Τετάρτη 24 Δεκεμβρίου 2008

Ο ΞΕΧΩΡΙΣΤΟΣ ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ ΤΟΥ 2008

Τις πρώτες κιόλας ημέρες της δολοφονίας του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου γράφαμε για τα «σφαίρες που σκότωσαν τον Αλέξανδρο και όλο το έθνος μαζί» και για «μια γενιά που βγήκε στους δρόμους με αφορμή αυτό το θάνατο». Όπως πάμπολλοί είχαν κάνει, έτσι και τούτη εδώ η στήλη είχε κάνει λόγο για τα «Δεκεμβριανά του Αλέξανδρου» και «τα Δεκεμβριανά του 2008».
Το σωτήριο έτος 2008 που σε λίγες ημέρες μας αποχαιρετά, μας επεφύλασσε πράγματα σημαντικά στο λυκόφως του. Ποιος διαφωνεί ότι τούτος εδώ ο Δεκέμβριος δεν ήταν σαν τους άλλους και ποιος διαφωνεί ότι τούτος εδώ ο Δεκέμβριος θα μείνει στην ιστορία; Το αν θα αποκαλείται αυτό το κίνημα της νεολαίας «Δεκεμβριανά του 2008» είναι κάτι που ο ιστορικός του μέλλοντος με την ψύχραιμη ματιά της απόστασης από τα γεγονότα θα δει και θα καταγράψει.
Τούτος εδώ ο Δεκέμβριος, όμως, είχε μια υγιή αντίδραση των νέων που ενέπνευσε ακόμη και στο εξωτερικό. Τούτος εδώ ο Δεκέμβριος θα μείνει βαθιά χαραγμένος στη μνήμη πολλών, πέραν της οικογένειας και των φίλων του Αλέξανδρου που έχασαν τον δικό τους άνθρωπο. Τούτος εδώ ο Δεκέμβριος δείχνει και επιβεβαιώνει ότι τα πάντα στη ζωή χρειάζονται κόπους, θυσίες, αγώνες και αμφισβήτηση.
Η δολοφονία του Αλέξανδρου, του παιδιού που έγινε σύμβολο για μια ολόκληρη γενιά, ήταν σίγουρα η αφορμή. Οι αιτίες είναι άλλου και χρόνιες και όλα αυτά βγήκαν, ξέσπασαν και πήραν μορφή χιονοστιβάδας. Οι αγώνες της νεολαίας και οι αντιδράσεις των μαθητών, που καμιά σχέση δεν έχουν με τους κουκουλοφόρους και όλους εκείνους που υποκινούνται από ξένα ή εγχώρια παρακρατικά κέντρα, θα μείνουν στην ιστορία ως η ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον.
Τούτο εδώ το Δεκέμβριο τελικά, τον ξεχωριστό από όλους τους άλλους, συνέβη από αυτό που έχει γράψει ο «μεγάλος»,Οδυσσέας Ελύτης: «Δεν καταλάβαμε πως έκαναν σύσκεψη μυστική τα παιδιά και βγήκαν σε δρόμους και σε πλατείες.. Οταν ξυπνήσαμε, είδαμε τα παιδιά μας θάλασσα να κατακλύζει τους δρόμους, και είπαμε λάθος, αλλά θάλασσα λανθασμένη δε γίνεται».

ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΑΡΚΟ...

Την καλημέρα μου και πάλι στον Μάρκο και τον ευχαριστώ και για τις απαντήσεις, αλλά και για το επίπεδο του διαλόγου. Είναι απόλυτα σεβαστές οι απόψεις του για την υπόθεση Ζαχόπουλου, αλλά εξακολουθώ να πιστεύω ότι το σκάνδαλο εκείνο ήταν πολιτικό...

Δευτέρα 22 Δεκεμβρίου 2008

ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΤΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΖΑΧΟΠΟΥΛΟΥ

Καταρχάς ευχαριστώ και πάλι τον Μάρκο για την απάντηση και τον διάλογο. Οφείλω από την πλευρά μου μια απάντηση για το "σκάνδαλο Ζαχόπουλου", το οποίο περιλαμβάνει ένα παζλ εκβιασμών που οδήγησαν στην απόπειρα αυτοκτονίας του τότε ΓΓ του υπουργείου Πολιτισμού και στη συνέχεια ένα ντόμινο αποκαλύψεων για τις χρηματοδοτήσεις του ΥΠΠΟ.
Στην υπόθεση ενεπλάκη στενός συνεργάτης του πρωθυπουργού (αυτός και αν είναι κυβερνητικό στέλεχος), ο ίδιος ο κ. Ζαχόπουλος (επίσης κυβερνητικό στέλεχος) και σας θυμίζω και το τι έλεγαν την περίοδο εκείνη στελέχη και βουλευτές της ΝΔ. Επίσης, θέλω να σας θυμίσω πως πολύ πριν την απόπειρα αυτοκτονίας του κ. Ζαχόπουλου, ο υπουργός Πολιτισμού Μιχάλης Λιάπης προσπαθούσε να του αφαιρέσει τις αρμοδιότητες.
Αν και η υπόθεση δεν προχώρησε ποινικά, καθώς η εισαγγελέας που τη χειρίστηκε την έθεσε στο αρχείο, το πολιτικό σκάνδαλο είναι προφανές...

Κυριακή 21 Δεκεμβρίου 2008

Η ΑΠΟΥΣΙΑ ΤΩΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ

Μορφή χιονοστιβάδας έχουν πάρει τα πράγματα στις αντιδράσεις της νεολαίας και των μαθητών, οι οποίες φαίνεται να εξελίσσονται σε κίνημα και να εμπνέουν, ακόμη και εκτός Ελλάδας. Μέχρι τη Νέα Υόρκη έφθασε η χάρη της αντίδρασης των νέων της χώρας μας, οι οποίοι εμπνέουν και δείχνουν το δρόμο. Είναι η θάλασσα για την οποία γράφει ο Ελύτης και για την οποία λεει πως δεν μπορεί να είναι λαθεμένη…
Οι αγώνες της νεολαίας και οι αντιδράσεις των μαθητών, δεν έχουν καμιά σχέση με τους κουκουλοφόρους και όλους εκείνους που υποκινούμενοι από ξένα ή εγχώρια παρακρατικά κέντρα, τα κάνουν γης μαδιάμ και καταστρέφουν περιουσίες, αυτούς για τους οποίους ο Λεωνίδας Κύρκος έγραψε στο άρθρο του την περασμένη εβδομάδα πως τους απαγορεύει να χρησιμοποιούν το όνομα της αριστεράς.
Οι αγώνες της νεολαίας και οι αντιδράσεις των μαθητών, είναι η ελπίδα για τη βολεμένη στη μεγάλη της πλειοψηφία νεοελληνική κοινωνία, αλλά κάτι λείπει, κάτι απουσιάζει. Λείπει η φωνή και η παρέμβαση που θα ενώσει, θα δείξει το δρόμο και θα καταδικάσει, σαν και αυτό που έκανε προσφάτως ο Λεωνίδας Κύρκος, εκ των μεγαλυτέρων μορφών της πολιτικής ζωής της χώρας και της ελληνικής αριστεράς. Λείπει η παρέμβαση του Μίκη Θεοδωράκη, εκ των κορυφαίων προσωπικοτήτων που έχει αναδείξει ποτέ η Ελλάδα, παρά το άρθρο, με το οποίο και αυτός επιχείρησε παρέμβαση.
Εν κατακλείδι από την κρίση των ημερών, αλλά και τους ελπιδοφόρους αγώνες των νέων, λείπουν οι φωνές των πνευματικών ανθρώπων της χώρας που πρέπει να παρέμβουν, να βγουν μπροστά και να καθοδηγήσουν. Λείπει η παρέμβαση της Ακαδημίας Αθηνών. Ολους αυτούς τώρα τους έχει ανάγκη η χώρα, τώρα πρέπει να βγουν μπροστά στα δύσκολα, αλλά ακόμη είναι απόντες…

Παρασκευή 19 Δεκεμβρίου 2008

ΓΙΑ ΖΑΧΟΠΟΥΛΟ, ΙΜΙΑ, ΙΣΑΑΚ ΚΑΙ ΣΟΛΟΜΟΥ

Θα ήθελα να πω στον Μάρκο, τον οποίο ευχαριστώ για μία ακόμη φορά για το σχόλιο που μου άφησε, ότι σκάνδαλο Ζαχόπουλο υπάρχει, διότι κυβερνητικά στελέχη ενεπλάκησαν σε παράνομες πράξεις ακριβώς πριν από ένα χρόνο. Βεβαίως η δικαιοσύνηδεν έχει αποφανθεί ακόμη, αλλά είναι πολύ περίεργο το ότι έχει αργήσει τόσο πολύ να ασκήσει διώξεις ή να βάλει την υπόθεση στο αρχείο και να τη κλείσει.
Οσο για τις περιπτώσεις των Ιμίων, και των δύο Ελληνοκύπριων ηρώων Ισαάκ και Σολομού, συμφωνώ απόλυτα. Επρεπε να έχει υπάρξει λαϊκή αντίδραση, αλλά δεν υπήρξε και την ευθύνη τη φέρουμε άπαντες...

ΣΧΕΔΙΟ ΑΠΟΣΤΑΘΕΡΟΠΟΙΗΣΗΣ ΚΑΙ ΑΓΙΟΙ ΤΟΠΟΙ

Η γενική γραμματέας του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα είχε κάνει λόγο για ξένα κέντρα, τα οποία βρίσκονταν πίσω από τις καταστροφές και το πλιάτσικο των κουκουλοφόρων στο κέντρο της Αθήνας. Είχαμε γράψει τότε αναφερόμενη σε αυτή τη δήλωση πως δεν μπορεί να ειπώθηκε τυχαία και μάλιστα από τη γενική γραμματέα του κουμμουνιστικού κόμματος και βέβαια δεν ειπώθηκε τυχαία.
Τις τελευταίες ημέρες τα διεθνή μέσα ενημέρωσης κάνουν συνεχείς αναφορές στα γεγονότα στην Ελλάδα, στις διαδηλώσεις των μαθητών με αφορμή το θάνατο του Αλέξη Γρηγορόπουλου, αλλά και στα φοβερά επεισόδια και τις καταστροφές που έγιναν στην Αθήνα και τις υπόλοιπες ελληνικές πόλεις. Τα περισσότερα διεθνή μέσα προσπαθούν να δώσουν και την εξήγησή τους περί των αιτίων για όλα όσα έχουν συμβεί τον τελευταίο καιρό στην Αθήνα. Δειλά, δειλά, μάλιστα, έχουν αρχίσει και κάνουν την εμφάνισή τους διεθνώς στο διαδίκτυο, αναφορές περί των όσων είχε πει η κυρία Παπαρήγα για ξένα κέντρα και τις δυνάμεις που συνέβαλλαν και έπαιξαν ρόλο στα επεισόδια.
Όπως είχαμε γράψει από αυτή εδώ τη στήλη, με αφορμή τις δηλώσεις της κυρίας Παπαρήγα, όλα όσα συνέβησαν με τις καταστροφές και το πλιάτσικο, αλλά και την παρουσία των πολλών αλλοδαπών σε αυτά, τα πράγματα δείχνουν να είναι μέρος ενός γενικότερου σχεδίου το οποίο εξελίσσεται σε βάρος της χώρας μας και το οποίο έχει να κάνει με συγκεκριμένα πράγματα όπως λέγεται που έγιναν τα τελευταία χρόνια στην εξωτερική πολιτική και βεβαίως με συγκεκριμένες αποφάσεις που ελήφθησαν.
Εκφραστές των κέντρων που θέλουν να δημιουργήσουν αποσταθεροποίηση και το οποίο δεν έχει να κάνει με την παρούσα κυβέρνηση, αλλά με τη γενικότερη πίεση της Ελλάδας τη στιγμή που είναι ανοιχτά μέτωπα όπως αυτό της Κύπρου και της Μακεδονίας, είναι οι «γνωστοί-άγνωστοι» αποσταθεροποιητές της Δύσης οι οποίοι εδρεύουν στην άλλη άκρη του Ατλαντικού και στους Αγίους Τόπους…

Τρίτη 16 Δεκεμβρίου 2008

ΑΙΤΙΕΣ ΚΑΙ ΑΦΟΡΜΕΣ ΜΕ ΨΥΧΡΑΙΜΗ ΜΑΤΙΑ

Πέρασαν 10 ημέρες από τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου και η ματιά στα γεγονότα είναι σαφέστατα πιο ψύχραιμη από όλες τις πλευρές. Πέρασαν 10 ημέρες από ένα γεγονός που αποτέλεσε τη θρυαλλίδα κοινωνικών εκρήξεων και αναταραχών, οι οποίες έχει αρχίσει να διαφαίνεται μετά από τόσες ημέρες πως έχουν δύο σκέλη, αιτίες και αφορμές…
Στις αναταραχές και τις διαδηλώσεις που συνεχίζονται, υπάρχει το σκέλος της μαθητικής αντίδρασης και του ξεσπάσματος των παιδιών, τα οποία με αφορμή τη δολοφονία του συνομήλικου τους και αιτία τις κακές συνθήκες παιδείας και διαβίωσης τους ξεσπούν, διαμαρτύρονται και μια εξεγείρονται και πολύ καλά κάνουν. Υπάρχει, όμως, και το δεύτερο σκέλος, των κουκουλοφόρων, της πολιτικής εκμετάλλευσης και της αποσταθεροποίησης που κατά πολλούς εξελίσσεται για τη χώρα μέσω ξένων υπηρεσιών και δυνάμεων, όπως εύστοχα επεσήμανε και γενική γραμματέας του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα προ ολίγων ημερών.
Σε όλα αυτά, έρχεται να προστεθεί μια αστυνομία, η οποία εκτρέφει εδώ και χρόνια στους κόλπους της ακραία στοιχεία και ιδεολογίες που κατ’ ουσία οδήγησαν στη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Μια αστυνομία, η οποία τις κρίσιμες ημέρες ήταν απούσα από τα γεγονότα και άφησε τις περιουσίες των πολιτών, έρμαιο στα χέρια των κουκουλοφόρων.
Αυτή η αστυνομία φάνηκε λίγο πιο σκληρή όταν ερχόταν αντιμέτωπη με μαθητές και με την εκπαιδευτική κοινότητα, για την οποία ο θάνατος του 15χρονου παιδιού ήταν η αφορμή και η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Οι νέοι και οι μαθητές είναι στους δρόμους για να διεκδικήσουν καλύτερο μέλλον, καλύτερες συνθήκες διαβίωσης και παιδείας. Αιτήματα διαχρονικά που ουδείς τα έχει επιλύσει εδώ και δεκαετίες και για αυτό οι νέοι και οι μαθητές φωνάζουν, διαμαρτύρονται και εξεγείρονται.
Υπάρχει και η άλλη πλευρά, οι ανεξέλεγκτοι ή κατευθυνόμενοι κουκουλοφόροι, οι οποίοι κατά πολλούς, είναι μέρος του σχεδίου αποσταθεροποίησης που εκπορεύεται από ξένα κέντρα, όπως επεσήμανε η Αλέκα Παπαρήγα, η οποία και εξ αρχής και άνευ δεύτερης σκέψης τους καταδίκασε. Δεν έκανε, όμως, το ίδιο και η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και απόλυτα φυσιολογικά ήρθε η κατρακύλα στις δημοσκοπήσεις, η οποία θα συνεχίσει για το κόμμα, αν δεν πάρει ξεκάθαρη θέση. Διότι πλέον, το σίγουρο είναι πως όποια εκτόνωση και αν υπάρξει οι διαδηλώσεις, αλλά και η αναταραχή θα συνεχισθούν επί μακρόν.

ΤΑ ΔΕΚΕΜΒΡΙΑΝΑ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ

Αυτές οι σφαίρες ήταν σφαίρες στην καρδιά της Ελλάδας. Σφαίρες που σκότωσαν τον Αλέξανδρο και όλο το κράτος, το έθνος και μαζί μια γενιά που βγήκε στους δρόμους όχι άδικα. Δικαίως οι μαθητές εξεγείρονται, αντιδρούν κατεβαίνουν στους δρόμους. Δικαίως η κοινωνία εξεγέρθηκε και όρθωσε ανάστημα και έτσι θα πρέπει να συνεχίσει και να πορευθεί στο μέλλον, όπου και όταν χρειάζεται, όπου και όταν έχει αιτίες και αφορμές.
Μιλάμε για την εξέγερση και τις διαμαρτυρίες των νέων βεβαίως και όχι για τις καταστροφές και το πλιάτσικο των κουκουλοφόρων και όλα τα άλλα ακραία που έχουν δει τα μάτια μας από το περασμένο Σάββατο 6 Δεκεμβρίου 2008. Από εκείνο το βράδυ που όλα άλλαξαν. Από εκείνο το βράδυ που τίποτα δεν είναι ίδιο που ακόμη και η σκέψη του ποιητή είναι σίγουρο ότι θα κατευθυνθεί προς διαφορετικές ατραπούς και θα έχει άλλα ερεθίσματα.
Η δολοφονία του Αλέξανδρου, του παιδιού που έγινε σύμβολο για μια ολόκληρη γενιά, ήταν σίγουρα η αφορμή. Οι αιτίες είναι άλλου και χρόνιες. Οι αιτίες είναι η πείνα, η ανεργία, η παιδεία που είναι κατ’ ευφημισμό δωρεάν, η ταλαιπωρημένη γενιά των 700 ευρώ με τα μεταπτυχιακά και τις ξένες γλώσσες που αν δεν έχουν μπάρμπα στην Κορώνη μένουν ισοβίως στα 700 ευρώ, η εκμετάλλευση, το ψέμα και η απάθεια που βιώνουν οι νέοι. Όλα αυτά τους έκαναν να είναι οργισμένοι και να ξεσπάσουν μετά από μια πολύ σοβαρή αφορμή, όπως ήταν η εν ψυχρώ δολοφονία ενός 15χρονου παιδιού.
Και λίγα έκαναν οι νέοι και οι μαθητές. Κανονικά θα έπρεπε να έχουν ξεσπάσει και να τα κάνουν όλα αυτά πέρσι τέτοια εποχή όταν εμμέσως βίωναν την κοροϊδία με το σκάνδαλο Ζαχόπουλου, κατά του οποίου παρεμπιπτόντως δεν έχει ασκηθεί καμία δίωξη από τις δικαστικές αρχές. Και λίγα έκαναν αυτά τα παιδιά που χρόνια τώρα ανέχονται μια διακομματική κοροϊδία που τους οδηγεί σε αδιέξοδα.
Ισως η θυσία του 15χρονου μαθητή, τα Δεκεμβριανά του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, να είναι η απαρχή για κάτι νέο και καλύτερο στην ελληνική παιδεία και την ελληνική κοινωνία. Ισως η θυσία του να μη παει χαμένη και η μνήμη του να δικαιωθεί…

