Σάββατο 29 Ιανουαρίου 2011

ΗΤΑΝ ΠΡΟΒΟΚΑΤΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΑΣΥΛΟΥ Η ΝΟΜΙΚΗ;

Με το καλύτερο έως τώρα δυνατό τρόπο και κυρίως ειρηνικά., έληξε η αποχώρηση των μεταναστών από το κτίριο της Νομικής στην οδό Σόλωνος. Δεν αναφερόμαστε σε κατάληψη, διότι δεν ήταν ξεκάθαρο αν ήταν κατάληψη ή κάτι άλλο, μιας και κάποιοι προέτρεψαν και υπέδειξαν στους μετανάστες να εισέλθουν στο κτίριο και να κάνουν εντός αυτού απεργία πείνας, κάτι που επικοινωνιακά τουλάχιστον ήταν σίγουρο ότι θα βοηθούσε τον αγώνα τους.
Για να γίνει μια όσο το δυνατόν πιο αμερόληπτη προσέγγιση του θέματος απαιτείται πάνω απ’ όλα ψυχραιμία. Ξεκινάμε από το ότι και η παρούσα κυβέρνηση και οι προηγούμενες δεν έχει και δεν είχαν ξεκάθαρη πολιτική για το μεταναστευτικό, το οποίο αντιμετώπισαν και αντιμετωπίζουν εντελώς ευκαιριακά. Αποτέλεσμα της μη υπάρξεως πολιτικής σε αυτό το μείζον ακόμη και για το μέλλον της χώρας και της συστάσεως του πληθυσμού της θέμα, είναι γεγονότα σαν και αυτό της Νομικής.
Πέραν αυτού, όμως, με την είσοδο και παραμονή των μεταναστών στο χώρο της σχολής, δηλαδή σε πανεπιστημιακό χώρο, τέθηκε θέμα ασύλου και ορθώς. Οι αστυνομικές δυνάμεις αν δεν λάμβαναν την άδεια εισαγγελέα και αν αυτός προηγουμένως δεν είχε αίτημα της Πρυτανείας για κατάργηση του ασύλου, δεν μπορούσαν να εισέλθουν στο κτίριο, κάτι που ευτυχώς αποφεύχθηκε και μετά την κατάργηση του ασύλου και άπαντες αποχώρησαν ειρηνικά.
Το θέμα του ασύλου ήρθε μοιραία και πάλι στην επικαιρότητα και κάποιοι έσπευσαν να ζητήσουν για μία ακόμη φορά την κατάργησή του. Εκείνο που θέλουμε να πούμε είναι πως αν μεν αυτοί που πρότειναν στους μετανάστες να εισέλθουν στη σχολή δεν φαντάστηκαν ότι θα τεθεί θέμα κατάργησης του ασύλου, έκαναν απλά λάθος, σοβαρό μεν, αλλά λάθος. Αν, όμως, γνώριζαν και περίμεναν να συμβεί αυτό που συνέβη και να τεθεί και πάλι θέμα κατάργησης του ασύλου, τότε είναι προβοκάτορες και φέρουν την αποκλειστική ευθύνη για αυτό που συνέβη με την εκ νέου αμφισβήτηση μιας εκ των κορυφαίων κατακτήσεων στα χρονικά, του πανεπιστημιακού ασύλου.

