Ελλάδας, αυτή που δεν θέλουμε να υπάρχει, αλλά που δυστυχώς υπάρχει.
Δυστυχώς ο πατέρας του 20χρονου που έχασε τη ζωή του δεν είναι Ελληνας. Θα θέλαμε πολύ να είναι. Δυστυχώς Ελληνες είναι τα «καθάρματα» που σκότωσαν το παιδί τους, οι αρχές τους συγκαλύπτουν και οι μονίμως επίορκοι δικαστές. Αυτό είπαν στην ουσία και οι κάτοικοι της Μυκόνου με την αυθόρμητη διαμαρτυρία τους….