Τετάρτη 3 Δεκεμβρίου 2008

ΤΑ ΔΕΚΕΜΒΡΙΑΝΑ ΚΑΙ Ο ΕΘΝΙΚΟΣ ΔΙΧΑΣΜΟΣ

Μία από τις πλέον αποφράδες επετείους της νεοελληνικής ιστορίας είναι η 3η Δεκεμβρίου, αφού αυή την ημέρα πριν από 64 χρόνια, έπεσε στην Αθήνα η πρώτη σφαίρα των Δεκεμβριανών, τα οποία αποτέλεσαν τον προάγγελο του εμφυλίου πολέμου και του μετέπειτα εθνικού διχασμού. Μετά τις χρυσές σελίδες τόσο στην ελληνική, όσο και στην παγκόσμια ιστορία που έγραψαν οι Ελληνες κατά τον πόλεμο με τους Ιταλούς, αλλά και κατά την γερμανική αντίσταση και κατοχή, είχε έρθει η ώρα να χωριστούν, να διχασθούν και να κάνουν δεκαετίες να ξεπεράσουν συνολικά τα βιώματα των χρόνων εκείνων.
Με τον όρο Δεκεμβριανά αναφέρονται οι ένοπλες συγκρούσεις που έλαβαν χώρα στην Αθήνα, ανάμεσα στους οπαδούς του ΚΚΕ και των προσκείμενων σε αυτό αριστερών αντιστασιακών οργανώσεων (ΕΑΜ-ΕΛΑΣ) και τις δυνάμεις του υπόλοιπου πολιτικού φάσματος, του πρωθυπουργού Γεωργίου Παπανδρέου και των βρετανικών δυνάμεων οι οποίες στάθμευαν στην Αθήνα μετά την απελευθέρωσή της από τους Γερμανούς.
Αφορμή για την έναρξη των συγκρούσεων αποτέλεσε η διαδήλωση που οργάνωσε στο κέντρο της Αθήνας το ΕΑΜ σαν σήμερα πριν 64 χρόνια, στις 3 Δεκεμβρίου 1944 και η οποία κατεπνίγη στο αίμα, αλλά η αιτία και τα βαθύτερα αίτια της σύγκρουσης αυτής, ήταν άλλα. Ηταν η διαμάχη ανάμεσα σε δύο δυνάμεις που διεκδικούσαν την εξουσία, τις αριστερές (ΚΚΕ, ΕΑΜ) και τις δεξιές και κεντρώες, ή τις αντικομμουνιστικές δυνάμεις στις οποίες ανήκαν και οι φιλελεύθεροι και οι φιλοβασιλικοί και βέβαια όλα αυτά είχαν τη στήριξη και των Βρετανών.
Τα Δεκεμβριανά έληξαν με τη Συμφωνία της Βάρκιζας και τον αφοπλισμό των αριστερών δυνάμεων στις 12 Φεβρουαρίου 1945, αλλά δυστυχώς αυτή η συμφωνία δεν ήταν το τέλος, αλλά η απαρχή του εθνικού διχασμού και του εμφυλίου πολέμου (1946-49) ο οποίος άρχισε να ξεπερνιέται τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης και να φέρει βαριά τη σκιά του πάνω από τη χώρα και τη δημοκρατική της πορεία.
Μετά τις χρυσές ημέρες είχαν έρθει οι μαύρες, οι αποφράδες, οι ημέρες και οι σελίδες της ιστορίας που είναι παράδειγμα προς αποφυγή για εμάς τους ιδίους και όλες τις μελλοντικές γενιές.

Τρίτη 18 Νοεμβρίου 2008

ΣΥΜΒΟΛΟ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ

Από νωρίς χθες το πρωί όλα ήταν έτοιμα στο Πολυτεχνείο και στις γύρω από αυτό περιοχές. Στην πλατεία Εξαρχείων επικρατούσε ηρεμία, με το πανό που γράφει ότι το «κράτος πουλά την ηρωίνη» να βρίσκεται σε ευδιάκριτη για κάθε περαστικό θέση. Οι πλανόδιοι ανθοπώλες είχαν και αυτοί πάρει τις θέσεις τους και πουλούσαν 1 ευρώ το γαρύφαλλο για όσους ήθελαν να αποτίσουν φόρο τιμής στα παιδιά που έπεσαν στη διάρκεια της κορυφαίας αντιστασιακής πράξης κατά της δικτατορίας. Η μουσική του Θεοδωράκη και τα τραγούδια του Λοϊζου κυριαρχούσαν.
Το κέντρο της Αθήνας ήταν άδειο και καλύτερα από ποτέ για να κυκλοφορείς μέχρι το απογευματινό κυκλοφοριακό έμφραγμα λόγω των δρόμων που έκλεισαν για την πορεία, με τους αστυνομικούς να είναι αριθμητικά περισσότεροι από τους περαστικούς το πρωί στους κεντρικούς δρόμους της πρωτεύουσας. Οι πύλες του Πολυτεχνείου έκλεισαν στις 3 μ.μ. και με την αιματοβαμμένη σημαία να προπορεύεται, ξεκίνησε η πορεία προς την αμερικάνική πρεσβεία. Μια πορεία που μπορεί αριθμητικά να φθίνει χρόνο με το χρόνο, αλλά που κρατά άσβεστο το μήνυμά της και το συμβολισμό της, ειδικά αυτόν της διαμαρτυρίας στην πρεσβεία των ΗΠΑ, που έπαιξαν σημαντικότατο ρόλο στην επιβολή της δικτατορίας στη χώρα μας.
Τα συνήθη επεισόδια με τους πανταχού παρόντες γνωστούς αγνώστους έγιναν και πάλι παρά τη δυνατή βροχή και η ιστορία των τελευταίων ετών επαναλήφθηκε για μία ακόμη φορά.
Ιδια και απαράλλαχτα ήταν και πάλι όλα. Όπως κάθε χρόνο, παρ΄ ότι η συμμετοχή μικραίνει. Ιδιο και απαράλλαχτο, όμως, είναι και το μήνυμα του Πολυτεχνείου, το οποίο πιθανώς να είναι και πιο ηχηρό από ποτέ. Ένα μήνυμα ελευθερίας, ελπίδας μια υψηλών ιδανικών το οποίο μας στέλνουν τα παιδιά του Πολυτεχνείου, αυτοί που έπεσαν νεκροί από τις σφαίρες της χούντας και αυτοί που ζουν.
17η του Νοέμβρη. Ημέρα μνήμης, ημέρα σημαντική, μεγάλη και ιστορική. Ημέρα που θα θυμίζει για πάντα τι σημαίνει ανδρεία και ηρωισμός. Ο,τι και αν γίνει, όσοι και μείνουν να πορεύονται προς την αμερικανική πρεσβεία, η μέρα αυτή θα μείνει στην ιστορία ως μία από τις ηρωικότερες των Ελλήνων και το Πολυτεχνείο θα παραμείνει για πάντα το σύμβολο ενός ηρωικού αγώνα για την ελευθερία, την ανεξαρτησία και τη δημοκρατία.

ΖΩΝΤΑΝΟΣ Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ

Μέρες σαν και αυτές δεν μπορεί ο νους να μην παει στα παιδιά του Πολυτεχνείου. Στα παιδιά της γενιάς εκείνης που δίδαξαν τι θα πει αγώνας, πάλη, αντίσταση και υψηλά ιδανικά. Στα παιδιά που είναι σε μεγάλο βαθμό υπεύθυνα για τον… μεγάλο βαθμό ελευθερίας που απολαμβάνουμε εμείς σήμερα.
17η του Νοέμβρη μεθαύριο. Ημέρα μνήμης, ημέρα σημαντική, μεγάλη και ιστορική. Ημέρα που θα θυμίζει για πάντα τι σημαίνει ανδρεία και ηρωισμός. Ημέρα που θα μείνει στη μνήμη μας ως αυτή που έλαβε χώρα ίσως η κορυφαία οργανωμένη αντιδικτατορική πράξη. Η ημέρα της ηρωικής εξέγερσης του Πολυτεχνείου.
Πριν από 35 χρόνια, στις 17 Νοεμβρίου 1973, το φοιτητικό κίνημα της χώρας παρέδιδε μαθήματα αντίστασης και ηρωισμού. Οι φοιτητές και ξοπίσω τους το σύνολο των δημοκρατικών πολιτών της χώρας έδωσαν τις μάχες τους και τις κέρδισαν για τα υψηλά ιδανικά της ελευθερίας, της δημοκρατίας και της ανεξαρτησίας. Κάποιοι δεν έζησαν για να τα χαρούν και έγιναν ήρωες, έστω και ανώνυμα. Κάποιοι στην πορεία λοξοδρόμησαν, αλλά έβαλαν και αυτοί το λιθαράκι τους στη σημερινή δημοκρατία.
Πριν από 35 χρόνια, το φοιτητικό κίνημα και ξοπίσω του όλοι οι Ελληνες δημοκράτες, στάθηκαν με ανδρεία μπρος στα τανκ των συνταγματαρχών για αυτά τα υψηλά ιδανικά. Ο αγώνας των φοιτητών εξελίχθηκε σε αγώνα ολόκληρης της ελληνικής κοινωνίας που διεκδικούσε το απλό και το αυτονόητο που της στέρησαν οι εγκάθετοι των ξένων δυνάμεων και επίορκοι Ελληνες αξιωματικοί, την ελευθερία του.
Εκείνη η θυσία και εκείνος ο αγώνας δεν πήγαν χαμένα. Αξιζαν τον κόπο έστω και αν η γιορτή φθείρει. Στις καρδιές μας καις τις καρδιές όλων των αγνών Ελλήνων, όμως, δεν θα φθαρεί ποτέ. Κάθε Νοέμβρη, ο νους και η καρδιά μας είναι εκεί, στο Πολυτεχνείο, σε αυτούς που έπεσαν και σε αυτούς που έδωσαν τις μάχες ενάντια στη δικτατορία. Το Πολυτεχνείο είναι το σύμβολο γενεών, είναι το σύμβολο ενός ηρωικού αγώνα για την ελευθερία, την ανεξαρτησία , τη δημοκρατία.

ΕΠΙΤΑΓΗ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΜΑΣ ΟΙ ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ

Διευρύνεται το κύμα εξέγερσης στις φυλακές της χώρας με εκατοντάδες κρατουμένους να προχωρούν σε απεργία πείνας και κάποιους να έχουν ράψει και τα στόματά τους για να μην δεχθούν φαγητό. Τον τελευταίο καιρό στις φυλακές της Ελλάδας υπάρχει μια γενικευμένη εξέγερση των κρατουμένων, στην προσπάθειά τους να βελτιώσουν τις συνθήκες κράτησής τους, να τις κάνουν πιο ανθρώπινες, αλλά και να πετύχουν τη βελτίωση του σωφρονιστικού συστήματος γενικά.
Την περασμένη εβδομάδα γράφαμε πάλι για αυτό το θέμα και είχαμε πει πως ο πολιτισμός μιας χώρας αντικατοπτρίζεται και μέσα από το σωφρονιστικό της σύστημα. Το ελληνικό σωφρονιστικό σύστημα δυστυχώς δεν αποπνέει πολιτισμό και μια χώρα με την παράδοση και την κουλτούρα της Ελλάδας, θα έπρεπε να έχει διαφορετικό σωφρονιστικό σύστημα. Είναι επιταγή της ελληνικής ιστορίας και του ελληνικού πολιτισμού αυτό και δεν έχει να κάνει σε καμία περίπτωση μόνο με την εξέγερση που βρίσκεται σε εξέλιξη αυτό τον καιρό.
Σε αυτή καθ΄ αυτή την εξέγερση πάντως, πρέπει να πούμε ότι η κυβέρνηση οφείλει να αντιδράσει άμεσα και να σκύψει πάνω στα προβλήματα των κρατουμένων, των ανθρώπων που «πληρώνουν» για μια ή περισσότερες μη σύννομες πράξεις που τέλεσαν στη ζωή τους , αλλά πρέπει να «πληρώνουν» κάτω από αξιοπρεπείς συνθήκες και όχι κάτω από συνθήκες, στις οποίες πολλές φορές καταρρακώνεται η αξιοπρέπεια και εκμηδενίζεται η προσωπικότητα του ατόμου. Οι άθλιες στις περισσότερες των περιπτώσεων και υπερκορεσμένες ελληνικές φυλακές δεν τιμούν κανέναν, ακόμη και όλους εμάς που είμαστε έξω από αυτές και δεν μας τιμούν, διότι δεν θέλουμε τέτοιο πολιτισμό. Διαφορετικά θα είχαμε αποδεχθεί και το Γκουντάναμο που έστησε η απερχόμενη και επικίνδυνη παρέα του Λευκού Οίκου…

Τετάρτη 15 Οκτωβρίου 2008

ΦΡΕΙΔΕΡΙΚΟΣ ΝΙΤΣΕ: Ο ΜΕΙΖΩΝ ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ

Ηταν 15 Οκτωβρίου 1844 όταν ερχόταν στον κόσμο ένας από τους μεγαλύτερους φιλοσόφους παγκοσμίως και ίσως ο σημαντικότερος εκπρόσωπος της δυτικής φιλοσοφίας. Το 1900, στις 25 Αυγούστου του έτους εκείνου, μετά από 11 χρόνια παράνοιας ο πρωτοπόρος των υπαρξιστών φιλοσόφων με βαθιές επιδράσεις από τον Πλάτωνα, εγκατέλειπε τα εγκόσμια αφήνοντας πίσω του πλούσιο έργο και έχοντας ανοίξει νέους και σημαντικούς δρόμους στη σκέψη. Εχοντας ανοίξει όχι απλά ατραπούς, αλλά λεωφόρους στη σκέψη και τη θεώρηση των πραγμάτων.
Ο λόγος για τον Φρειδερίκο Νίτσε, του οποίου του έργο θεωρείται από πολλούς η βάση της φιλοσοφίας. Ο Φρειδερίκος Βίλχελμ Νίτσα όπως είναι το πλήρες όνομά του, γεννήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 1844 στην πόλη Ράικεν κοντά στη Λειψία και λέγεται πως επειδή η ημερομηνία γέννησής του συνέπεσε με τα 49α γενέθλια του βασιλιά της Πρωσίας, Φρειδερίκου Βίλχελμ Δ', έλαβε προς τιμή του και το όνομα Βίλχελμ, το οποίο αργότερα έπαψε να χρησιμοποιεί.
Ο Φρειδερίκος Νίτσε, που ήταν βαθιά επηρεασμένος από τον Πλάτωνα και που πάνω στη σκέψη του «βάδισε» ο Νίκος Καζαντζάκης, ήταν γιος λουθηρανού πάστορα και γόνος βαθιά θρησκευόμενης οικογένειας. Δυστυχώς, πάνω στη σκέψη του Νίτσε -χωρίς ο ίδιος να το έχει επιδιώξει- βάδισε και ο Αδόλφος Χίτλερ, ο οποίος βασίστηκε στο σημαντικότερο έργο του φιλοσόφου που ήταν ο Υπεράνθρωπος (Τάδε έφη Ζαρατούστρα) για να χτίσει το πρότυπο της Αρείας φυλής. Ο ίδιος ο Νίτσε, όμως, ήταν βαθιά αντιεθνικιστής και πολέμιος του αντισημιτισμού.
Ο Φρειδερίκος Νίτσε έφυγε από τη ζωή το 1900, μετά από 11 χρόνια παράνοιας. Ηταν μόνος και τρελός, αλλά είχε την αίσθηση ότι δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει το τόσο πλούσιο έργο του και αυτό τον έθλιβε. Μετά από χρόνια το έργο του αναγνωρίστηκε και ο ίδιος αναγνωρίστηκε ως ένας από τους μείζονες φιλοσόφους.

Ο ΘΡΥΛΙΚΟΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗΣ ΤΣΕ ΓΚΕΒΑΡΑ

Εγινε θρύλος. Λατρεύτηκε περισσότερο και από ποπ είδωλο. Είναι ο κορυφαίος επαναστάτης της σύγχρονης ιστορίας, είναι ο θρυλικός Ερνέστο Τσε Γκεβάρα ή Ερνέστο Γκεβάρα ντε λα Σιέρνα όπως ήταν το πλήρες όνομά του. Σαν σήμερα, συμπληρώνονται 41 χρόνια από το θάνατο του ανθρώπου που αρνήθηκε πλούτη, ανέσεις και μια ζωή συμβατική και πολέμησε για τους απανταχού υποταγμένους.
Ο Τσε, το βλέμμα του οποίου σε αυτή τη μοναδική φωτογραφία του Κουβανού φωτογράφου Αλμπέρτο Κόρντα που τραβήχτηκε το 1960 στην Αβάνα και δημοσιεύτηκε επτά χρόνια αργότερα είναι αξέχαστο και σαγηνευτικό, πήρε μια μέρα το δισάκι του και με τη μηχανή του ξεκίνησε την περιήγηση στον κόσμο, την ιστορία και την αιωνιότητα. Τράβηξε για άλλα, εγκαταλείποντας την άνετη και πλούσια ζωή που είχε στην Αργεντινή και έγινε μέλος των επαναστατικών κινημάτων της Λατινικής Αμερικής.
Η χώρα που τον κράτησε και την κράτησε, η χώρα που έγινε πατρίδα του, είναι η Κούβα. Εκεί όπου η επανάσταση κρατάει ακόμα, παρ΄ ότι ο σύντροφος Φιντέλ αποσύρθηκε και παρέδωσε την εξουσία. Ο σύντροφος Φιντέλ που πίκρανε τον Τσε, όπως μαρτυρά και το γράμμα που του έστειλε πριν φύγει από την Αβάνα και το οποίο υπάρχει στο μαυσωλείο του, στη Σάντα Κλάρα, την πόλη που πρώτη απελευθέρωσε ο Τσε από τα στρατεύματα του δικτάτορα Μπατίστα.
Ηταν 9 Οκτωβρίου 1967, όταν οι σφαίρες των στρατιωτών της υποκινούμενης από τη CIA βολιβιανής χούντας σκότωναν το σώμα του ευγενούς επαναστάτη. «Τράβα τη σκανδάλη δειλέ, το μόνο που θα καταφέρεις είναι να σκοτώσεις έναν άνθρωπο», είπε ο 39χρονος τότε Τσε λίγο πριν ο λοχαγός Μάριο Τεράν τον σκοτώσει και κάνει πανανθρώπινες και διαχρονικές τις ιδέες του φανατικά ποδοσφαιρόφιλου Τσε Γκεβάρα που δήλωνε οπαδός της ομάδας της γενέτειράς του Ροζάριο Σεντράλ.
Επειδή, όμως, η ιστορία είναι πάντα δίκαιη με τους μεγάλους ανθρώπους και ξέρει να τους δικαιώνει, ο προχωρημένης πια ηλικίας και τυφλός Μάριο Τεράν ξαναβρήκε το φως του χάρη σε Κουβανούς γιατρούς, μετέχοντας στο πρόγραμμα δωρεάν παροχής οφθαλμιατρικών υπηρεσιών που παρέχει η Κούβα σε όλες τις χώρες της Λατινικής Αμερικής!

