Τετάρτη 15 Οκτωβρίου 2008

ΦΡΕΙΔΕΡΙΚΟΣ ΝΙΤΣΕ: Ο ΜΕΙΖΩΝ ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ

Ηταν 15 Οκτωβρίου 1844 όταν ερχόταν στον κόσμο ένας από τους μεγαλύτερους φιλοσόφους παγκοσμίως και ίσως ο σημαντικότερος εκπρόσωπος της δυτικής φιλοσοφίας. Το 1900, στις 25 Αυγούστου του έτους εκείνου, μετά από 11 χρόνια παράνοιας ο πρωτοπόρος των υπαρξιστών φιλοσόφων με βαθιές επιδράσεις από τον Πλάτωνα, εγκατέλειπε τα εγκόσμια αφήνοντας πίσω του πλούσιο έργο και έχοντας ανοίξει νέους και σημαντικούς δρόμους στη σκέψη. Εχοντας ανοίξει όχι απλά ατραπούς, αλλά λεωφόρους στη σκέψη και τη θεώρηση των πραγμάτων.
Ο λόγος για τον Φρειδερίκο Νίτσε, του οποίου του έργο θεωρείται από πολλούς η βάση της φιλοσοφίας. Ο Φρειδερίκος Βίλχελμ Νίτσα όπως είναι το πλήρες όνομά του, γεννήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 1844 στην πόλη Ράικεν κοντά στη Λειψία και λέγεται πως επειδή η ημερομηνία γέννησής του συνέπεσε με τα 49α γενέθλια του βασιλιά της Πρωσίας, Φρειδερίκου Βίλχελμ Δ', έλαβε προς τιμή του και το όνομα Βίλχελμ, το οποίο αργότερα έπαψε να χρησιμοποιεί.
Ο Φρειδερίκος Νίτσε, που ήταν βαθιά επηρεασμένος από τον Πλάτωνα και που πάνω στη σκέψη του «βάδισε» ο Νίκος Καζαντζάκης, ήταν γιος λουθηρανού πάστορα και γόνος βαθιά θρησκευόμενης οικογένειας. Δυστυχώς, πάνω στη σκέψη του Νίτσε -χωρίς ο ίδιος να το έχει επιδιώξει- βάδισε και ο Αδόλφος Χίτλερ, ο οποίος βασίστηκε στο σημαντικότερο έργο του φιλοσόφου που ήταν ο Υπεράνθρωπος (Τάδε έφη Ζαρατούστρα) για να χτίσει το πρότυπο της Αρείας φυλής. Ο ίδιος ο Νίτσε, όμως, ήταν βαθιά αντιεθνικιστής και πολέμιος του αντισημιτισμού.
Ο Φρειδερίκος Νίτσε έφυγε από τη ζωή το 1900, μετά από 11 χρόνια παράνοιας. Ηταν μόνος και τρελός, αλλά είχε την αίσθηση ότι δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει το τόσο πλούσιο έργο του και αυτό τον έθλιβε. Μετά από χρόνια το έργο του αναγνωρίστηκε και ο ίδιος αναγνωρίστηκε ως ένας από τους μείζονες φιλοσόφους.

Ο ΘΡΥΛΙΚΟΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗΣ ΤΣΕ ΓΚΕΒΑΡΑ

Εγινε θρύλος. Λατρεύτηκε περισσότερο και από ποπ είδωλο. Είναι ο κορυφαίος επαναστάτης της σύγχρονης ιστορίας, είναι ο θρυλικός Ερνέστο Τσε Γκεβάρα ή Ερνέστο Γκεβάρα ντε λα Σιέρνα όπως ήταν το πλήρες όνομά του. Σαν σήμερα, συμπληρώνονται 41 χρόνια από το θάνατο του ανθρώπου που αρνήθηκε πλούτη, ανέσεις και μια ζωή συμβατική και πολέμησε για τους απανταχού υποταγμένους.
Ο Τσε, το βλέμμα του οποίου σε αυτή τη μοναδική φωτογραφία του Κουβανού φωτογράφου Αλμπέρτο Κόρντα που τραβήχτηκε το 1960 στην Αβάνα και δημοσιεύτηκε επτά χρόνια αργότερα είναι αξέχαστο και σαγηνευτικό, πήρε μια μέρα το δισάκι του και με τη μηχανή του ξεκίνησε την περιήγηση στον κόσμο, την ιστορία και την αιωνιότητα. Τράβηξε για άλλα, εγκαταλείποντας την άνετη και πλούσια ζωή που είχε στην Αργεντινή και έγινε μέλος των επαναστατικών κινημάτων της Λατινικής Αμερικής.
Η χώρα που τον κράτησε και την κράτησε, η χώρα που έγινε πατρίδα του, είναι η Κούβα. Εκεί όπου η επανάσταση κρατάει ακόμα, παρ΄ ότι ο σύντροφος Φιντέλ αποσύρθηκε και παρέδωσε την εξουσία. Ο σύντροφος Φιντέλ που πίκρανε τον Τσε, όπως μαρτυρά και το γράμμα που του έστειλε πριν φύγει από την Αβάνα και το οποίο υπάρχει στο μαυσωλείο του, στη Σάντα Κλάρα, την πόλη που πρώτη απελευθέρωσε ο Τσε από τα στρατεύματα του δικτάτορα Μπατίστα.
Ηταν 9 Οκτωβρίου 1967, όταν οι σφαίρες των στρατιωτών της υποκινούμενης από τη CIA βολιβιανής χούντας σκότωναν το σώμα του ευγενούς επαναστάτη. «Τράβα τη σκανδάλη δειλέ, το μόνο που θα καταφέρεις είναι να σκοτώσεις έναν άνθρωπο», είπε ο 39χρονος τότε Τσε λίγο πριν ο λοχαγός Μάριο Τεράν τον σκοτώσει και κάνει πανανθρώπινες και διαχρονικές τις ιδέες του φανατικά ποδοσφαιρόφιλου Τσε Γκεβάρα που δήλωνε οπαδός της ομάδας της γενέτειράς του Ροζάριο Σεντράλ.
Επειδή, όμως, η ιστορία είναι πάντα δίκαιη με τους μεγάλους ανθρώπους και ξέρει να τους δικαιώνει, ο προχωρημένης πια ηλικίας και τυφλός Μάριο Τεράν ξαναβρήκε το φως του χάρη σε Κουβανούς γιατρούς, μετέχοντας στο πρόγραμμα δωρεάν παροχής οφθαλμιατρικών υπηρεσιών που παρέχει η Κούβα σε όλες τις χώρες της Λατινικής Αμερικής!

ΚΥΠΡΟΣ: Ο ΕΥΓΕΝΕΣΤΕΡΟΣ ΑΝΤΙΑΠΟΙΚΙΟΚΡΑΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ

Ηταν 10 Οκτωβρίου 1931 όταν στην Κύπρο, ξεκινούσε ο ευγενέστερος αντιαποικιοκρατικός αγώνας της ιστορίας και ένα από τα πιο επιτυχημένα αντάρτικα όλων των εποχών. Ηταν το λεγόμενο κίνημα των Οκτωβριανών, που κατεπνίγη στο αίμα από τους Βρετανούς κατακτητές, αλλά είχε προλάβει να ρίξει το σπόρο για τον ξεσηκωμό του κυπριακού λαού την 1η Απριλίου 1955 και τον εθνικο-απελευθερωτικό αγώνα της ΕΟΚΑ Α’ που οδήγησε στις συνθήκες της Ζυρίχης και του Λονδίνου το 1959 και την ανεξαρτησία της Κύπρου το 1960. Την ανεξαρτησία της Κυπριακής Δημοκρατίας που έζησε ειρηνικά μόλις τρία χρόνια, μέχρι το 1963 και τις διακοινοτικές ταραχές για τις οποίες ευθύνονται και οι Ελληνοκύπριοι, και ενιαία μέχρι το 1974 και την τουρκική εισβολή στην οποία επίσης έβαλαν το χέρι τους οι Ελληνες και οι προδοτικές για τον Ελληνισμό συμπεριφορές Ελλήνων στην Ελλάδα και την Κύπρο και της υποκινούμενης από τη CIA χούντας των Αθηνών.
Η βρετανική πολιτική του «Διαίρει και Βασίλευε» που υιοθετήθηκε και από τις ΗΠΑ, οδήγησε στο διχασμό Ελληννοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων που όπως λεει και το τραγούδι του αείμνηστου Μάριου Τόκα, σε στίχους μιας Τουρκοκύπριας, «η δική τους η πατρίδα έχει χωριστεί στα δυο και δεν ξέρουν ποιο κομμάτι ν’ αγαπήσουν».
Σαν σήμερα πριν 77 χρόνια οι Κύπριοι ξεσηκώθηκαν για πρώτη φορά μέχρι που κατάφεραν να αποτινάξουν το βρετανικό ζυγό και το πέτυχαν διεξάγοντας τον ευγενέστερο αντιαποικιοκρατικό αγώνα της ιστορίας. Η Κύπρος είναι ένα σημαντικό κομμάτι του ελληνισμού, με τους Ελληνες κατοίκους της να ομιλούν τη γλώσσα μας ίσως και καλύτερα από τους κατοίκους της Ελλάδας και να χρησιμοποιούν ακόμη και σήμερα ομηρικές φράσεις.
Για αυτό και ο μεγάλος νομπελίστας ποιητής Γιώργος Σεφέρης κάθε φορά που πατούσε το χώμα της Μεγαλονήσου, έλεγε: «Κάθε φορά που πηγαίνω στην Κύπρο νοιώθω την Ελλάδα πιο ευρύχωρη».