Πέμπτη 20 Ιανουαρίου 2011

ΟΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ ΣΤΗΝ ΤΥΝΗΣΙΑ

Τις περασμένες ημέρες γράφαμε για τα γεγονότα στην Τυνησία που προκάλεσαν την ανατροπή του καθεστώτος. Ενός καθεστώτος που όμοιά του υπάρχουν σχεδόν σε όλα τα αραβικά κράτη, τα οποία κυβερνούσαν και κυβερνούν τα εργατικά κόμματα, τα λεγόμενα Μπάαθ. Μιλάμε βεβαίως για μονοκομματικές κυβερνήσεις και πολιτικά συστήματα που στην ουσία είναι διδακτορικά καθεστώτα με δημοκρατικό μανδύα και κανένα ρόλο δεν παίζει το αν ο αρχηγός του κράτους είναι βασιλιάς ή πρόεδρος της δημοκρατίας. Αυτό το σύστημα λοιπόν, ανατρέπεται με τα όσα έγιναν στην Τυνησία και τα οποία έχουν προκαλέσει μεγάλη ανησυχία, όχι μόνο στα αραβικά κράτη, αλλά και στο σύνολο του δυτικού κόσμου.
Η εξέγερση στην Τυνησία έχει συγκεκριμένα αίτια. Αποτελεί ευθεία αμφισβήτηση του δυτικού τρόπου οργάνωσης της ζωής και της κοινωνίας και στροφή στο ισλάμ και τον τρόπο οργάνωσης της κοινωνίας που αυτό προτείνει και που στηρίζεται στην αλληλεγγύη και τη συναδελφικότητα σε αντίθεση με το σκληρό καπιταλισμό της δύσης που έχει οδηγήσει σε μεγάλα αδιέξοδα. Η εξέγερση αυτή, υπάρχει κίνδυνος να επεκταθεί και σε άλλα αραβικά κράτη που όλα βασίζονται στον δυτικό τρόπο κοινωνικοπολιτικής οργάνωσης και που τα τελευταία χρόνια οι κάτοικοί τους αναζητούν διέξοδο στο ισλάμ που πλέον έχει μεγάλη διεισδυτικότητα και απήχηση στον αραβικό κόσμο.
Η επέκταση της εξέγερσης σε άλλα αραβικά κράτη είναι πολύ πιθανό να λειτουργήσει ως ντόμινο και να προκαλέσει μεγάλες αναταράξεις παγκοσμίως. Ο μεγαλύτερος φόβος που υπάρχει αυτή τη στιγμή στη Δύση, είναι να επεκταθεί η εξέγερση στην Αίγυπτο που είναι το σημαντικότερο κράτος για τα δυτικά συμφέροντα στη Μέση Ανατολή και κατέχει ρόλο κλειδί για τον έλεγχο της πολύ κρίσιμης για τις παγκόσμιες ισορροπίες περιοχής. Στην Αίγυπτο που ήδη υπάρχει ισχυρό ισλαμικό κίνημα, το οποίο έκανε μια τις επιθέσεις στις χριστιανικές εκκλησίες τα Χριστούγεννα, γεγονότα που συνδέοντα απόλυτα με αυτά της Τυνησίας.
Για όλους αυτούς τους λόγους, η εξέγερση στην Τυνησία είναι πολύ σημαντική και για την περιοχή, αλλά και για τις παγκόσμιες εξελίξεις.

Πέμπτη 13 Ιανουαρίου 2011

ΑΝΟΙΞΕ Η ΠΟΡΤΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΓΕΡΜΑΝΙΚΕΣ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΙΣ

Η ελληνική κυβέρνηση άνοιξε το θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων. Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε μέχρι ποιου σημείου είναι πραγματικά αποφασισμένη να φθάσει η Ελλάδα, αλλά είναι γεγονός η αποφάσισε να εμπλακεί επισήμως στην υπόθεση του Δίστομου και να ασκήσει παρέμβαση στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης στην εκκρεμή διαφορά Γερμανίας-Ιταλίας για καταβολή αποζημιώσεων.
Με τον τρόπο αυτό η Ελλάδα συμπαραστέκεται στους κατοίκους του Δίστομου, οι οποίοι διεξάγουν εδώ και πολλά χρόνια δικαστικό αγώνα για καταβολή αποζημιώσεων για τη σφαγή των Γερμανών στην πόλη τους τον Ιούνιο του 1944, αλλά ανοίγει και ένα παράθυρο για την περαιτέρω εμπλοκή της στο θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων που αποτελεί ένα πάγιο αίτημα ολόκληρου του ελληνικού λαού και που θα μπορούσε μέχρι και να καλύψει το χρέος της χώρας μας.
Πρέπει να σημειωθεί ότι οι κάτοικοι του Δίστομου έχουν δικαιωθεί από τα ελληνικά και ευρωπαϊκά δικαστήρια στα αιτήματά τους για καταβολή αποζημιώσεων, αλλά δεν έχει ακόμη καταστεί εκτελεστή η απόφαση κατάσχεσης της κρατικής γερμανικής περιουσίας. Το ίδιο συμβαίνει και με την Ιταλία, η οποία προσέφυγε μαζί με τους κατοίκους του Δίστομου στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης και παρέμβαση υπέρ του αποφάσισε χθες να ασκήσει η ελληνική κυβέρνηση.
Πέραν των όποιων συναισθηματικών φορτίσεων, του λαϊκού αισθήματος, αλλά και του δίκιου που είναι με το μέρος της Ελλάδας στην υπόθεση αυτή και συνολικά στην υπόθεση των γερμανικών αποζημιώσεων, δεν μπορεί να παραγνωριστεί το ότι απαιτούνται πολύ προσεκτικοί χειρισμοί λόγω και των εύθραυστων ισορροπιών στην Ευρώπη που επηρεάζουν και τα ελληνοτουρκικά θέματα και το Κυπριακό, τη στιγμή μάλιστα που η Γερμανία έκανε μόλις προχθές άνοιγμα φιλίας στην Κύπρο.
Η κίνηση της χώρας μας να παρέμβει στην υπόθεση του Δίστομου στη Χάγη εντάσσεται σε αυτούς τους προσεκτικούς διπλωματικούς χειρισμούς και έχει πράγματι μεγάλο ενδιαφέρον η συνέχεια αυτής της υποθέσεως και το αν η χώρα μας θα εγείρει συνολικά γερμανικές αποζημιώσεις από τη Γερμανία.