ΚΥΠΡΟΣ: Ο ΕΥΓΕΝΕΣΤΕΡΟΣ ΑΝΤΙΑΠΟΙΚΙΟΚΡΑΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ

Ηταν 10 Οκτωβρίου 1931 όταν στην Κύπρο, ξεκινούσε ο ευγενέστερος αντιαποικιοκρατικός αγώνας της ιστορίας και ένα από τα πιο επιτυχημένα αντάρτικα όλων των εποχών. Ηταν το λεγόμενο κίνημα των Οκτωβριανών, που κατεπνίγη στο αίμα από τους Βρετανούς κατακτητές, αλλά είχε προλάβει να ρίξει το σπόρο για τον ξεσηκωμό του κυπριακού λαού την 1η Απριλίου 1955 και τον εθνικο-απελευθερωτικό αγώνα της ΕΟΚΑ Α’ που οδήγησε στις συνθήκες της Ζυρίχης και του Λονδίνου το 1959 και την ανεξαρτησία της Κύπρου το 1960. Την ανεξαρτησία της Κυπριακής Δημοκρατίας που έζησε ειρηνικά μόλις τρία χρόνια, μέχρι το 1963 και τις διακοινοτικές ταραχές για τις οποίες ευθύνονται και οι Ελληνοκύπριοι, και ενιαία μέχρι το 1974 και την τουρκική εισβολή στην οποία επίσης έβαλαν το χέρι τους οι Ελληνες και οι προδοτικές για τον Ελληνισμό συμπεριφορές Ελλήνων στην Ελλάδα και την Κύπρο και της υποκινούμενης από τη CIA χούντας των Αθηνών.
Η βρετανική πολιτική του «Διαίρει και Βασίλευε» που υιοθετήθηκε και από τις ΗΠΑ, οδήγησε στο διχασμό Ελληννοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων που όπως λεει και το τραγούδι του αείμνηστου Μάριου Τόκα, σε στίχους μιας Τουρκοκύπριας, «η δική τους η πατρίδα έχει χωριστεί στα δυο και δεν ξέρουν ποιο κομμάτι ν’ αγαπήσουν».
Σαν σήμερα πριν 77 χρόνια οι Κύπριοι ξεσηκώθηκαν για πρώτη φορά μέχρι που κατάφεραν να αποτινάξουν το βρετανικό ζυγό και το πέτυχαν διεξάγοντας τον ευγενέστερο αντιαποικιοκρατικό αγώνα της ιστορίας. Η Κύπρος είναι ένα σημαντικό κομμάτι του ελληνισμού, με τους Ελληνες κατοίκους της να ομιλούν τη γλώσσα μας ίσως και καλύτερα από τους κατοίκους της Ελλάδας και να χρησιμοποιούν ακόμη και σήμερα ομηρικές φράσεις.
Για αυτό και ο μεγάλος νομπελίστας ποιητής Γιώργος Σεφέρης κάθε φορά που πατούσε το χώμα της Μεγαλονήσου, έλεγε: «Κάθε φορά που πηγαίνω στην Κύπρο νοιώθω την Ελλάδα πιο ευρύχωρη».

Δευτέρα 6 Οκτωβρίου 2008

ΒΑΡΟΣΙΑ-ΑΝΟΡΘΩΣΗ: ΡΙΖΕΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ

Ο χρόνος στην Αμμόχωστο σταμάτησε 34 χρόνια πριν. Το ξενοδοχείο «Κωνστάντια» στην παραλία έχει μείνει με τα τραύματα και τα σημάδια της εισβολής. Είναι ακόμη βομβαρδισμένο. Μόνο τα νεκρά κορμιά που κρέμονταν από τα πυρά των κατακτητών επί ημέρες μετά την εισβολή λείπουν.
Λένε πως αυτή η παραλία που μετά το συρματόπλεγμα που οριοθετεί την τουρκοκυπριακή Αμμόχωστο είναι κλειστή, είναι ίσως η ωραιότερη της ανατολικής λεκάνης της Μεσογείου. Η μια πλευρά είναι τουρκοκυπριακή. Εκεί μπορείς να κάνεις μπάνιο και να την απολαύσεις. Η άλλη τίποτα. Είναι κλειστή επί 34 χρόνια… Το σχέδιο Ανάν προέβλεπε επιστροφή της πόλης στην ελληνοκυπριακή πλευρά.
Μετά το συρματόπλεγμα ξεκινούν τα φαντάσματα. Μόνο Τούρκους στρατιώτες μπορείς να διακρίνεις και τίποτα άλλο. Επί 34 χρόνια η πόλη αυτή, η Αμμόχωστος ή Βαρόσια όπως λέγεται και όπως λέγονται όλες οι πόλεις που βρίσκονται μέσα σε κάστρα, είναι κλειστή, διότι η διεθνής νομιμότητα έχει πάει περίπατο.
Το 2006 είχαμε φθάσει μέχρι το συρματόπλεγμα των Βαροσίων μαζί με τον Κύπριο δημοσιογράφο Ιάκωβο Κακουρή. Εκεί μας έδιωξαν οι Τούρκοι φαντάροι, μη δούμε λες τα φαντάσματα στο βάθος της πόλης…Πριν είχαμε παει στην Περιστερονοπηγή, το χωριό του Ιάκωβου. Στο σπίτι του μένουν πια Τούρκοι. Δεν τον άφησαν να μπει και φύγαμε. Πριν είχαμε πάει και στην κατεχόμενη Κερύνεια, στο σπίτι ενός άλλου συναδέλφου, του Πέτρου. Μένουν και εκεί Τούρκοι. Οι Τουρκοκύπριοι, όμως, μας χαιρετούσαν στα ελληνικά…
Πίσω στην Αμμόχωστο και στο έγκλημα που συντελείται υπό τις…ευλογίες της διεθνούς κοινότητας. Το 1974 έφυγαν όλοι από εκεί και μαζί τους και αυτοί που αποτελούν μια ομάδα που λέγεται Ανόρθωση και δημιουργήθηκε το 1911, όταν το νησί ήταν βρετανικό ακόμη και που προσωρινώς εδρεύει στη Λάρνακα. Η Ανόρθωση παει καλά, προοδεύει, αλλά ο χρόνος έχει σταματήσει και για αυτή 34 χρόνια πριν. Το όνειρο και ο πόθος της επιστροφής, όμως, παραμένουν. Όλα αυτά για να μην ξεχνούμε πόθεν προέρχεται ο καθείς και τις ρίζες του ελληνισμού, ο οποίος κατά τον Σεφέρη στην Κύπρο γινόταν πιο ευρύχωρος…

Κυριακή 28 Σεπτεμβρίου 2008

Η ΜΑΚΡΟΖΩΙΑ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ ΤΗΣ ΚΙΚΗΣ ΔΗΜΟΥΛΑ

Η Αθήνα ετοιμάζεται για τη συναυλία της Μαντόνας, ένα αναμφισβήτητα μεγάλο γεγονός, καλλιτεχνικό, αλλά και τουριστικό, αφού στην ελληνική πρωτεύουσα αναμένονται 16.000 αλλοδαποί επισκέπτες και περίπου το 40% από αυτούς θα μείνουν για διακοπές και μετά τη συναυλία που είναι απλά ένα καλλιτεχνικό γεγονός. Δεν παράγει και δεν προάγει πολιτισμό αν και ουδείς θα ανέμενε κάτι τέτοιο..
Όταν προ ημερών ξεφύλλιζα μια εφημερίδα, το μάτι έπεσε πάνω σε ένα θεόσταλτο δίστιχο που έγραφε: «Η μακροζωία των ονείρων, η εργατικότης των ελπίδων». Κική Δημουλά το εποίησεν. Ισως η κορυφαία σύγχρονη Ελληνίδα ποιήτρια, την οποία πιθανώς να μην γνωρίζουν πολλοί Ελληνες.
Ηταν η βαθύτερη ανάγκη του υπογράφοντος και η τυχαία συνάντηση με το θεόσταλτο δίστιχο της κυρίας Δημουλά για να εκφράσει αυτές τις σκέψεις για αυτά παράγουν πολιτισμό. Η κυρία Δημουλά και πολλές άλλες κυρίες και κύριοι, σύγχρονοι ή παλαιότεροι που ζουν ή ζούσαν στην Ελλάδα και η βιομηχανία του θεάματος δεν τους προβάλει, παράγουν και παρήγαγαν πολιτισμό.
«Το λίγο του κόσμου», λέγεται η ποιητική συλλογή από την οποία προέρχεται το δίστιχο και όπως και άλλα ποιήματα της κυρίας Δημουλά αξίζει να το γνωρίσει κάποιος. Να ένα μικρό δείγμα από το ποίημα «Πέρασα»: «Πέρασα μέρες με βροχή\ εντάθηκα πίσω απ΄ αυτό το συρματόπλεγμα το υδάτινο\ υπομονετικά κι απαρατήρητα,\ όπως ο πόνος των δέντρων όταν το ύστατο φύλλο τους φεύγει\ κι όπως ο φόβος των γενναίων.\ Όχι, δεν είμαι λυπημένη.\ Πέρασα από κήπους, στάθηκα σε σιντριβάνια\ και είδα πολλά αγαλματίδια να γελούν\ σε αθέατα αίτια χαράς.\ Και μικρούς ερωτιδείς, καυχησιάρηδες.\ Τα τεντωμένα τόξα τους \βγήκανε μισοφέγγαρο σε νύχτες μου και ρέμβασα.\ Είδα πολλά και ωραία όνειρα \ και είδα να ξεχνιέμαι. \Όχι, δεν είμαι λυπημένη. \ Περπάτησα πολύ στα αισθήματα τα δικά μου και των άλλων\ κι έμενε πάντα χώρος ανάμεσά τους \ να περάσει ο πλατύς χρόνος. \
Πέρασα από ταχυδρομεία και ξαναπέρασα. \ Έγραψα γράμματα και ξαναέγραψα
και στο θεό της απαντήσεως προσευχήθηκα άκοπα.\ Έπιασα και φωτιά και σιγοκάηκα. \ Και δεν μου ‘λειψε ούτε των φεγγαριών η πείρα.\ Η χάση τους πάνω από θάλασσες κι από μάτια, σκοτεινή, με ακόνισε.\ Όχι, δεν είμαι λυπημένη.\ Όσο μπόρεσα έφερ’ αντίσταση σ’ αυτό το ποτάμι \ όταν είχε νερό πολύ, να μη με πάρει,
κι όσο ήταν δυνατόν φαντάστηκα νερό στα ξεροπόταμα και παρασύρθηκα

Πέμπτη 25 Σεπτεμβρίου 2008

ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΚΥΡΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ

«Το άλλο πρωί μας ξυπνήσανε χλιμιντρίσματα και καλπασμός αλόγων. Πεταχτήκαμε μεμιάς ορθοί κι ανοίξαμε τα μάτια μας. Το τούρκικο ιππικό περνούσε καμαρωτό από την παραλία. Κανείς δεν έβγαλε τσιμουδιά. Και τα μωρά κερώσανε. Μόνο μια πολύ ψιλή παιδική φωνούλα ρώτηξε: -Τι θα μάς κάνουνε οι Τούρκοι;»
Το απόσπασμα αυτό είναι το μυθιστόρημα «Ματωμένα Χώματα», της μεγάλης κυρίας των ελληνικών γραμμάτων, της Διδώς Σωτηρίου, της συγγραφέως, της ανθρώπου, της αγωνίστριας, της Ελληνίδας που τίμησε με τη γραφίδα της τη χώρα και που μέρες σαν και αυτές (23 Σεπτεμβρίου) το 2004 στα 93 της, πέρναγε στην αιωνιότητα.
Τα «Ματωμένα Χώματα» είναι το πιο γνωστό μυθιστόρημα της πολυγραφότατης Διδώς Σωτηρίου, το οποίο γράφτηκε το 1962 και περιγράφει την πολύπαθη και τραγική πορεία του Ελληνισμού της Μικράς Ασίας, χωρίς να αναπαράγει τα μίση και τα πάθη, αλλά καταδεικνύοντας με αριστουργηματικό τρόπο το δράμα των απλών ανθρώπων.
Μικρασιάτισσα και η ίδια, γεννήθηκε στο Αϊδινιό της Μικράς Ασίας το 1919, ήταν η μεγαλύτερη αδελφή της Ελλης Παππά, της συντρόφου του Νίκου Μπελογιάννη και γνώρισε από πρώτο χέρι τα πάθη και τις περιπέτειες του Ελληνισμού της Μικράς Ασίας.
Ο Νικηφόρος Βρεττάκος τη χαρακτήρισε σαν «μια συγγραφέα που έκανε ζωή, όχι φιλολογία» και αυτό το απέδειξε η πολυποίκιλη δράση της. Εζησε τη μικρασιατική καταστροφή, και από τις αρχές της δεκαετίας του ’30 εντάχθηκε στις γραμμές του Αριστερού Κινήματος, του οποίου υπήρξε δραστήριο μέλος, ενώ στην κατοχή έλαβε ενεργό μέρος στην Εθνική Αντίσταση και δούλεψε στον παράνομο Τύπο. Η κορυφαία στιγμή στη ζωή της υπήρξε η συνάντησή της με την ηρωική μορφή της Αντίστασης και ειδικά του παράνομου Τύπου Ηλέκτρα Αποστόλου.
Η Διδώ μεγάλωσε μαζί με τον σύζυγό της Πλάτωνα Σωτηρίου τον γιο της αδελφής της Έλλης Παπά που ήταν φυλακή και του Νίκου Μπελογιάννη που είχε εκτελεστεί και για τον οποίο η Διδώ Σωτηρίου γράφει σε ένα βιβλίο της το καταπληκτικό: «Το χαμόγελό σου Νίκο Μπελογιάννη δεν θα μπορέσει κανείς να μας το πάρει πίσω. Δεν ήσουνα ένας άνθρωπος, μα μια γενιά, ένα κίνημα που νίκησε την ήττα του...».

Ο ΠΑΜΠΛΟ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ

Εγραφε για θάλασσες, έρωτες, γυναίκες και αγγέλους. Τον είπαν Πάμπλο των αγγέλων. Ηταν μια από τις μεγαλύτερες μορφές της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Ηταν ο Πάμπλο των αγγέλων…
Σαν σήμερα πριν από 35 χρόνια έφυγε από τη ζωή ο τιμημένος με Οσκαρ λογοτεχνίας τον 1971 Πάμπλο Νερούντα ή Νεφταλί Ρικάρδο Ρέγιες Μπασσάλτο όπως ήταν το πραγματικό του όνομα. Ο μεγάλος Χιλιάνος ποιητής, έγινε σύμβολο της ελευθερίας της λατινοαμερικάνικης αυτής χώρας που ήταν καταπιεσμένη και ρημαγμένη από την ξενόφερτη σε αυτή δικτατορία. Ο Πάμπλο Νερούντα έφυγε για τη γειτονιά των αγγέλων στα 69 του χρόνια και η κηδεία του μετατράπηκε σε μια μεγάλη διαδήλωση των Χιλιανών κατά του τυραννικού καθεστώτος που τους δυνάστευε.
Ο Πάμπλο Νερούντα ήταν διπλωμάτης και γερουσιαστής με το κομμουνιστικό κόμμα της Χιλής. Η επιβολή της δικτατορίας στην πατρίδα του και η κήρυξη του κομουνιστικού κόμματος ως παρανόμου το 1948, τον ανάγκασε να εγκαταλείψει τη Χιλή. Ο Πάμπλο Νερούντα δεν θα μπορούσε να μείνει αδιάφορος και στον ισπανικό εμφύλιο, αλλά και την εκτέλεση του Φρεντερίκο Γκαρθία Λόρκα.
Εκ των κορυφαίων στιγμών ήταν η γνωριμία του με τον Μίκη Θεοδωράκη, το 1970 στο Παρίσι, όπου βρέθηκαν εξόριστοι και οι δύο από τα τυραννικά καθεστώτα Ελλάδας και Χιλής. Η συνάντηση αυτή αποτέλεσε αφορμή για τη μελοποίηση από τον Μίκη Θεοδωράκη ενός μεγαλειώδους έργου του Νερούντα, του «Κάντο Χενεράλ» (γενικό άσμα), το οποίο ήταν ένα άσμα υπέρ της ειρήνης και της δημοκρατίας και όπως έχει γραφτεί, «αποτέλεσε κραυγή ελευθερίας στο σκοτάδι της χουντικής νύχτας της Ελλάδας όταν πρωτακούστηκε το 1972». Ηταν ένα έργο μνημειώδες και ιστορικό, το οποίο όπως πει ο ίδιος ο Μίκης «εξέφραζε τη δίψα των λαών των δύο χωρών για ελευθερία και όλων αυτών που στενάζουν κάτω από την μπότα των κάθε λογής δικτατόρων».

Πέμπτη 18 Σεπτεμβρίου 2008

ΑΘΩΩΣΗ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ Η ΑΘΩΩΣΗ ΔΑΝΔΟΥΛΑΚΗ

Πριν μήνες είχαμε γράψει για μια υπόθεση συναδέλφου από την Κρήτη, του Μανόλη Δανδουλάκη, κατά του οποίου είχε στραφεί η ιδιοκτησία του ΟΦΗ και είχε καταθέσει αγωγή. Αυτό συνέβη διότι σε εκπομπή που παρουσιάζει στο Creta Channel, ο καλεσμένος του Σήφης Κορωνάκης, πρώην γενικός αρχηγός της ομάδας του Ηρακλείου, είχε πει ότι τα αδέρφια Βατσινά δεν είναι οι πραγματικοί ιδιοκτήτες του ΟΦΗ, αλλά κουμάντο κάνουν οι άνθρωποι του Παναθηναϊκού.
Ο Μανόλης Δανδουλάκης κάθησε στο εδώλιο του κατηγορουμένου για αυτή την υπόθεση, αφού οι αδερφοί Βατσινά κατέθεσαν σε βάρος του αγωγή. Η απόφαση του δικαστηρίου εξεδόθη χθες και ήταν πανηγυρικά αθωωτική για τον Μανόλη Δανδουλάκη, εκ των μαρτύρων υπεράσπισης του οποίου ήταν και ο υπογράφων.
Πρόκειται για μια απόφαση πολύ σημαντική για τον Τύπο. Για μια απόφαση σταθμό που στρέφεται υπέρ και ενισχύει την ελευθερία του Τύπου, αφού το δικαστήριο δέχθηκε ότι δεν μπορεί να έχει ευθύνη και να σύρεται στα δικαστήρια ένας δημοσιογράφος για κάτι που είπε κάποιος άλλος στην εκπομπή του. Συνήθως βέβαια, αυτές οι αγωγές γίνονται με ένα και μοναδικό στόχο, την ομηρία του δημοσιογράφου και την αποθάρρυνση του από το να ασκεί κριτική, όπως είναι υποχρεωμένος να κάνει ασκώντας το λειτούργημά του και μάλλον αυτό συνέβη και στην προκειμένη περίπτωση, διότι αυτό που είπε ο Σήφης Κορωνάκης – που επίσης αθωώθηκε- στον τηλεοπτικό σταθμό του Ηρακλείου, το έχει γράψει ουκ ολίγες φορές ο Τύπος ανά τη χώρα, αλλά δεν έγινε αντίστοιχη αγωγή από τους αδερφούς Βατσινά.
Εν πάση περίπτωση, η δικαιοσύνη απάντησε και εξέδωσε μια άκρως σημαντική απόφαση για την ελευθερία του Τύπου.