Δευτέρα 6 Οκτωβρίου 2008

ΒΑΡΟΣΙΑ-ΑΝΟΡΘΩΣΗ: ΡΙΖΕΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ

Ο χρόνος στην Αμμόχωστο σταμάτησε 34 χρόνια πριν. Το ξενοδοχείο «Κωνστάντια» στην παραλία έχει μείνει με τα τραύματα και τα σημάδια της εισβολής. Είναι ακόμη βομβαρδισμένο. Μόνο τα νεκρά κορμιά που κρέμονταν από τα πυρά των κατακτητών επί ημέρες μετά την εισβολή λείπουν.
Λένε πως αυτή η παραλία που μετά το συρματόπλεγμα που οριοθετεί την τουρκοκυπριακή Αμμόχωστο είναι κλειστή, είναι ίσως η ωραιότερη της ανατολικής λεκάνης της Μεσογείου. Η μια πλευρά είναι τουρκοκυπριακή. Εκεί μπορείς να κάνεις μπάνιο και να την απολαύσεις. Η άλλη τίποτα. Είναι κλειστή επί 34 χρόνια… Το σχέδιο Ανάν προέβλεπε επιστροφή της πόλης στην ελληνοκυπριακή πλευρά.
Μετά το συρματόπλεγμα ξεκινούν τα φαντάσματα. Μόνο Τούρκους στρατιώτες μπορείς να διακρίνεις και τίποτα άλλο. Επί 34 χρόνια η πόλη αυτή, η Αμμόχωστος ή Βαρόσια όπως λέγεται και όπως λέγονται όλες οι πόλεις που βρίσκονται μέσα σε κάστρα, είναι κλειστή, διότι η διεθνής νομιμότητα έχει πάει περίπατο.
Το 2006 είχαμε φθάσει μέχρι το συρματόπλεγμα των Βαροσίων μαζί με τον Κύπριο δημοσιογράφο Ιάκωβο Κακουρή. Εκεί μας έδιωξαν οι Τούρκοι φαντάροι, μη δούμε λες τα φαντάσματα στο βάθος της πόλης…Πριν είχαμε παει στην Περιστερονοπηγή, το χωριό του Ιάκωβου. Στο σπίτι του μένουν πια Τούρκοι. Δεν τον άφησαν να μπει και φύγαμε. Πριν είχαμε πάει και στην κατεχόμενη Κερύνεια, στο σπίτι ενός άλλου συναδέλφου, του Πέτρου. Μένουν και εκεί Τούρκοι. Οι Τουρκοκύπριοι, όμως, μας χαιρετούσαν στα ελληνικά…
Πίσω στην Αμμόχωστο και στο έγκλημα που συντελείται υπό τις…ευλογίες της διεθνούς κοινότητας. Το 1974 έφυγαν όλοι από εκεί και μαζί τους και αυτοί που αποτελούν μια ομάδα που λέγεται Ανόρθωση και δημιουργήθηκε το 1911, όταν το νησί ήταν βρετανικό ακόμη και που προσωρινώς εδρεύει στη Λάρνακα. Η Ανόρθωση παει καλά, προοδεύει, αλλά ο χρόνος έχει σταματήσει και για αυτή 34 χρόνια πριν. Το όνειρο και ο πόθος της επιστροφής, όμως, παραμένουν. Όλα αυτά για να μην ξεχνούμε πόθεν προέρχεται ο καθείς και τις ρίζες του ελληνισμού, ο οποίος κατά τον Σεφέρη στην Κύπρο γινόταν πιο ευρύχωρος…