ΠΡΟ ΤΩΝ ΠΥΛΩΝ ΤΟ ΚΡΑΧ

Όλα δείχνουν ότι βρισκόμαστε προ ενός οικονομικού κραχ, το οποίο ξεκινά από τις ΗΠΑ, αλλά λόγω της παγκοσμιοποίησης, πρόκειται να επηρεάσει όλο τον πλανήτη και τις εθνικές οικονομίες. Ένα οικονομικό κραχ του οποίου οι συνέπειες είναι ακόμη απρόβλεπτες, αλλά αναμένεται στα σίγουρα να είναι και πολύ οδυνηρές.
Εδώ και πολλά χρόνια οι ειδικοί προέβλεπαν το οικονομικό κραχ που φαίνεται να είναι πολύ κοντά και να είναι και πιο οδυνηρό από εκείνο του 1929. Από τα τέλη της δεκαετίας του ’70, οι οικονομολόγοι προειδοποιούσαν για το επερχόμενο παγκόσμιο οικονομικό κραχ και μάλιστα προσδιοριζόταν ως πηγή του η καταρρέουσα οικονομία των ΗΠΑ, λέγοντας για αυτή πως είναι γίγαντας με πήλινα πόδια.
Ηταν η περίοδος μιας μεγάλης πετρελαϊκής κρίσης τότε, όπως και τώρα, με τους ειδικούς να λένε ότι η οικονομία των ΗΠΑ είναι υπό κατάρρευση. Λίγοι τους πήραν στα σοβαρά και λίγοι έδωσαν σημασία στα λεγόμενα όλων αυτών που επισήμαναν το επερχόμενο οικονομικό κραχ.
Τρεις δεκαετίες αργότερα, όλα δείχνουν ότι όσοι φώναζαν τότε, είναι πολύ μα πολύ κοντά στο να δικαιωθούν τώρα. Ο πλανήτης βρίσκεται πολύ κοντά σε οικονομικό κραχ με απρόβλεπτες και τεράστιες συνέπειες, το οποίο θα ξεκινήσει μεν από τις ΗΠΑ, αλλά θα επεκταθεί λόγω της παγκοσμιοποίησης σε όλο τον κόσμο.
Εκτός της κρίσης αυτής δεν θα μείνει ούτε η Ελλάδα, κάτι που βεβαίως δεν αποτελεί άλλοθι για την επιβολή σκληρών οικονομικών μέτρων που, τα οποία συνήθως πλήττουν τα μεσαία και χαμηλά εισοδήματα. Το σίγουρο είναι ότι βρισκόμαστε προ μιας μεγάλης παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, με τράπεζες στις ΗΠΑ να είναι έτοιμες να χρεοκοπήσουν και τον υπόλοιπο πλανήτη να παρακολουθεί με αγωνία το κακό που έρχεται και να έχει πολύ λίγα όπλα στα χέρια του για να αντιμετωπίσει την κατάσταση.

Τρίτη 9 Σεπτεμβρίου 2008

CERN: Γράφεται ιστορία στην επιστήμη

Το μεγαλύτερο πείραμα στην ιστορία της Φυσικής, το οποίο ενδέχεται ν’ αλλάξει το ρουν της επιστήμης και του τρόπου θεώρησης των πραγμάτων ξεκινά. Πρόκειται για το περίφημο πείραμα CERN, το οποίο θα λάβει χώρα στη Γενεύη της Ελβετίας και από το οποίο η παγκόσμια επιστημονική κοινότητα αναμένει πρωτόγνωρα για την ανθρωπότητα αποτελέσματα και απαντήσεις σε θεμελιώδη ζητήματα της φυσικής, καθώς και να ξεκλειδώσει τα μυστικά της δημιουργίας του κόσμου.
Το πείραμα αυτό που θεωρείται ανώτερο και από το αμφιβόλου επιστημονικής βάσης και αλήθειας πείραμα της Φιλαδέλφειας, φέρει την ονομασία του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Πυρηνικής Ερευνας (CERN), που βρίσκεται στα προάστια της Γενεύης και διαθέτει το μεγαλύτερο εργαστήριο φυσικής στον κόσμο. Αύριο πρόκειται να μπει σε λειτουργία ο μεγάλος επιταχυντής σωματιδίων (LHC), ο οποίος θα δημιουργήσει μια μαύρη τρύπα ικανή ακόμη και να καταπιεί ολόκληρο τον πλανήτη και για αυτό πολλοί φοβούνται ότι αντί να δώσει πολύτιμες πληροφορίες για τη γη και τη δημιουργία της ζωής σε αυτή, μπορεί να έχει καταστροφικά αποτελέσματα, ενώ κάποιοι λένε πως μπορεί μέχρι και να καταστρέψει τον κόσμο.
Το πείραμα αυτό προετοιμάζεται εδώ και χρόνια από πλειάδα επιστημόνων, μεταξύ των οποίων και Ελληνες και αν αποδώσει, θα δικαιωθεί ή όχι η λεγόμενη θεωρία των χορδών. Ο LHC θα προκαλέσει τη σύγκρουση μικροσκοπικών σωματιδίων που θα κινούνται με ταχύτητα που θα αγγίζει την ταχύτητα του φωτός, με σκοπό να αναδημιουργηθούν οι συνθήκες που επικρατούσαν τη στιγμή του Big Bang. Πρόκειται, δηλαδή, για τη δημιουργία μιας μηχανής του χρόνου για την προετοιμασία της οποίας δούλεψε επί σειρά ετών πλειάδα επιστημόνων.
Το σίγουρο είναι πως παρά τις όποιες επικρίσεις (οι πολέμιοι του CERN κατηγορούν τους επιστήμονές του ότι το πείραμα καταπατά το δικαίωμα του ανθρώπου στη ζωή, όπως διατυπώνεται στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και υπάρχουν και προσφυγές στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο) με αυτό το πείραμα η ανθρωπότητα βρίσκεται προ μεγάλων ανακαλύψεων και απαντήσεων σε θεμελιώδη ερωτήματα και η επιστημονική κοινότητα έτοιμη ν’ ανοίξει την πόρτα στο μέλλον και τη νέα εποχή.

Τετάρτη 3 Σεπτεμβρίου 2008

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟΝ ΜΑΡΚΟ

Και βέβαια με ενδιαφέρει πόσο κόστισαν οι Αγώνες της Αθήνας διότι θα τους πληρώσω και εγώ, όπως και εσύ, σε αντίθεση με του Πεκίνου που θα τους πληρώσουν οι Κινέζοι και βέβαια με ενδιάφέρει και αυτό. Το σημαντικότερο, όμως, είναι ότι στο Πεκίνο χάθηκαν άνθρωπο και αυτούς δεν μπορείν να τους φέρει κανείς πίσω και νομίζω πως αυτό που μου επισημαίνεις στο σχόλιό σου είναι και η διαφορά της Αθήνας με το Πεκίνο και δείχνει πόσο καλύτεροι -όχι πετυχημένοι- ήταν οι Αγώνες της Αθήνας σε σύγκριση με το Πεκίνο.

Δευτέρα 1 Σεπτεμβρίου 2008

ΠΕΚΙΝΟ: Η ΑΠΟΘΕΩΣΗ ΤΗΣ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑΣ





Η Αθήνα το 2004, το Πεκίνο το 2008. Τουλάχιστον η ελληνική πρωτεύουσα δεν είχε το "φονικό" νέφος της Κίνας, το οποίο φαίνεται ξεκάθαρα στη φωτογραφία και την ανελευθερία του κινεζικού καθεστώτος. Ηταν οι πρώτες ημέρες των Αγώνων, πριν η ατμόσφαιρα καθαρίσει αυτό που φαίνεται στη φωτογραφία. Ηταν οι πρώτες ημέρες, όταν οι αύρες της αστυνομίας έκαναν έντονη την παρουσία τους.
Οι 29οι Ολυμπιακοί Αγώνες που έγιναν στο Πεκίνο πέρασαν στην ιστορία. Δεν ήταν καλύτεροι της Αθήνας σίγουρα. Αν ήταν επιτυχημένοι εξαρτάται από τι σημαίνει επιτυχία. Οι Αγώνες της Αθήνας ήταν επιτυχημένοι; Αν αναλογιστεί κανείς ότι οι Ελληνες δεν ξέρουν για πόσα χρόνια ακόμη θα τους πληρώνουν μάλλον δεν ήταν και τόσο επιτυχημένοι...
Αυτοί του Πεκίνου ήταν επιτυχημένοι; Οχι βέβαια. Ηταν η αποθέωση της ανελευθερίας και της υποκρισίας. Ηταν η αποθέωση του κιτς και της φυσικής εξάντλησης λόγω των αφόρητων συνθηκών και βέβαια ήταν οι Αγώνες που είχαν 22 νεκρούς. Το κόστος ουδείς το γνωρίζει, αλλά δεν είναι αυτό το ζητούμενο. Το ζητούμενο είναι ότι τα ολυμπιακά ιδεώδη στο Πεκίνο καταρρακώθηκαν, τέλειωσαν, έπεσαν στο χαμηλότερο επίπεδό τους. Ούτε καν η ολυμπιακή εκεχείρία δεν τηρήθηκε. Την ώρα της τελετής έναρξης η Ρωσία επιτέθηκε στη Γεωργία.
Οσο για το ντόπινγκ. Ελέγχονται αυτοί που θέλει ο παγκόσμιος αθλητικός χωροφύλακας, η ΔΟΕ, να ελέχγονται. Η περίφημη ντριμ τιμ δεν περνά από ελέγχους, όπως και όλοι οι αθλητές των ΗΠΑ, χωρίς αυτό να αθωώνει όλους όσους κάνουν χρήση αναβολικών. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Πεκίνου θα κριθούν και αυτοί από την ιστορία, αλλά και από τη γραφίδα τούτη, που ταπεινά τους κατατάσει στους πλέον ανελεύθερους και αντιδημοκρατικούς της ιστορίας, οι οποίοι έγιναν σε μια χώρα που φυλακίζει χωρίς δίκες όσους δεν έχουν την ίδια άποψη με τους κυβερνώντες. Η αποθέωση της υποκρισίας και το πισωγύρισμα της ιστορίας δηλαδή...

Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΗΜΕΡΑ

Τα πολλά προβλήματα που αντιμετώπιζε το Πεκίνο ήταν γνωστά και πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Ακόμη και τα μέλη της ΔΟΕ που το 2001 είχαν ψηφίσει Πεκίνο τα γνώριζαν και παρ΄ όλα αυτά πήραν την απόφαση να δώσουν τους Ολυμπιακούς σε μια χώρα με αφόρητες κλιματολογικές συνθήκες εξαιτίας του νέφους που στη συνέχεια άλλαξαν εξαιτίας της τεχνητής βροχής, με τρομερό κυκλοφοριακό πρόβλημα και με περιορισμό των ελευθεριών και με όχι απόλυτο σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα. Οι αρχές της μεγαλύτερης χώρας του κόσμου είχαν υποσχεθεί προόδους σε όλους αυτούς τους τομείς, οι οποίες πρόοδοι ήταν από μηδαμινές έως ελάχιστες.
Διερωτάται λοιπόν, κάποιος πως το Πεκίνο πήρε τους Αγώνες , ενώ όλα αυτά ήταν γνωστά. Μήπως τους πήρε για τις εξαιρετικές εγκαταστάσεις που παρουσίασε και την κακή οργάνωση ή για τους πολλούς, εξυπηρετικούς και ευγενέστατους εθελοντές ή ακόμη για την τεράστια ιστορία και τον πολιτισμό που κουβαλά αυτή η χώρα;
Για τίποτα απ΄ όλα αυτά δεν πήρε το Πεκίνο τους Αγώνες και βέβαια η απάντηση κρύβεται στην πολύ μεγάλη και σχετικά παρθένα αγορά της Κίνας, η οποία ανακαλύπτεται εσχάτως από τη Δύση και παει και αυτή να διαβρωθεί.
Είναι σαφές ότι το Πεκίνο πήρε τους Αγώνες γιατί το θέλησαν οι πολυεθνικές και οι χορηγοί των Ολυμπιακών Αγώνων και της ΔΟΕ και είναι σαφές ότι η αγορά της Κίνας είναι αυτή που τους προσέλκυσε.
Το ζητούμενο, ωστόσο, για το Πεκίνο και την Κίνα είναι η επόμενη ημέρα των Αγώνων. Όταν τα φώτα θα χαμηλώσουν και τα στάδια θα κλείσουν. Όταν στο ολυμπιακό χωριό θα εγκατασταθούν οι πρώτοι του ένοικοι που αγόρασαν αντί 1 εκ δολαρίων τα διαμερίσματά του, όταν όλα τα αυτοκίνητα θα επιστρέψουν στους δρόμους και οι κάτοικοι θα γυρίσουν στα σπίτιά τους και όταν το νέφος εγκατασταθεί και πάλι πάνω από τα κεφάλια τους και τους κρύψει τον ουρανό, κάνοντας την ατμόσφαιρα και πάλι αποπνικτική και επικίνδυνη για την υγεία της. Όταν το καθεστώς επιστρέψει στην εσωστρέφεια, αφού η διεθνής κοινότητα και η ΔΟΕ θα σταματήσουν να ασχολούνται μαζί του.
Αυτό είναι το μέγα ζητούμενο πλέον για το Πεκίνο και την Κίνα και αυτό είναι που κάνεις τους κατοίκους της πρωτεύουσας να τρέμουν την επομένη ημέρα των Ολυμπιακών Αγώνων, που για όσους έμειναν σε αυτή ήταν ένα ευχάριστο διάλειμα.
(Αρθρο από το Contra)

Τρίτη 12 Αυγούστου 2008

Η πρώτη εβδομάδα στο "ολυμπιακό" Πεκίνο

Σχεδόν μια εβδομάδα στο ολυμπιακό Πεκίνο και ο καιρός έχει φτιάξει. Η βροχή των προηγουμένων ημερών έδιωξε την υγρασία και αυτή την αποπνικτική και αφόρητη ζέστη και η κινεζική πρωτεύουσα αντέχεται. Εκείνο που δεν αντέχεται είναι η ελληνική παρουσία, αν και με τον Χρήστο Τσακμάκη σαν να αναπτερώθηκε λίγο το ηθικό.
Σχεδόν μια εβδομάδα στο Πεκίνο και όλα έχουν συμβεί. Νεκρός τουρίστας, επιθέσεις αυτοκτονίας με πολλούς νεκρούς στην Κίνα και η ολυμπιακή εκεχειρία που «έσπασε» με την έναρξη των Αγώνων αφού λίγο μετά την παρέλαση της ρώσικης αποστολής στο στάδιο στην τελετή έναρξης, η Ρωσία ξεκίνησε τους βομβαρδισμούς στη Γεωργία. Η ΔΟΕ απέκλεισε τη Θάνου από τους Αγώνες και ο κύκλος τη 12ης Αυγούστου 2004 έκλεισε. Πρωτοφανής απόφαση, αλλά τι να περιμένεις από τη ΔΟΕ. Είναι αυτή που έκανε επίτιμο μέλος της τον Χένρι Κίσιγκερ, τον άνθρωπο που όπως έχει πει ένας Αμερικάνος δημοσιογράφος: «Όταν δεν μπορεί να κοιμηθεί τα βράδια δεν μετρά προβατάκια, αλλά καμένα μωρά Βιετναμέζων…»
Στο Πεκίνο ανασύρθηκε από το χρονοντούλαπο της ιστορίας και ο τέως βασιλιάς της Ελλάδας. Ο,τι και αν έγινε, όμως, στην τελετή έναρξης η στιγμή που θα μείνει αξέχαστη είναι η στιγμή που εμφανίστηκε η ελληνική σημαία στο στάδιο για να ξεκινήσει η παρέλαση και ο κόσμος άρχισε να φωνάζει «Hellas, Hellas».
Τους Αγώνες προσπάθησαν να εκμεταλλευτούν και τα Σκόπια, αλλά δεν τους βγήκε.
Εκείνο που δεν έχει αλλάξει τόσες ημέρες εδώ και βεβαίως δεν θα αλλάξει καθόλου, είναι η τεράστια δυσκολίας στην συνεννόηση με τους ντόπιους, παρά τους φιλότιμους και ευγενέστατους εθελοντές και οι ταξιτζήδες που δεν μιλούν λέξη αγγλικά και δε ξέρουν τους δρόμους ή κάνουν ότι δεν τους ξέρουν…

Παρασκευή 8 Αυγούστου 2008

Οι πρώτες εντυπώσεις από το Πεκίνο

Στο Πεκίνο εδώ και 24 ώρες και η κατάσταση αφόρητη. Είναι η δεύτερη φορά που βρίσκομαι στην κινεζική πρωτεύουσα και αυτό το νέφος παραμένει «φονικό». Πέραν του ότι σε εμποδίζει να δεις ακόμη και σε κοντινή απόσταση, σε συνδυασμό με την υγρασία σε εμποδίζει να κινηθείς σε εξωτερικούς χώρους για πολλή ώρα. Δεν είναι ομίχλη όπως το ονόμασε ο πρόεδρος της ΔΟΕ, είναι ένα νέφος φωτοχημικό που έχει προκληθεί από τα καυσαέρια των βιομηχανιών και των αυτοκινήτων και το οποίο προκαλεί ασθένειες και σπέρνει το θάνατο.
Η κατάσταση στην πόλη αφόρητη και όλα είναι έτοιμα για την τελετή έναρξης των 29ων Ολυμπιακών Αγώνων. Στη βιτρίνα φαίνεται να είναι όλα στην εντέλεια με τους μισούς δρόμους της πόλης κλειστούς για τα αυτοκίνητα και τους άλλους μισούς κλειστούς από τα αυτοκίνητα…
Αν δε είσαι τυχερός σε αυτή μπορεί και να συνεννοηθείς με κάποιον. Ελάχιστοι μιλούν αγγλικά και αυτοί δεν καταλαβαίνουν και δεν τους καταλαβαίνεις.
Οι εθελοντές είναι πολλές χιλιάδες, κοντά στις 100, χαμογελαστοί και ευγενικοί. Ένα απρόσμενο εργατικό δυναμικό για τους Αγώνες. Είναι πρόθυμοι να εξυπηρετήσουν, μιλούν αγγλικά σε καλό επίπεδο και κάποιοι μιλούν και άλλες γλώσσες και φέρουν την ανατολίτικη ευγένεια που φέρουν σχεδόν όλοι οι κάτοικοι του Πεκίνου.
Για τους οδηγούς των ταξί το να μιλά κάποιος αγγλικά είναι δυσεύρετο. Επομένως αδυναμία συνεννόησης και εδώ, παρ΄ ότι τον τελευταίο καιρό οι αρχές τους επέβαλλαν να μάθουν αγγλικά και τους έκαναν και εντατικά φροντιστήρια για τα στοιχειώδη. Φευ…
Για τους υπόλοιπους κατοίκους του Πεκίνου οι Αγώνες είναι ευχή και κατάρα. Τους άλλαξαν τη ζωή, την ανέτρεψαν και μακάρι να τέλειωναν χθες… Ολόκληρα οικοδομικά τετράγωνα έχουν αδειάσει από κατοίκους της πρωτεύουσας που έφυγαν για να μην είναι παρόντες στους Αγώνες. Θυμίζει κάτι από Αθήνα αυτό… Οι επαγγελματίες διαμαρτύρονται και κάποιοι που επένδυσαν χρήματα στις επιχειρήσεις τους για την περίοδο των Αγώνων, τα κλαίνε.
Για άλλους βέβαια, οι Αγώνες είναι ένα στοίχημα που πρέπει η υπερδύναμη να κερδίσει και θα το κερδίσει. Θα έδιναν και τη ζωή τους, λένε κάποιοι που θεωρούν ένα από τα ωραιότερα πράγματα που έχουν συμβεί στην Κίνα τους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Τουλάχιστον στα μετάλλια οι προβλέψεις δίνουν την Κίνα νικήτρια με βραχεία κεφαλή έναντι των ΗΠΑ και άρα στην πρώτη θέση. Θα ήταν ό,τι καλύτερο για όλους τους και θα τόνωνε αφάνταστα το πατριωτικό τους συναίσθημα μαζί με τα συγχαρητήρια που θα δώσει στα σίγουρα ο Ζακ Ρογκ για τη διοργάνωση μετά το τέλος των Αγώνων.
Τα στάδια είναι πολύ καλά, οι εγκαταστάσεις άψογες με τους διοργανωτές να λένε ότι έχουν αποφασίσει κατά 100% για τη μετολυμπιακή τους χρήση (έτσι έλεγαν και στην Αθήνα) και το κόστος και εδώ όπως και στην Ελλάδα, απροσδιόριστο.
Ενας έμπειρος συνάδελφος που έχει καλύψει πάρα πολλούς Ολυμπιακούς Αγώνες μου έλεγε ότι αυτοί της Αθήνας ήταν εκ των καλυτέρων, ή εξ αυτών με τα λιγότερα προβλήματα συμπληρώνω εγώ.
Η τελευταία δυσάρεστη έκπληξη στο εξαιρετικό Κέντρο Τύπου των Αγώνων ήταν το ίντερνετ. Για να έχεις ελεύθερη πρόσβαση πρέπει να πληρώσεις 350 ευρώ λένε οι διοργανωτές που άλλα είχαν υποσχεθεί. Ελεύθερη πρόσβαση σημαίνει να μπορείς να σερφάρεις, όχι να μπαίνεις σε όλες τις ιστοσελίδες, διότι στην Κίνα εν έτη 2008 υπάρχουν ακόμη απαγορεύσεις που μοιάζουν απίστευτες στον δυτικό κόσμο. Και οι Αγώνες μόλις ξεκίνησαν. Αυτές ήταν οι εμπειρίες του πρώτου 24ωρου από το Πεκίνο….

Τρίτη 5 Αυγούστου 2008

ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΑΣ

Μαθήματα πολιτισμού, ήθους, παιδείας και αλτρουισμού παρέδωσε εις άπαντες τους νεοέλληνες ο αρχαιοελληνικά σκεπτόμενος Αυστραλός, μαλτέζικης καταγωγής, πατέρας που έχασε το γιο του στη Μύκονο. Αυτή η μορφή που μέσα της περικλείει τον Σωκράτη, τον Πλάτωνα, τον Αριστοτέλη και τον Ευριπίδη μαζί, παρέδωσε μαθήματα πολιτισμού και έδειξε δρόμους και ατραπούς σκέψης για ένα πιο ανθρώπινο μέλλον για όλους μας.
Ακόμη, όμως και αυτή την βγαλμένη από την αρχαιοελληνική γραμματεία και ευγενική μορφή, αυτόν τον πονεμένο πατέρα, κατάφερε να βγάλει από τα ρούχα του η ελληνική δικαιοσύνη. Μια ελληνική δικαιοσύνη που –πέραν των φωτεινών εξαιρέσεων που υπήρχαν και θα υπάρχουν- έκανε και πάλι το θαύμα της, στάθηκε κατώτερη των περιστάσεων και προφυλάκισε μόνον έναν από τους τέσσερις που φέρονται να εμπλέκονται στη δολοφονία του 20χρονου Αυστραλού.
Η στάση του πατέρα του δείχνει την πλευρά ενός ανθρώπου που σκέπτεται αρχαιοελληνικά. Δείχνει την καλή πλευρά, αυτή που όλοι θέλουμε. Η στάση των «καθαρμάτων» της Μυκόνου που σκότωσαν το παιδί, των τοπικών αρχών που τους καλύπτουν εδώ και χρόνια στο όνομα της τουριστικής ανάπτυξης και η στάση της ελληνικής δικαιοσύνης, δείχνει την άλλη, την κακή πλευρά της Ελλάδας, αυτή που δεν θέλουμε να υπάρχει, αλλά που δυστυχώς υπάρχει.
Δυστυχώς ο πατέρας του 20χρονου που έχασε τη ζωή του δεν είναι Ελληνας. Θα θέλαμε πολύ να είναι. Δυστυχώς Ελληνες είναι τα «καθάρματα» που σκότωσαν το παιδί τους, οι αρχές τους συγκαλύπτουν και οι μονίμως επίορκοι δικαστές. Αυτό είπαν στην ουσία και οι κάτοικοι της Μυκόνου με την αυθόρμητη διαμαρτυρία τους….

Τρίτη 22 Ιουλίου 2008

ΠΕΡΙ ΣΛΑΒΟΜΑΚΕΔΟΝΩΝ ΚΑΙ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΩΝ

Η στόχευση είναι προφανής και όλα δείχνουν ότι πρόκειται για κινήσεις καλά μελετημένες και απόλυτα προσεγμένες. Με τις πλάτες του ξένου παράγοντα που εγκαθίδρυσε ένα ακόμη προτεκτοράτο στα Βαλκάνια, τα Σκόπια άνοιξαν επίσημα και σε διεθνές επίπεδο και θέμα «σλαβομακεδονικής μειονότητας» στην Ελλάδα με την επιστολή του Σκοπιανού πρωθυπουργού Νίκολα Γκρουέφσκι στον πρόεδρο της Κομισιόν Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόσο, εξέλιξη που πιθανώς ανάμενε η ελληνική κυβέρνηση και που ορθά δεν το βάζει ως διμερές θέμα και μένει μόνο στη διαφορά για το όνομα.
Πέραν, όμως, της πολιτικής που ακολουθούν τα Σκόπια τα οποία είναι προφανές ότι χρησιμοποιούν τη «σλαβομακεδονική μειονότητα» όπως την αποκαλούν ως διαπραγματευτικό ατού, το θέμα των Σλαβομακεδόνων ή των Σλάβων που αυτοαποκαλούνται Μακεδόνες και ζουν στην ελληνική επικράτεια είναι υπαρκτό και κάποτε θα ετίθετο.
Το σίγουρο είναι ότι στην Ελλάδα ζουν αυτής της εθνικότητας άνθρωποι που πιθανώς αριθμητικά, δεν δικαιολογούν το χαρακτηρισμό ως «μειονότητα», αν και ουδέποτε υπήρξε ακριβής καταγραφή. Σύμφωνα με το Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι, οι Σλαβόφωνοι που ζουν στην Ελλάδα (άγνωστο αν αυτοαποκαλούνται Μακεδόνες ή όχι) είναι από 10.000 έως 30.000. Μια ακόμη καταγραφή είχε γίνει στις Ευρωεκλογές του 2004 όταν είχε κατέβει σε αυτές το «Ουράνιο Τόξο» που αυτοαποκαλείται κόμμα της Μακεδονικής Μειονότητας στην Ελλάδα και το οποίο είχε λάβει 6.176 ψήφους και ποσοστό 0,10%, τη στιγμή που η μόνη αναγνωρισμένη μειονότητα στην Ελλάδα, η μουσουλμανική αριθμεί περισσότερα από 100.000 άτομα.
Θέμα σλαβομακεδονικής μειονότητας λόγο των αριθμών πιθανώς δεν υπάρχει στην Ελλάδα. Υπάρχει, όμως, θέμα με μερικές χιλιάδες ανθρώπων, οι οποίοι είναι άγνωστο τι εθνική συνείδηση έχουν (σλαβική, σλαβομακεδονική, ελληνική, ελληνική και σλαβική μαζί κ.οκ.) και οι οποίοι όποια συνείδηση και αν έχουν, θα πρέπει να είναι ελεύθεροι να την εκφράζουν μέσα στα πλαίσια της ελευθερίας και της δημοκρατίας, ως ισότιμοι Ελληνες πολίτες όπως επιτάσσει και το σύνταγμά μας, άσχετα με το τι λεει και πράττει η πολιτική ηγεσία των Σκοπίων.

Τρίτη 8 Ιουλίου 2008

ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΡΧΑΓΓΕΛΟ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

«Εβαλε ο Θεός σημάδι παλικάρι στα Σφακιά και ο πατέρας του στον Αδη άκουσε μια τουφεκιά», λεει το ρεφρέν ενός από τα ωραιότερα τραγούδια του ελληνικού πενταγράμμου. Ενα τραγούδι που ακούστηκε από μία από τις «μεγαλύτερες» φωνές που ανέδειξε το ελληνικό ρεπερτόριο, τη φωνή του Νίκου Ξυλούρη, του λυράρη από τα Ανώγεια, του Ψαρονίκου, όπως τον έλεγαν που στα χρόνια της δικτατορίας κράτησε με τη δυνατή του φωνή ψηλά το δημοκρατικό αίσθημα των Ελλήνων.
Εβαλε ο Θεός σημάδι παλικάρι στα Σφακιά και η μανούλα του στον Αδη τράβηξε μια χαρακιά», τραγούδησε ο Ψαρονίκος, που γεννήθηκε σαν χθες στις 7 Ιουλίου, το 1936.
Τον είπαν αρχάγγελο της Κρήτης και ίσως για αυτό να έφυγε νέος, όπως είχε πει η Τζένη Καρέζη την ημέρα του θανάτου του. Ηταν χαράματα Παρασκευής 8 Φεβρουαρίου 1980 όταν ο Νίκος Ξυλούρης χτυπημένος από την επάρατη νόσο έφευγε νωρίς. Ο αρχάγγελος πήγαινε για τη γειτονιά των αγγέλων και το τραγούδι του «μια μέρα μια Παρασκευή θα πέσω να πεθάνω», ήταν προφητικό.
Η φωνή του παραμένει αθάνατη. Η μνήμη του ζωντανή και άσβεστη. Το έργο του, παρά το σύντομο βίο του, μεγάλο. Το σπίτι του στα Ανώγεια ανοιχτό. Εκεί στην κορφές του Ψηλορείτη, στην πλατεία του χωριού, περιμένει τον περαστικό, να πιει μια ρακί για τον Ψαρονίκο που πήγε μαζί με τους αγγέλους και να τραγουδήσει, μια από τις ωραιότερες και μελωδικότερες συνθέσεις που έγραψαν ο Σταύρος Ξαρχάκος και ο Νίκος Γκάτσος και που μόνο η φωνή του Νίκου Ξυλούρη μπορούσε να αποδώσει σωστά και να προκαλέσει ρίγη συγκίνησης: «Εβαλ' ο Θεός σημάδι, παλικάρι στα Σφακιά κι ο πατέρας του στον Άδη, άκουσε μια τουφεκιά. Της γενιάς μου βασιλιά, μην κατέβεις τα σκαλιά, βρες αθάνατο νερό να νικήσεις τον καιρό. Έβαλε ο Θεός σημάδι παλικάρι στα Σφακιά κι η μανούλα του στον Άδη τράβηξε μια χαρακιά. Της καρδιάς μου βασιλιά με τον ήλιο στα μαλλιά μην περνάς τη χαρακιά, η ζωή 'ναι πιο γλυκιά…»
(Αρθρο απο το GOAL NEWS)

Παρασκευή 4 Ιουλίου 2008

ΝΑ ΠΑΡΕΜΒΕΙ ΣΤΑ ΚΡΙΣΙΜΑ ΘΕΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ Ο ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ

Στη υπόθεση Αβραάμ Παπαδόπουλου και των απειλών που δέχθηκε για να παραμείνει στον Αρη παρενέβη προχθές ο αντιεισαγγελέας του Αρείου Πάγου Αναστάσιος Κανελλόπουλος, παραγγέλλοντας προκαταρκτική εξέταση από την εισαγγελία της Θεσσαλονίκης. Πρόκειται για μια παρέμβαση σωστή δίχως άλλη συζήτηση που ελπίζουμε, όμως, να μην εξυπηρετήσει νομικά όποια άλλη ομάδα θελήσει να πάρει τον παίκτη στο μέλλον…
Από την άλλη πλευρά, η παρέμβαση αυτή έχει συμβολικό παρά ουσιαστικό χαρακτήρα, λόγω των πολύ αργών διαδικασιών της ελληνικής δικαιοσύνης και όπως είπαμε, είναι σωστή, δίχως άλλη κουβέντα και συζήτηση. Ο Αβραάμ Παπαδόπουλος, όμως, και οι απειλές που δέχθηκε δεν είναι το μείζον πρόβλημα του ελληνικού ποδοσφαίρου και αυτό το οποίο θα έπρεπε μόνο να προκαλέσει την παρέμβαση του εισαγγελέα του ανωτάτου δικαστηρίου.
Το ελληνικό ποδόσφαιρο έχει χιλιάδες άλλα προβλήματα παρανομίας που χρίζουν εισαγγελικών παρεμβάσεων. Στο ελληνικό ποδόσφαιρο υπήρχε και εξακολουθεί να υπάρχει η λεγόμενη παράγκα, το σύστημα διαφθοράς που επηρέαζε διαιτητές έστηνε και συνεχίζει να στήνει αγώνες, όπως καταγγέλλεται. Οι κακουργηματικές διώξεις για την παράγκα έμειναν ξεχασμένες σε κάποια ανακριτικά γραφεία, αλλά δεν παρενέβη κανένας εισαγγελέας του Αρείου Πάγου.
Στο ελληνικό ποδόσφαιρο υπάρχει μαύρο χρήμα, υπάρχουν παράγοντες που ξεπλένουν χρήμα, υπάρχουν παράγοντες γκάγκστερ που νομικά δεν έχουν δικαίωμα να κατέχουν ομάδες, αλλά το κάνουν. Υπάρχουν παράγοντες που το ποινικό τους μητρώο δεν τους επιτρέπει να είναι μεγαλομέτοχοι σε ομάδες, αλλά είναι. Δεν παρενέβη κανένας εισαγγελέας του Αρείου Πάγου.
Η χώρα βοά άπασα για στημένα ματς λόγω στοιχήματος. Δεν παρενέβη κανένας εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, όπως δεν παρενέβη κανένας εισαγγελέας του Αρείου Πάγου σε ματς που δεν ξεκινούσαν λόγω επεισοδίων και υπήρχε εμπλοκή μεγαλοπαραγόντων του ποδοσφαίρου μας…
(Αρθρο απο το GOAL NEWS)

Τρίτη 24 Ιουνίου 2008

Ο ΕΛΛΗΝΑΣ "ΦΟΝ ΚΑΡΑΓΙΑΝ"

Ολες αυτές τις ημέρες είχαμε γράψει πολλά περί της «ελληνικότητας» του Σάλτσμπουργκ και της σχέσης του με την Ελλάδα και δη την Αρχαία Ελλάδα, τα οποία οφείλονται κυρίως στη λατρεία των Βαυαρών, στους οποίους ανήκε η αυστριακή πόλη μέχρι το 1816 για τον αρχαιοελληνικό πολιτισμό. Τα αγάλματα του Ηρακλή που υπάρχουν στην πόλη που φιλοξένησε την εθνική μας ομάδα στο Euro 2008, το άγαλμα του Αινεία και το σπίτι που γεννήθηκε ο Οθωνας, ο πρώτος βασιλιάς της Ελλάδας, είναι στοιχεία που δείχνουν τη σχέση του Σάλτσμπουργκ με τη χώρα μας.
Δεν είναι, όμως, μόνο αυτά. Υπάρχουν πολλά περισσότερα, όπως πολύ σωστά μας υπενθυμίζει ο αναγνώστης Σωτήρης Χογκνός από τη Νυρεμβέργη, πρόεδρος όπως μας λεει, του συλλόγου αδελφοποίησης Νυρεμβέργης- Καβάλας. Ο κ. Χογκνός μας υπενθύμισε την ελληνική καταγωγή ενός ακόμη διάσημου τέκνου του Σάλτσμπουργκ μετά τον Μότσαρτ, του συνθέτη Χέρμπερτ φον Κάραγιαν (1908-1989), κατά πολλούς ο κορυφαίος μαέστρος του 20ου αιώνα και αποκαλούμενος ως παιδί- θαύμα στο πιάνο.
Ο φον Κάραγιαν ήταν ο γιος οικογένειας ελληνικής καταγωγής από το Σάλτσμπουργκ. Ο διάσημος αυτός συνθέτης, του οποίου η ζωή και η καριέρα «αμαυρώθηκε» το 1935 όταν έγινε μέλος του ναζιστικού κόμματος, ήταν δισέγγονος του Γεωργίου Ιωάννη Καραγιάννη, Βλάχου στην καταγωγή, ο οποίος γεννήθηκε στο Βλάστη Κοζάνης και από εκεί έφυγε για τη Βιέννη. Σύμφωνα με τον κ. Χογκνό, ο πατέρας του φον Κάραγιαν, δεν εξελέγη πρύτανης του πανεπιστημίου του πανεπιστημίου του Σάλτσμπουργκ, επειδή αρνήθηκε να ασπαστεί τον καθολικισμό και παρέμεινε ορθόδοξος…

Τετάρτη 18 Ιουνίου 2008

ΚΟΙΤΑΧΘΕΙΤΕ ΣΤΟΝ ΚΑΘΡΕΦΤΗ

Την επόμενη φορά που ο διεθνής Τύπος θα αποκαλέσει τα Σκόπια Μακεδονία, θα απαντήσουν οι Ελληνες δημοσιογράφοι και όχι η ελληνική διπλωματία. Την επόμενη φορά που οι Τούρκοι θα θέσουν θέμα γκρίζων ζωνών στο Αιγαίο, θα απαντήσουν επίσης οι Ελληνες δημοσιογράφοι και όχι η ελληνική διπλωματία, την οποία θα πρέπει να υποκαθιστά ο Τύπος κάθε φορά που υπάρχουν προκλήσεις στην Κύπρο και στα άλλα εθνικά μας θέματα.
Αυτή δεν είναι η άποψη του υπογράφοντα, αλλά του διεθνή επιθετικού της εθνικής ομάδας Φάνη Γκέκα, ο οποίος έψεξε τους Ελληνες δημοσιογράφους στο Σάλτσμπουργκ, γιατί άκουσον, άκουσον, δεν απάντησαν στην κριτική που άσκησε στην εθνική ομάδα ο διεθνής Τύπος. Θα μπορούσαμε να πούμε στον κ. Γκέκα ότι είχε την ευκαιρία να απαντήσει ο ίδιος μέσα στον αγωνιστικό χώρο, αλλά δεν τα κατάφερε με την απόδοσή του. Θα μπορούσαμε επίσης να του πούμε πως μπορεί να απαντήσει δια ανακοίνωσης και ο ελληνικός Τύπος θα του τη δημοσιεύσει…
Πάμε πιο κάτω. Με τους Ελληνες δημοσιογράφους τα έβαλαν ακόμη ο Αγγελος Μπασινάς, ο Νίκος Λυμπερόπουλος και ο Οτο Ρεχάγκελ γιατί δεν τους άρεσε η κριτική που ασκείται όλες αυτές τις ημέρες, ενώ το αποκορύφωμα ήταν η άσχημη συμπεριφορά του προέδρου της ΕΠΟ Βασίλη Γκαγκάτση απέναντι σε δημοσιογράφο.
Κατόπιν όλων αυτών είναι προφανές πως υπάρχει απώλεια ψυχραιμίας και αδυναμία διαχείρισης της κρίσης στην οποία βρίσκεται η εθνική ομάδα. Οι μεγάλοι άνθρωποι φαίνονται από τον τρόπο με τον οποίο διαχειρίζονται τις δύσκολες καταστάσεις και εδώ είναι προφανές ότι ο έλεγχος έχει χαθεί και ότι η κατάσταση έχει ξεφύγει.
Είναι προφανές ότι αναζητείται άλλοθι για την αποτυχία, το οποίο δεν υπάρχει.
Ο υπογράφων θα ήθελε να προτείνει σε όλους αυτούς να κοιταχτούν καλά στον καθρέφτη και όταν το κάνουν θα καταλάβουν και τις παρενέργειες της συμπεριφοράς τους.
Θα θέλαμε ακόμη να προτείνουμε σε αυτούς τους Ελληνες διεθνείς να δώσουν ένα μέρος των παχυλών αμοιβών τους και το πριμ πρόκρισης στο Euro που προεισέπραξαν στους Ελληνες φιλάθλους που πλήρωσαν μια περιουσία για να ταξιδέψουν στο Σάλτσμπουργκ μέσω του επίσημου πρακτορείου με το οποίο συνεργάζεται η ΕΠΟ και τελικά τους απογοήτευσαν. Θα θέλαμε να έβλεπαν παιδιά στενοχωρημένα από τις ντροπιαστικές ήττες να μην έχουν ευρώ στην τσέπη να γυρίσουν στα δωμάτια των ξενοδοχείων τους, τα οποία απείχαν δεκάδες χιλιόμετρα από το Σάλτσμπουργκ. Θα θέλαμε ακόμη να τους πούμε ότι σε μερικά χρόνια που όλοι θα τους έχουν ξεχάσει, διότι ο τροχός πάντα γυρίζει στη ζωή, θα επιζητούν όλους αυτούς που τώρα πρόδωσαν και βάλουν εναντίον τους. Και κυρίως θα θέλαμε να τους πούμε ότι αυτή η συμπεριφορά δείχνει αχαριστία, προς πάσα κατεύθυνση και κυρίως προς τον ελληνικό λαό…
(Αρθρο από το GOAL NEWS)

Πέμπτη 12 Ιουνίου 2008

ΠΡΟΣΤΑΤΕΨΤΕ ΤΗΝ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΡΙΑ ΧΕΡ ΟΤΟ

Τώρα απαιτείται ψυχραιμία και αυτοσυγκράτηση, όπως σε κάθε δύσκολη στιγμή στη ζωής, αφού μια ήττα δεν σημαίνει ποτέ το τέλος του κόσμου. Η ήττα με 2-0 από τη Σουηδία στο πρώτο της παιχνίδι στο Euro 2008, δεν είναι το χειρότερο που συνέβη στην εθνική μας ομάδα. Το χειρότερο που συνέβη είναι η εμφάνισή της, η οποία πρέπει να είναι μακράν η πιο άσχημη των τελευταίων ετών.
Το χειρότερο που συνέβη είναι ότι 15.000 Σουηδοί (δεν έχουν δα και την πιο τεχνική ομάδα του κόσμου) αποδοκίμαζαν την εθνική μας για τον τρόπο παιχνιδιού της, ο οποίος δεν έδινε καμία ελπίδα για κάτι καλό και δημιουργικό, προχθές, αλλά και στο μέλλον και έδειχνε εικόνα μικρής ομάδας που έπαιζε απέναντι σε ένα πολύ ισχυρό αντίπαλο. Και όμως τα πράγματα ήταν διαφορετικά πριν το παιχνίδι. Η Ελλάδα ήταν ο ισχυρός αντίπαλος που θα έπρεπε να βγει μπροστά και να δημιουργήσει και η Σουηδία αυτή που θα έπρεπε να αμύνεται, έστω και αν ο Οτο Ρεχάγκελ είπε πως αν παίζαμε διαφορετικά θα χάναμε 5-0 στο ημίχρονο.
Αυτό βεβαίως έγκειται στην ψυχοσύνθεση του Γερμανού και στον τρόπο με τον οποίο αυτός σκέφτεται, αλλά όταν εδώ και ένα χρόνο η εθνική παίζει με ένα συγκεκριμένο σύστημα (4-3-3) που έχει επιθετικούς προσανατολισμούς και αποδίδει εξαιρετικό ποδόσφαιρο, δεν μπορεί να αλλάζεις αυτό το σύστημα σε 5-4-1 και να ψάχνεις με ψηλές μπαλιές και σέντρες το μοναδικό σου επιθετικό, όταν και αν τον βρεις. Δεν έχει καμία λογική αυτό, πέραν του ότι δεν δείχνει σοβαρή και καλή ομάδα, ειδικά όταν έχεις απέναντί σου τη Σουηδία, την πιο αδύναμη θεωρητικά ομάδα του ομίλου, η οποία βεβαίως έχει δύο πολύ μεγάλους επιθετικούς, τον Ιμπραϊμοβιτς και τον Λάρσον.
Αν λοιπόν, με τη Σουηδία ο Ρεχάγκελ παρέταξε την ομάδα με πέντε αμυντικούς με τη Ρωσία και με την Ισπανία θα πρέπει να την παρατάξει με πολύ περισσότερους και αυτό είναι που πρέπει να προβληματίσει και άμεσα ν’ αλλάξει εν όψει του «τελικού» που έχει να δώσει η εθνική μας ομάδα με τη Ρωσία το Σάββατο και στον οποίο αν χάσει ετοιμάζει τις βαλίτσες της επιστροφής στην Ελλάδα.
Ο Ρεχάγκελ ήταν πολύ ειλικρινής μετά το παιχνίδι και είπε πως αν παίξουμε και στα άλλα δύο παιχνίδια όπως με τη Σουηδία δεν έχουμε καμία τύχη. Ελπίδες πρόκρισης σαφώς υπάρχουν ακόμη και με νίκη επί της Ρωσίας το κλίμα αναστρέφεται και η πρόκριση παραμένει ανοιχτή, ειδικά αν η εξαιρετική όπως έδειξε προχθές Ισπανία που φαίνεται ικανή για πολύ ψηλά, κερδίσει τη Σουηδία.
Για να κερδίσει, όμως, η εθνική μας ομάδα τη Σουηδία, θα πρέπει να μην ξαναεμφανιστεί όπως προχθές. Μια εμφάνιση που όπως είπαμε δεν αρμόζει στην πρωταθλήτρια Ευρώπης και δεν θέλουμε ακόμη να πιστέψουμε ότι αυτή που είδαμε προχθές είναι η εθνική Ελλάδας. Δεν θέλουμε να το πιστέψουμε (ακόμη) και δίνουμε μια παράταση στην ελπίδα.
(άρθρο από το GOAL NEWS)

Δευτέρα 9 Ιουνίου 2008

ΟΙ ΠΡΟΣΔΟΚΙΕΣ ΤΗΣ ΙΒΗΡΙΚΗΣ

Ξεκίνημα στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα από προχθές, με τους Πανέλληνες να περιμένουν φυσικά το αυριανό παιχνίδι της εθνικής μας ομάδας με τη Σουηδία, το πρώτο της Ελλάδας σε αυτή τη διοργάνωση, στο οποίο ενδεχόμενη νίκη ανοίγει το δρόμο για την πρόκριση στην επόμενη φάση. Ξεκίνημα στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα προχθές με μια εκ των ομάδων που έπαιξαν στην πρεμιέρα να δείχνει ικανή για να φθάσει και πάλι ψηλά και να αποδίδει πολύ ωραίο ποδόσφαιρο, ενώ σε θεωρητικό επίπεδο ακόμη, η δεύτερη ομάδα που προέρχεται από την ίδια χερσόνησο και είναι στον όμιλό της εθνικής μας, είναι και αυτή ικανή να φθάσει ψηλά.
Ομιλούμε βεβαίως για την Πορτογαλία και την Ισπανία. Την Πορτογαλία που ήταν εξαιρετική στην πρεμιέρα του Euro και πέραν του ότι κέρδισε 2-0 την Τουρκία, έπαιξε πολύ καλό ποδόσφαιρο. Πρόκειται για μια ομάδα που στις δύο τελευταίες διοργανώσεις έφθασε πολύ κοντά και άγγιξε το τρόπαιο, αλλά δεν το κέρδισε. Στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του 2000 αποκλείστηκε στον ημιτελικό από τη Γαλλία που το κατέκτησε και σε αυτό του 2004 που έγινε στο «σπίτι» της δεν κατάφερε να κερδίσει στον τελικό την αρμάδα του Ρεχάγκελ, η οποία την κέρδισε, όπως συνέβη και στην πρεμιέρα της διοργάνωσης. Αυτή η Πορτογαλία, με έναν πολύ μεγάλο προπονητή όπως είναι ο Σκολάρι στον πάγκο της, είναι μια ομάδα με υψηλή τεχνική και έδειξε στην πρεμιέρα ικανή για διάκριση. Το ζητούμενο είναι αν θα έχει συνέχεια και αν εκτός από ικανή είναι και ώριμη ομάδα.
Η γειτόνισσα της Πορτογαλίας τώρα στην Ιβηρική χερσόνησο, η Ισπανία, η οποία είναι αντίπαλος της εθνικής μας ομάδα στον 4ο όμιλο, της διοργάνωσης, είναι θεωρητικά μια πολύ καλή ομάδα, η οποία κατά πολλούς είναι η καλύτερη Ισπανία όλων των εποχών και φυσικά ταξίδεψε για αυτό το Euro με πολλά όνειρά και προσδοκίες. Όλα αυτά, βεβαίως, ισχύουν σε μεγάλο βαθμό μόνο σε θεωρητικό επίπεδο, διότι έως τώρα η Ισπανία δεν μπορεί να ξεδιπλώσει στον αγωνιστικό χώρο όλο της το ταλέντο και διακρίνεται για την αστάθεια στην απόδοσή της. Κατά τους Ισπανούς δημοσιογράφους που είναι εδώ, αυτή η Ισπανία που αν δει κάποιος το ρόστερ της μπορεί να διαθέτει και την πιο τεχνική μεσαία γραμμή της διοργάνωσης, έχει θεωρητικά την ομάδα για να διεκδικήσει ακόμη και το τρόπαιο, αλλά οι ίδιοι φοβούνται το μόνιμο φαινόμενο των τελευταίων ετών για αυτή την ομάδα, όπως εξηγούν, ότι δεν θα μπορέσει, δηλαδή και πάλι να διαχειριστεί το ότι είναι καλή ομάδα και ότι μπορεί να διακριθεί και θα επιστρέψει πρόωρα στο σπίτι της…

Η ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΜΟΤΣΑΡΤ

Η λέξη Σάλτσμπουργκ είναι σύνθετη και αποτελείται από τις λέξεις Salz που στα γερμανικά σημαίνει αλάτι και Burg που επίσης στα γερμανικά σημαίνει κάστρο, το οποίο δεσπόζει στο λόφο πάνω από την πόλη και αποτελεί το σήμα κατατεθέν μιας πόλης που έγινε κυρίως διάσημη γιατί είναι η γενέτειρα του Μότσαρτ κατά πρώτο λόγο, αλλά και ενός ακόμη σπουδαίου Αυστριακού συνθέτη, του Φον Κάραγιαν, κατά δεύτερο λόγο. Το Σάλτσμπουργκ είναι μια απαράμιλλης ομορφιάς πόλη, με έντονο το στοιχείο του μπαρόκ και την παλιά της πόλη να αποτελεί προστατευόμενη περιοχή της UENSCO.
Σε αυτή την πόλη, η διεξαγωγή των τριών αγώνων του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος φαίνεται ότι δεν θα της προσφέρει τίποτα το ιδιαίτερο στην ανάπτυξή της, αν και το Σάλτσμπουργκ που ήταν υποψήφιο και για τους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 2014 τους οποίους κέρδισε το Σότσι της Ρωσίας, δεν έχει ιδιαίτερη ανάγκη το Euro για να αναπτυχθεί, καθώς είναι αναπτυγμένο. Εδώ ζουν άνθρωποι υψηλών εισοδημάτων, άνθρωποι της διανόησης και του διεθνούς τζετ σετ και μια τέτοια πόλη δεν έχει προφανώς ανάγκη για περαιτέρω οικονομική ανάπτυξη τα τρία μόλις παιχνίδια που θα γίνουν εδώ του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος ποδοσφαίρου, αν και οι καταστηματάρχες της περιοχής έχουν αρχίσει και φέρονται…ελληνικά ως προς τις τιμές, οι οποίες τις τελευταίες ημέρες είναι «τσιμπημένες» προς τα πάνω.
Το Euro λοιπόν, όχι μόνο δεν πρόκειται να βοηθήσει την πόλη αυτή, αλλά αντιθέτως φαίνεται να της κάνει κακό, όχι τόσο στην πόλη καθ΄ αυτή, όσο στα σύμβολά της, αφού τις ημέρες αυτές υπάρχει μια άκρατη εμπορευματοποίηση του Μότσαρτ, τη μορφή του οποίου βλέπεις εκτός από τα διάσημα σοκολατάκια του Σάλτσμπουργκ και σε μπλούζες, κασκόλ, κούπες και αναμνηστικά της διοργάνωσης. Και αν αυτό μπορεί να γίνει ανεκτό έως ενός σημείου, το να κρυφτεί το άγαλμα του Μότσαρτ στην ομώνυμη πλατεία από τα περίπτερα των χορηγών, όχι μόνο δεν μπορεί να γίνει ανεκτό, αλλά είναι εξοργιστικό.
Το πώς και το γιατί οι αρχές της πόλης έδωσαν άδεια για να γίνει αυτό είναι άλλο θέμα που σαφώς θα πρέπει να απασχολήσει. Εκείνο, όμως, που πρέπει να επισημανθεί κυρίως είναι η άκρατη εμπορευματοποίηση που επιχειρείται και η οποία προσβάλλει την παράδοση και την κουλτούρα της πόλης, αλλά και το μεγαλύτερο σύμβολό της, τον Βόλφαρντ Αμαντέους Μότσαρτ, ο οποίος, όμως, την είχε πει «μισητή πόλη» και τη εγκατέλειψε για να παει να ζήσει στη Βιέννη όπου και πέθανε και η οποία τον διεκδικεί (και τον έχει κερδίσει) κατά το ήμισυ από το Σάλτσμπουργκ.

Σάββατο 7 Ιουνίου 2008

ΟΙ ΤΕΝΤΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΧΩΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗΣ

Ένα από τα μόνιμα και αγαπημένα θέματα του ελληνικού και του διεθνούς Τύπου κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας της Αθήνας για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, ήταν η καθυστέρηση της προετοιμασίας των έργων και γενικά των Αγώνων (ασφάλεια, φιλοξενία κ.λ.π.). Ένα θέμα που εν πολλοίς ήταν αληθινό, διότι η Αθήνα πράγματι καθυστέρησε και δικαίως δέχθηκε κριτική, αλλά κατά ένα μέρος του ήταν κατευθυνόμενο από την ίδια τη ΔΟΕ και τα συμφέροντα που ήθελαν να πουλήσουν την…πραμάτειά τους, όπως για παράδειγμα τα συστήματα ασφαλείας, τα οποία και χρυσοπληρώσαμε και απεδήχθησαν αχρείαστα.
Όλα αυτά συνέβησαν στην Ελλάδα που τελικώς ανταποκρίθηκε με επιτυχία σε μια τεραστίου όγκου διοργάνωση, όπως οι Ολυμπιακοί Αγώνες, που στην ουσία είναι σαν τη διοργάνωση 28 παγκοσμίων πρωταθλημάτων μαζί. Μια διοργάνωση που τουλάχιστον μας έχει δώσει και τη δυνατότητα της πρωτογενούς κρίσης επί οργανωτικών θεμάτων σε ανάλογες ή και μικρότερου βεληνεκούς διοργανώσεις, όπως συμβαίνει με το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου που ξεκινά σήμερα (σαφέστατα πολύ μικρότερο οργανωτικό γεγονός από τους Ολυμπιακούς Αγώνες) και στο οποίο τίποτα δεν είναι έτοιμο στην ώρα του και ακόμη και τώρα που η διοργάνωση ξεκινά, γίνονται οι τελευταίες εργασίες!
Το αυτό συμβαίνει και στην έδρα της εθνικής μας ομάδας, το Σάλτσμπουργκ και «Βαλς Σιζενχάιμ», όπως λέγεται το γήπεδο, στο οποίο θα γίνουν μόνο οι τρεις αγώνες της Ελλάδας με Σουηδία, Ρωσία και Ισπανία. Ακόμη και εδώ όλα ετοιμάζονται την τελευταία στιγμή από τους διοργανωτές, ακόμη και η εσωτερική, αλλά και η εξωτερική όψη του έτοιμου εδώ και χρόνια γηπέδου διαμορφώνεται με σειρά εργασιών να βρίσκεται σε εξέλιξη.
Οσο για τις υπηρεσίες προς τον Τύπο, του οποίου η μοναδική κατάκτηση σε αυτό το Euro είναι το δωρεάν ίντερνετ, αρκούν μονάχα δύο παραδείγματα. Το βασικό κέντρο Τύπου στο γήπεδο, το οποίο είναι μια τέντα που εγκαταστάθηκε πρόσφατα, θα ανοίγει μόνο τις ημέρες των Αγώνων (μία ημέρα και μία μετά) και έως τότε θα χρησιμοποιείται ένα κέντρο Τύπου στην πόλη και πολύ μακριά από την εγκατάσταση. Παρ΄ ότι κλειστό το κέντρο Τύπου στο γήπεδο, οι δημοσιογράφοι έμπαιναν κανονικά και δούλευαν, αφού κανείς δεν τους σταματούσε και δεν του έλεγε ότι είναι κλειστό, κάτι που δείχνει και το επίπεδο ασφάλειας. Δίπλα από το γήπεδο υπάρχει ένα μεγάλο χωράφι, γεμάτο χώματα και λάσπες από τις εργασίες του γηπέδου που εξελίσσονται και λόγω της βροχής των τελευταίων ημερών. Στη μέση αυτού του χωραφιού βρίσκεται ένα κοντέινερ, το οποίο φιλοξενεί το κέντρο διαπίστευσης και στο οποίο για να φθάσει κάποιος τις προηγούμενες ημέρες με τη βροχή, θα έπρεπε να γεμίσει λάσπες, ενώ η πρόσβαση από το γήπεδο στο κέντρο διαπίστευσης ήταν πραγματικός λαβύρινθος, ακόμη και για τους ντόπιους!
(Αρθρο απο το GOAL NEWS)

ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΗΝ ΑΡΚΟΥΔΑ ΠΟΥ ΞΥΠΝΑ

Η εθνική ομάδα της Ρωσίας θεωρείται όπως και η χώρα, άλλωστε, εδώ και πολλά χρόνια ένας κοιμώμενος γίγαντας, ή μια αρκούδα σε χειμερία νάρκη μιας και μιλάμε για μια χώρα που αποκαλείται αρκούδα. Απόγονος της πάλαι ποτέ κραταιάς πολιτικά και στρατιωτικά ΕΣΣΔ η σημερινή Ρωσία, τείνει να γίνει ξανά ισχυρή και έως ενός σημείο του έχει καταφέρει, ενώ τείνει και να επιστρέψει στο ένδοξο αυτοκρατορικό της παρελθόν με την αναβάθμιση της πρωτεύουσας της τσαρικής Ρωσίας Αγίας Πετρούπολης να έχει σημειολογικό ενδιαφέρον και σημασία.
Απόγονος της πάλαι ποτέ ισχυρής ομάδας της Σοβιετικής Ενωσης είναι και η σημερινή εθνική ομάδα ποδοσφαίρου της Ρωσίας, η οποία βρίσκεται σε φάση ανάκαμψης και ανόδου στο παγκόσμιο στερέωμα και από τον Ιούλιο του 2006 που προσέλαβε προπονητή τον Ολλανδό Γκους Χίντιγκ, βρίσκεται σε φάση διαρκούς ανόδου και σταθεροποίησης. Σημειολογικό χαρακτήρα θα μπορούσε να έχει και εδώ το ότι έξι ποδοσφαιριστές της προέρχονται από την ανερχόμενη δύναμη του ρωσικού ποδοσφαίρου που κατέκτησε το κύπελλο ΟΥΕΦΑ, τη Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης, την ομάδα της ανακάμπτουσας πρωτεύουσας της τσαρικής Ρωσίας.
Τη Ρωσία θα τη βρούμε απέναντί μας το άλλο Σάββατο στις 14 Ιουνίου και αν επαναφέρουμε στη μνήμη μας το τι πάθαμε στο περασμένο Euro από τους Ρώσους, σε συνδυασμό με το ότι είναι μια πολύ καλή ομάδα, δεν θα πρέπει να εφησυχάζουμε ούτε λεπτό. Πριν από τέσσερα χρόνια, στο Φάρο Λουλέ του πορτογαλικού νότου είχαμε ηττηθεί με 2-1 και είχαμε πάρει την πρόκριση τελικά στην επόμενη φάση, αλλά το είχαμε δεχθεί δύο γκολ μόνο οφειλόταν στην πολύ καλή απόδοση του Νικοπολίδη και την πολύ μεγάλη τύχη μας.
Σε αυτό το Euro θα βρούμε μπροστά μας μια Ρωσία που από το κέντρο και μπροστά είναι εξαιρετική και ταχύτατη και σίγουρα καλύτερη από την ομάδα του 2004. Με παίκτες που τρέχουν πολύ και που ξέρουν και καλή μπάλα και οι οποίοι μπορούν να κερδίσουν κάθε αντίπαλο. Θα βρούμε, όμως, μπροστά μας και μια Ρωσία με πολλά αμυντικά προβλήματα και κενά, στην οποία έκανε πολλές, μα πολλές φάσεις η Λιθουανία στο προχθεσινό φιλικό και μόνο στην ατυχία και την αστοχία των Λιθουανών οφείλεται το ότι σημείωσαν μόνο ένα γκολ, κάτι που στις δηλώσεις του μετά το παιχνίδι παραδέχθηκε και ο Γκους Χίντιγκ.
Εν κατακλείδι, η Ρωσία αμυντικά είναι διάτρητη και μάλιστα σε μεγάλο βαθμό, αλλά πάντα θέλει μεγάλη προσοχή. Οπως μεγάλη προσοχή θέλει και η αρκούδα όταν περί το Μάρτιο κάθε χρόνο ξυπνά από τη χειμερία νάρκη της και παρ΄ ότι όσο κοιμόταν τρεφόταν από το λίπος της, ξυπνά πεινασμένη και με μεγάλη όρεξη.
(Αρθρο απο το GOAL NEWS0

Η ΣΟΥΗΔΙΑ ΦΕΡΝΕΙ ΠΡΟΚΡΙΣΗ

Το Σάλτσπουργκ θα φιλοξενήσει σε αυτό το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα τα τρία από τα 31 παιχνίδια του και θα είναι η μόνιμη βάση της εθνικής μας ομάδας, αφού ως επικεφαλής του ομίλου δεν θα αλλάξει έδρα και πόλη για την πρώτη φάση των αγώνων. Η πληθυσμού 150.000 κατοίκων αυτή πόλη που βρίσκεται στη σκιά των Αλπεων, αφού είναι χτισμένη στο τέλειωμα τους, πέραν του ότι είναι η πιο τουριστική πόλη της Αυστρίας μετά την πρωτεύουσα Βιέννη, είναι προστατευόμενη από την UNESCO (η παλιά πόλη), ήσυχη, με ανάλαφρη ζωή και γεμάτη από πολιτιστικές εκδηλώσεις, αφού κάθε χρόνο διεξάγονται εδώ περισσότερες από 4.000 καλλιτεχνικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις.
Η ηρεμία του Σάλτσπουργκ, το οποίο έκανε γνωστό ο Μότσαρτ, παρ΄ ότι την αποκαλούσε μισητή πόλη και για αυτό έφυγε και πέθανε στη Βιέννη, πρόκειται να διαταραχθεί από τις ορδές των ξένων φιλάθλων και ειδικά των Ελλήνων που θα αρχίσουν να καταφθάνουν από αύριο Παρασκευή και το Σαββατοκύριακο, ενώ η προσέλευση αναμένεται να κορυφωθεί την Δευτέρα και την Τρίτη, ημέρα του καθοριστικού αγώνα της εθνικής μας ομάδας με τη Σουηδία. Ενας αγώνας που είναι μεν ο πρώτος του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος σε αυτό το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα, αλλά θα είναι και ο πλέον καθοριστικός.
Ενδεχόμενη νίκη της Ελλάδας σε αυτό το παιχνίδι όχι μόνο ανοίγει διάπλατα το δρόμο για την επόμενη φάση του Euro 2008, αλλά μπορεί και να εξασφαλίσει σε μεγάλο ποσοστό την πρόκριση αυτή, πέραν του ότι θ’ ανεβάσει την ψυχολογία της εν όψει των δύο επόμενων αγώνων με τη Ρωσία και την Ισπανία.
Αν η εθνική μας κερδίσει το πρώτο παιχνίδι με τη Σουηδία, μπορεί να της αρκεί και ένας μόνο βαθμός στη συνέχεια για προκριθεί στην προημιτελική φάση και αν μην χρειαστεί άλλη νίκη. Αυτό, άλλωστε συνέβη και πριν τέσσερα χρόνια στο Euro 2004, όταν η Ελλάδα αρκέστηκε στην πρώτη φάση στο να κερδίσει μόνο την Πορτογαλία στην πρεμιέρα της διοργάνωσης και στη συνέχεια πήρε την πρόκριση με μια ακόμη ισοπαλία με τους Ισπανούς και με ήττα τελικά από τη Ρωσία.
Αυτό μπορεί να συμβεί και σε αυτό το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα και για αυτό το λόγο το ματς της με τη Σουηδία, στην πρεμιέρα μπορεί να είναι και το πλέον καθοριστικό της όλης διοργάνωσης, η οποία τελικά κρίνεται σε λεπτομέρειες που μπορεί να αποδειχθούν καθοριστικές για τη συνέχεια.
(Αρθρο απο το GOAL NEWS)

ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΤΟΥ 2008 ΞΕΚΙΝΑ

Ηταν τέσσερα χρόνια πριν, καλοκαίρι του 2004. Ηταν σαν παραμύθι, γλυκό όμορφο και όσοι τότε το ζήσαμε θα μπορούμε για χρόνια να το κουβαλάμε με περηφάνια και να το διηγούμαστε. Ηταν όμορφο εκείνο το καλοκαίρι στα πορτογαλικά γήπεδα, εκεί όπου άλλαξε το ρουν της ιστορίας του ελληνικού ποδοσφαίρου. Ηταν τότε που η Ελλάδα αναδείχθηκε πρώτη στην Ευρώπη.
Τα πράγματα τώρα έχουν αλλάξει και η παρουσία της εθνικής μας σε τελικές φάσεις ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων ποδοσφαίρου δεν συνιστά πια έκπληξη. Πόσο μάλλον, όταν καταφθάνει ως πρωταθλήτρια Ευρώπης στην Αυστρία για να υπερασπιστεί τον τίτλο της. Που θα φθάσει, πόσο ψηλά θα παει; Κανείς δεν ξέρει, αλλά το μόνο σίγουρο είναι ότι αυτή η ομάδα έχει τα φόντα και μπορεί να διακριθεί και πάλι. Είναι διαφορετική, πιο ώριμη, με μεγαλύτερο βάθος στον πάγκο και πιθανώς πιο καλή από εκείνη που πήρε την πρωτιά στην Ευρώπη τέσσερα χρόνια πριν, με πιο ώριμο ακόμη και τον ίδιο τον Οτο Ρεχάγκελ.
Τέσσερα χρόνια μετά από εκείνο το μαγικό καλοκαίρι να’ μαστε και πάλι εδώ. Καλοκαίρι του 2008. Ετοιμοι πιθανώς για το νέο παραμύθι μας, για τη νέα περιπέτειά μας. Από την Πορτογαλία και τις μυρωδιές του Ατλαντικού, στην Αυστρία και το Σάλτσμπουργκ, στη σκιά των Άλπεων, σε μια πόλη που έχει προσφέρει πολλά στον παγκόσμιο πολιτισμό και εξακολουθεί να προσφέρει. Στην πόλη του Μότσαρτ και του Φον Κάραγιαν που κάθε χρόνο είναι ένα ατέλειωτο υπαίθριο φεστιβάλ και που φέτος προστίθεται στη σωρεία των εκδηλώσεων και το Euro.
Μια πόλη που την ερχόμενη Τρίτη στις 10 του μήνα θα γίνει κάτι σαν μια μικρή Ελλάδα, με το πρώτο παιχνίδι της εθνικής μας. Γεγονός αναμφισβήτητα μεγάλο για τους απανταχού Ελληνες, καθώς οι κάτοικοι του Σάλτσμπουργκ φαίνεται να περιμένουν με μεγαλύτερη αγωνία τη συναυλία που θα δώσει εδώ την Τετάρτη 11 Ιουνίου ο εκ των διασημότερων εν ζωή ρόκερ Μπομπ Ντίλαν.
Στο Σάλτσμπουργκ την περασμένη εβδομάδα ολοκληρώθηκε και το πρώτο φεστιβάλ λογοτεχνίας, του οποίου μια από τις ενότητες ήταν αφιερωμένη στην ελληνική μυθολογία, για την οποία συζήτησαν λογοτέχνες και διανοούμενοι απ’ όλο τον κόσμο. Πιθανώς, θέλουμε να το ελπίσουμε και να το ευχηθούμε, τα κατορθώματα των ηρώων της ελληνικής μυθολογίας που ακούστηκαν και διαβάστηκαν εδώ την περασμένη εβδομάδα, να ήταν ο προάγγελος των επιτευγμάτων των σύγχρονων Ελλήνων, των παιδιών της εθνικής μας ομάδας για τους οποίους οι Πορτογάλοι πολύ προφητικά είχαν χαρακτηρίσει στο Euro ως «τους 11 σύγχρονους θεούς της Ελλάδας».
Όπως και να’ χει πάντως, ότι και αν συμβεί εδώ στην πόλη του Τιρόλο και επειδή σημασία πάντα έχει ο προορισμός προς την Ιθάκη και όχι η Ιθάκη καθ’ αυτή, ας απολαύσουμε το νέο μας παραμύθι.

Παρασκευή 16 Μαΐου 2008

ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΗΚΕ ΤΟ "ΕΓΚΛΗΜΑ" ΜΕ ΤΟΝ ΟΤΕ

Απεργιακός πυρετός και πάλι στη χώρα λόγω και της εκχώρησης του ΟΤΕ, ο οποίος πέρασε και επισήμως σε γερμανικά χέρια. Η κυβέρνηση ανακοίνωσε μετά δόξης και τιμής τη συμφωνία με τη γερμανική Deutsche Telekom, η οποία είναι εταίρος πλέον του ελληνικού δημοσίου σε έναν από τους πλέον ευαίσθητους και στρατηγικούς τομείς, όπως είναι οι τηλεπικοινωνίες.
Οι αντιδράσεις για την πώληση του ΟΤΕ ήταν χθες καθολικές και αναμένεται να συνεχιστούν. Οι εργαζόμενοι θα επιμείνουν και θα συνεχίσουν να διαδηλώνουν την αντίθεσή τους με την εκχώρηση του Οργανισμού και ότι αυτό μπορεί να σημαίνει, πέραν του ότι η δημόσια περιουσία και το δημόσιο συμφέρον εκχωρήθηκαν.
Τη δικαιολογία της άντλησης εσόδων, αλλά και του να ξεπεραστεί το επαχθές για την ελληνική οικονομία μέγεθος της συντήρησης του ΟΤΕ, λίγοι την πιστεύουν και την παίρνουν στα σοβαρά. Πρώτον διότι πουλήθηκε αντί πινακίου φακής και δεύτερον διότι μόλις προ λίγων ημερών γράφτηκε στο σύνολο του Τύπου ότι η σημερινή κυβέρνηση ξόδεψε 38 εκατ. ευρώ στα τέσσερα χρόνια που έχει την εξουσία για δεξιώσεις και ανακατασκευές κυβερνητικών χώρων και κτιρίων. Από τη μία σπατάλες και δεξιώσεις και από την άλλη πώληση νευραλγικών ακόμη και για την εθνική ανεξαρτησία τομέων και οργανισμών.
Για αυτό και για όλα όσα πρόκειται να ακολουθήσουν οι εργαζόμενοι και τα συνδικάτα κατέβηκαν από χθες στους δρόμους και θα συνεχίσουν τον αγώνα, ενάντια σε όσους ξεπούλησαν την δημόσια και στρατηγικής σημασίας περιουσία. Διότι δεν είναι μόνο η σημερινή κυβέρνηση που εγκληματεί. Είναι και η προηγούμενη, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, η οποία ξεκίνησε το έγκλημα και άνοιξε το δρόμο στην κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας για να το ολοκληρώσει
(άρθρο από το GOAL NESW)

Τετάρτη 14 Μαΐου 2008

ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΝΙΚΟ ΓΚΑΤΣΟ

Ηταν εκ των συνδαιτυμόνων του Οδυσσέα Ελύτη, του Γιάννη Τσαρούχη και του Μάνου Χατζηδάκη σε ορισμένες από τις ατέρμονες συζητήσεις των διανοουμένων της εποχής στα φιλολογικά καφενεία της Αθήνας. Εδωσε πολλά τραγούδια στο Μάνο και στον Σταύρο Ξαρχάκο και έγραψε στίχους ονειρεμένους. Συγκαταλέγεται στην ελίτ στην μεγάλης σχολής των Ελλήνων ποιητών.
Η Αμοργός έγινε περισσότερο διάσημη από την μαγική γραφίδα του Νίκου Γκάτσου, ενός ακόμη μεγάλου της ελληνικής λογοτεχνίας, που εγκατέλειψε τα εγκόσμια για τις γειτονιές των αγγέλων στις 12 Μαΐου του 1992. Πέρασαν 16 χρόνια χωρίς τον κύριο Νίκο, τον ποιητή, τον στιχουργό, τον συγγραφέα, τον μεταφραστή, τον φιλόλογο, τον αυτοδίδακτο στις ξένες γλώσσες.
Κορυφαία ποιητική του συλλογή και μια μία από τις καλύτερες που έχει γράψει ποτέ Ελληνας λογοτέχνης, η Αμοργός. Γράφτηκε το 1943 και με αυτή θεωρείται ότι ολοκληρώθηκε ο πρώτος κύκλος του ελληνικού υπερρεαλισμού που είχε ως κύριους εκφραστές τον Ελύτη, τον Εμπειρίκο και τον Εγγονόπουλο.
Ο Νίκος Γκάτσος παραμένει σίγουρα ως μια ιδιαίτερη και ξεχωριστή περίπτωση για τα ελληνικά γράμματα και την ελληνική ποίηση. Η συνεισφορά του θεωρείται τεράστια και στην ελληνική μουσική, αφού σε δικούς του στίχους έγραψαν ορισμένα από τα καλύτερά τους τραγούδια ο Μάνος Χατζηδάκης και ο Σταύρος Ξαρχάκος. Τραγούδια γνωστά, που συγκαταλέγονται μεταξύ των καλυτέρων του ελληνικού πενταγράμμου, όπως μεταξύ των καλυτέρων και των μεγαλυτέρων της ελληνικής διανόησης και των ελληνικών γραμμάτων συγκαταλέγεται και ο Νίκος Γκάτσος, ο κύριος Νίκος της Αμοργού.
(Αρθρο από το GOAL NEWS)

Δευτέρα 31 Μαρτίου 2008

ΩΜΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΩΝ ΗΠΑ ΣΤΟ ΣΚΟΠΙΑΝΟ

Η σθεναρή, παρά τις οποίες ενδοκυβερνητικές παρεκκλίσεις σημειώθηκαν, στάση της Ελλάδας στο θέμα της ονομασίας των Σκοπίων δυσαρέστησε σφόδρα τον αμερικάνικο παράγοντα, ο οποίος επιχειρεί με κάθε τρόπο να παρέμβει υπέρ των συμφερόντων της γειτονικής χώρας. Η ελληνική απειλή του βέτο για ένταξη της ΠΓΔΜ στα Σκόπια, έχει προκαλέσει μια άνευ προηγούμενου ωμή παρέμβαση των ΗΠΑ, που όμοιά της έχει να σημειωθεί πολλά χρόνια.
Οι Αμερικανοί δείχνουν το πραγματικό τους πρόσωπο. Το πρόσωπο των παρεμβάσεων, της πολιτικής που οδηγεί σε εξάρτηση και επηρεασμό και που πολλές φορές κατά το παρελθόν οδήγησε και σε εισβολή σε ανεξάρτητα και κυρίαρχα κράτη (Ιράκ), αλλά και στη δημιουργία προτεκτοράτων, που παλαιότερα τα ονομάζαμε «μπανανίες». Σήμερα οι «μπανανίες» και οι αμερικανουποκινούμενες δικτατορίες της Λατινικής Αμερικής, αντικαταστάθηκαν, έως ενός βαθμού, από μια σκληρή πολιτική επηρεασμού και εξάρτησης, μια πολιτική που ως στόχο έχει την εγκαθίδρυση των αμερικάνικών συμφερόντων ανά τη γη. Το ίδιο επιχειρείται και στα Βαλκάνια με το θέμα των Σκοπίων και του Κοσσυφοπεδίου, το κρατικό μόρφωμα που αναγνώρισαν πρόσφατα οι ΗΠΑ ως ανεξάρτητο κράτος.
Εκείνο που πρέπει να κάνει η Ελλάδα και η ελληνική κυβέρνηση –στα εθνικά θέματα δεν χωρούν αντιπολιτευτικοί λόγοι και τακτικές- είναι να μην κάνει ούτε ένα βήμα πίσω από τη στάση που τηρεί έως τώρα. Να μην καμφθεί αύριο στο Βουκουρέστι που ξεκινά η Σύνοδος Κορυφής του ΝΑΤΟ και να ασκήσει βέτο, εθνικό και υπερήφανο, απέναντι σε ένα κράτος, το οποίο είναι προφανές ότι άγεται και φέρεται από τον αμερικάνικο παράγοντα και με το οποίο είναι πολύ πιθανό να τα είχαμε βρει προ πολλού αν επικρατούσαν οι συνετές φωνές της εξωτερικής πολιτικής και όχι οι ακραίες και οι υποκινούμενες που έριξαν μέχρι και κυβερνήσεις, όπως συνέβη το 1993…
(Αρθρο από το GOAL NEWS)

Τρίτη 18 Μαρτίου 2008

ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΗ ΜΕ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ

Είχαμε γράψει στις 7 Μαρτίου, ημέρα που η Νέα Δημοκρατία συμπλήρωσε τέσσερα χρόνια στην κυβέρνηση, ότι αρμενίζει στραβά. Είναι προφανές όσο περνούν οι ημέρες ότι η κυβέρνηση πράγματι αρμενίζει στραβά και ότι δεν είναι στραβός ο γιαλός.
Το σύνολο της κοινωνίας είναι απέναντι στην κυβέρνηση και την πολιτική που ακολουθεί και όχι απλά είναι απέναντι, έρχεται σε συνεχή αντιπαράθεση μαζί της. Οι περισσότεροι επαγγελματικοί κλάδοι απεργούν και είναι προφανές πως όταν απεργούν τόσοι κλάδοι επαγγελμάτων, δεν πρόκειται ούτε για συνδικαλιστική υποκίνηση σε μια απεργία, ούτε για κλαδικές λογικές. Πρόκειται καθαρά για διεκδίκηση δίκαιων αιτημάτων από το λαό.
Από πού να ξεκινήσει κανείς και που να τελειώσει κανείς. Από τους εργαζόμενους στην τοπική αυτοδιοίκηση που παρατηρήθηκε το φαινόμενο της αποκομιδής των σκουπιδιών υπό την παρουσία των ΜΑΤ; Από τους εργαζόμενους στη ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ κατά των οποίων υπήρξε η πρωτοφανής δικαστική απόφαση πως πέραν αυτής της απεργίας θα είναι παράνομες και όλες οι μελλοντικές απεργίες τους, εφόσον έχουν τα ίδια αιτήματα; Από τους γιατρούς, τους μηχανικούς, τους δικηγόρους, τους δημοσιογράφους, τους δημοσίους και ιδιωτικούς υπαλλήλους;
Ολοι αυτοί απεργούν. Ολοι αυτοί είναι οι κοινωνία και αυτή η κοινωνία είναι απέναντι στην κυβέρνηση. Μια κυβέρνηση που δεν τόλμησε να τα βάλει με τα μεγάλα συμφέροντα και τη διαφθορά και αντιπαρατίθεται με τις λαϊκές τάξεις, τα λαϊκά εισοδήματα και τους νέους ανθρώπους για να μη ξεχνάμε και την αναταραχή στην παιδεία.
Ο γιαλός δεν είναι στραβός, η κυβέρνηση ενθυμούμενη το σκληρό δεξιό εαυτό της που εκτός των άλλων σημαίνει και υποταγή και εξυπηρέτηση των μεγάλων συμφερόντων και του κεφαλαίου, αρμενίζει στραβά. Για αυτό και η κοινωνία είναι απέναντί της και την αποδοκιμάζει.
(Αρθρο από το GOAL NEWS)

Τρίτη 26 Φεβρουαρίου 2008

ΟΑΣΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΤΑ BLOGS

Ένα από τα πλέον δημοφιλή blog στην Ελλάδα βρέθηκε τις τελευταίες στο στόχαστρο της Υπηρεσίας Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος μετά από μηνύσεις για εκβιασμό που υπέβαλλαν εναντίον του πολιτικοί, εκδότες και επιχειρηματίες. Με αφορμή αυτή την υπόθεση και την εξέλιξή της φούντωσαν και πάλι οι συζητήσεις περί του διαδικτύου και των blog, ιστολογίων επί το ελληνικότερο, τα οποία μπήκαν στη ζωή μας πριν μερικά χρόνια και μπορούν να ορισθούν ως «ηλεκτρονικά ημερολόγια καταγραφής και ανταλλαγής απόψεων και ιδεών», αλλά μπορούν -όπως έχει δείξει η διεθνής και ελληνική πρακτική- να κινητοποιήσουν και να αποκαλύψουν σημαντικά θέματα που ούτε τα ΜΜΕ τολμούν να αγγίξουν.
Μεγάλες και σημαντικές αποκαλύψεις, ειδικά στο διεθνή Τύπο, έχουν ξεκινήσει από ιστολόγια, ενώ σημαντικές λαϊκές κινητοποιήσεις ακόμη και στην Ελλάδα, όπως το περασμένο καλοκαίρι με αφορμή τις πυρκαγιές, έχουν οργανωθεί μέσω των blogs. Ουδείς, βεβαίως, πρόκειται να ξεχάσει την Αμαλία Καλυβίνου που συγκλόνισε με τα όσα έγραφε στο ιστολογιό της λίγο πριν φύγει από τη ζωή νικημένη από τον καρκίνο.
Όλα αυτά δείχνουν την πολυποικιλότητα και την ελευθερία του λόγου που μπορεί κάποιος να συναντήσει σε ένα ιστολόγιο, του οποίου η κατασκευή είναι πολύ εύκολη υπόθεση (ακόμη ευκολότερη είναι η ενημέρωσή του) σε αντίθεση με την ιστοσελίδα. Είναι δε σημαντικό να ειπωθεί πως στα blog συναντώνται πλέον οι πιο ώριμες συζητήσεις για καθημερινά ζητήματα, αλλά και για πιο εξειδικευμένα.
Τα λέμε όλα αυτά για να καταδείξουμε ότι ο χώρος των ιστολογιών είναι ένας νέος ανερχόμενος και ελεύθερος στην ανταλλαγή απόψεων χώρος με τεράστια χρησιμότητα, ακόμη και κοινωνική και απέχει παρασάγγας από εκβιασμούς και απειλές, τα οποία έχουν να κάνουν με την ανθρώπινη φύση και μόνο και ουχί με του μέσου.
(Αρθρο αό το GOAL NEWS)

Τετάρτη 20 Φεβρουαρίου 2008

ΠΕΘΑΙΝΟΝΤΑΣ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ

Κέντρο Αθήνας χθες το μεσημέρι περί τις 2.15 μ.μ. Γωνία Ακαδημίας και Ομήρου. Υπάλληλος εταιρείας χρηματαποστολής ένοιωσε αδιαθεσία. Το αυτοκίνητο σταμάτησε και οι συνάδελφοί του κάλεσαν ασθενοφόρο, ξαπλώνοντας ταυτόχρονα το νεαρό άνδρα στο έδαφος. Κάποιο περαστικοί σταμάτησαν να βοηθήσουν, μεταξύ αυτών και ο υπογράφων.
Οι συνάδελφοι του νεαρού κάλεσαν άμεσα ασθενοφόρο, αλλά η ώρα περνούσε και αυτό δεν ερχόταν. Τρεις άνδρες της ομάδας «Ζήτα» έφθασαν σχεδόν άμεσα στο σημείο και άρχισαν και αυτοί να καλούν απεγνωσμένα ασθενοφόρο, μέσω των ασυρμάτων τους και μέσω των κινητών τους τηλεφώνων, ενώ προσπάθησαν να προσφέρουν και τις πρώτες βοήθειες στο νεαρό άνδρα που όσο η ώρα περνούσε, τόσο η κατάσταση του χειροτέρευε, αφού είχε υποστεί καρδιακό επεισόδιο, όπως ειπώθηκε αργότερα.
Η Ακαδημίας ήταν άδεια όλη αυτή την ώρα, αλλά το ασθενοφόρο αργούσε και τελικά έφθασε μισή ώρα και πλέον μετά την πρώτη κλήση. Δεν ξέρουμε αν ο άνδρας αυτός έζησε ή αν η καθυστέρηση του ασθενοφόρου απέβη μοιραία.
Για την καθυστέρηση δεν επιρρίπτουμε ευθύνες στους συγκεκριμένους διασώστες που έκαναν τα πάντα όταν έφθασαν για να τον σώσουν, όπως δεν επιρρίπτουμε ευθύνες σε κανέναν από τους εργαζομένους του ΕΚΑΒ που μάχονται καθημερινά για να προσφέρουν στο κοινωνικό σύνολο. Επειδή, όμως, η υγεία είναι δημόσιο αγαθό, επιρρίπτουμε ευθύνες στην κυβερνητική αναλγησία που δεν αγοράζει ασθενοφόρα, που δεν αναπτύσσει το δίκτυο τους και δεν προσλαμβάνει επιπλέον υπαλλήλους στο ΕΚΑΒ, αλλά προσλαμβάνει αγροφύλακες και κάνει διάφορες άλλες ρουσφετολογικές προσλήψεις. Επιρρίπτουμε ευθύνες στον υπουργό Υγείας Δημήτρη Αβραμόπουλο που φέρεται να ξόδεψε αμύθητα ποσά για δώρα του υπουργείου και ανθοδέσμες και αν πέθαινε και ένας ακόμη άνθρωπος γιατί δεν υπάρχουν αρκετά ασθενοφόρα, μάλλον δεν τον νοιάζει και ιδιαίτερα…
(Αρθρο από το GOAL NEWS)

Τρίτη 12 Φεβρουαρίου 2008

ΝΑ' ΜΑΣΤΕ ΠΑΛΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

Πέρασαν μέρες, άλλαξε ο χρόνος, άλλαξε ο υπουργός, αλλά η αντιλαϊκή πολιτική και η πρόθεση κατάργησης των ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων παραμένει. Η κυβέρνηση… μυαλό δεν έβαλε και επιμένει και οι εργαζόμενοι κατεβαίνουν και πάλι στους δρόμους σήμερα, εκεί όπου τελικά θα επιτευχθούν οι νίκες του λαϊκού κινήματος.
Να΄ μαστε πάλι εδώ λοιπόν, σε ένα σκηνικό γνώριμο. Γενική απεργία (ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, ΜΜΕ) σήμερα με στόχο έναν και μόνο, την απόσυρση των αντιλαϊκών και αντεργατικών μέτρων, τα οποία προτίθεται να εξαγγείλει ο ίδιος ο πρωθυπουργός την Παρασκευή στη βουλή.
Πρόκειται για μια τακτική, τα σχεδιαζόμενα μέτρα της κυβέρνησης, που όπως σημείωναν στην ανακοίνωσή τους τα συνδικαλιστικά σωματεία των κλάδων των οποίων πρόκειται να ενοποιηθούν τα ταμεία: «Προσπαθεί με τη μέθοδο του «διαίρει και βασίλευε» να πυροδοτήσει κοινωνικές έριδες χωρίς να επιλύει τα προβλήματα και να εντυπωσιάσει πρόσκαιρα προκαλώντας περισσότερα προβλήματα, τα οποία νομοτελειακά θα οδηγήσουν το ασφαλιστικό σε αδιέξοδο».
Η κατεύθυνση που ακολουθείται είναι σαφής, έστω αν και τη θέση του κ. Μαγγίνα πήρε η καθ΄ όλα συμπαθής κυρία Πετραλιά. Επίθεση στα λαϊκά στρώματα, κατάργηση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων και ενοποίηση ταμείων που σημαίνει ότι και τα υγιή θα καταστούν προβληματικά με μαθηματική ακρίβεια.
Για αυτό λοιπόν, σήμερα θα ξανασυναντηθούμε στους δρόμους, με τους αγώνες και την πάλη. Σήμερα θα ξαναδώσουμε ηχηρό παρών και απάντηση στα κυβερνητικά σχέδια. Σήμερα οι εργαζόμενοι καλούνται να πετύχουν μια ακόμη νίκη. Σήμερα να’ μαστε και πάλι όλοι στους δρόμους…
(άρθρο από το GOAL NEWS)

Δευτέρα 11 Φεβρουαρίου 2008

Η ΕΛΠΙΔΑ ΤΗΣ ΕΚΛΟΓΗΣ ΤΣΙΠΡΑ

Προς τι ο πανικός στο ΠΑΣΟΚ για τον Συνασπισμό; Τι να φοβάται άραγε το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης από το τέταρτο στις προηγούμενες εκλογές κόμμα; Μήπως ότι θα αποτελέσει τη δεξαμενή και άλλων ψήφων προς τον ΣΥΡΙΖΑ και θα συρρικνωθεί ακόμη περισσότερο;
Ο Συνασπισμός πάντως, το βασικό κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ, εξήλθε του Συνεδρίου του ενωμένος, με δυναμική, με προοπτική και με ελπίδα. Μια ελπίδα και μια προοπτική που τη δίνει ο νέος του πρόεδρος, ο Αλέξης Τσίπρας. Δεν είναι καθόλου συνηθισμένο να ηγείται ένας 33χρονος ενός κόμματος, έστω και αν παρέλαβε δαχτυλίδι και βεβαίως η παρουσία ενός 33χρονου στην ηγεσία ενός κόμματος γεννά από μόνη της ελπίδα…
Η προοπτική και η ελπίδα βεβαίως που δίνει η εκλογή Τσίπρα είναι και η καλύτερη απάντηση στα στελέχη του ΠΑΣΟΚ και μαζί με τη δυναμική που δίνουν οι δημοσκοπήσεις στον ΣΥΡΙΖΑ, δικαιολογεί το φόβο και τις άναρθρες κραυγές. Ο λαός μάλλον έχει καταλάβει τι συμβαίνει και πιθανώς για αυτό καταδίκασε το ΠΑΣΟΚ στο τελευταίες εκλογές.
Η λαϊκή εκτίμηση κερδίζεται από τη συμμετοχή στους αγώνες και στα κινήματα και όχι από στελέχη που πλούτισαν περιέργως ή από την αναδιανομή εισοδήματος που έγινε την περίοδο του χρηματιστηρίου. Και δυστυχώς ή ευτυχώς, την περίοδο αυτή για αγώνες δικαιούται να μιλά μόνο η αριστερά, δηλαδή, το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ με τις αντιθέσεις και τις δογματικές τους διαφορές. Ουδείς άλλος πέραν αυτής της αριστεράς, για την οποία –παρά τις διαφορές- αποτελεί ελπίδα η εκλογή Τσίπρα.
(Αρθρο από το GOAL NEWS)

Τρίτη 5 Φεβρουαρίου 2008

ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΑΜΝΗΣΤΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΙΝΕΖΙΚΗ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ

Η Χρονιά του Αρουραίου είναι αυτή που ξεκινά την Κίνα, τη χώρα που φιλοξενεί τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Μια χρονιά που σύμφωνα με το κινέζικο ημερολόγιο ξεκινά μεθαύριο Παρασκευή 8 Φεβρουαρίου και με αφορμή την κινεζική πρωτοχρονιά η Διεθνής Αμνηστία προγραμματίζει σειρά εκδηλώσεων σε όλο τον κόσμο.
Ο στόχος είναι βεβαίως να υπενθυμίσει ότι οι κινεζικές αρχές όταν ανέλαβαν τη διοργάνωση των Αγώνων δεσμεύθηκαν ότι θα βελτιώσουν την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη χώρα τους και θα καταργήσουν τη θανατική ποινή (η Κίνα είναι η χώρα με τις περισσότερες εκτελέσεις τον κόσμο), θα σταματήσουν να εφαρμόζουν τις φυλακίσεις χωρίς δίκη (ειδικά εν όψει των Ολυμπιακών Αγώνων) και θα λάβουν μέτρα σεβασμού της ελευθερίας του Τύπου.
Στο πλαίσιο των εκδηλώσεων της Διεθνούς Αμνηστίας για την κινεζική πρωτοχρονιά, το ελληνικό της τμήμα διοργανώνει μεθαύριο Παρασκευή το βράδυ στο μπαρ Bios στην οδό Πειραιώς ένα θεματικό πάρτι με δωρεάν είσοδο. Οι διοργανωτές του στοχεύουν να συνδυάσουν τον ακτιβισμό με τη διασκέδαση καθώς το πάρτι θα περιλαμβάνει μεταξύ άλλων προβολή ντοκιμαντέρ μικρού μήκους, αποστολή πρωτοχρονιάτικων καρτών στην Κινέζικη κυβέρνηση, φαναράκια και κινέζικους δράκους. Πρέπει να σημειωθεί, πως οι ταινίες που θα προβληθούν θα περιλαμβάνουν ένα μισάωρο ντοκιμαντέρ που δημιούργησε ο ακτιβιστής ανθρωπίνων δικαιωμάτων Χου Τζια με τη γυναίκα του κατά την διάρκεια της κατ’ οίκον περιορισμό τους στην Κίνα.
(άρθρο από το GOAL NEWS)

Πέμπτη 31 Ιανουαρίου 2008

ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΒΓΑΖΟΥΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟ

Μετά το πένθος και τον πάνδημο αποχαιρετισμό, η διαδοχή. Μετά τη θλίψη και τη συγκίνηση οι αναμενόμενες ίντριγκες και τα πισώπλατα μαχαιρώματα. Την ερχόμενη Πέμπτη 7 Φεβρουαρίου η ελλαδική εκκλησία θα έχει νέο προκαθήμενο. Εως τότε, όμως, αναμένεται να συμβούν πολλά και πέραν των φυσιολογικών και θεμιτών συμμαχιών και του αγώνα για την άνοδο στο θρόνο, υπάρχουν και οι… αθέμιτες παρεμβάσεις και οι προσπάθειες επηρεασμού.
Τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα και οι πολιτικοί είναι βέβαιο ότι θα παίξουν σημαντικό ρόλο στην εκλογή του νέου Αρχιεπισκόπου. Εχουν ήδη εμπλακεί και βρίσκονται καταμερισμένα πίσω από τους φερόμενους ως υποψηφίους. Κάθε ένας από τους πέντε μητροπολίτες που φέρονται ως πιθανοί για να διεκδικήσουν τον αρχιεπισκοπικό θώκο, υποστηρίζονται από συγκεκριμένα κέντρα και συμφέροντα. Ακόμη και ο ξένος παράγων φέρεται να εμπλέκεται στην κούρσα της διαδοχής και την εκλογή του νέου προκαθημένου, ακόμη και ο πρώην βασιλέας όπως φάνηκε από το λόγο του μητροπολίτη Θεσσαλονίκης που δεν μάλλον δεν έχει συνειδητοποιήσει ακόμη την πρόοδο των πραγμάτων στη χώρα.
Τα συμφέροντα βγάζουν αρχιεπίσκοπο και άνθρωποι που έπρεπε να έχουν αποβληθεί από το σώμα της εκκλησίας, φέρονται να επηρεάζουν τις εξελίξεις με τη δύναμη του χρήματος. Η πνευματικότητα και η δικαιοσύνη πάνε περίπατο και το διάλειμμα ομοψυχίας και πνευματικότητας των ημερών του θανάτου και της κηδείας του μακαριστού Χριστόδουλου, φαίνεται να τελειώνει.
Όλα αυτά δεν συνάδουν με το εκκλησιαστικό ήθος και την πνευματική αποστολή της εκκλησίας αλλά είναι δυστυχώς παρόντα και εξηγούν τη διαρκώς αυξανόμενη απαξίωση που υπάρχει, παρά το διάλειμμα των ημερών…
(άρθρο από το GOAL NEWS)

Παρασκευή 25 Ιανουαρίου 2008

ΠΛΗΘΑΙΝΟΥΝ ΟΙ ΑΝΗΣΥΧΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΑΙΩΝΑ

Προ ημερών γράφαμε για τις πρωτοβουλίες που αναλαμβάνουν ορισμένοι ενεργοί πολίτες και την επιτυχία της δενδροφύτευσης στο Ελληνικό το περασμένο Σαββατοκύριακο. Μετά το Ελληνικό οι πρωτοβουλίες «μετακομίζουν» στον Ελαιώνα, την υποβαθμισμένη αυτή περιοχή της Αθήνας, στην οποία πρόκειται να χτιστεί το νέο γήπεδο του Παναθηναϊκού.
Εδώ τίθεται το δίλημμα, γήπεδο και αναβάθμιση ή χάος. Είναι το γνωστό δίλημμα που ετίθετο και κατά την προετοιμασία των Ολυμπιακών Αγώνων, όταν επρόκειτο να γίνουν περιβαλλοντικά τερατουργήματα.
Όπως για παράδειγμα στο Σχινιά, όπου η τότε κυβέρνηση είχε θέσει το δίλημμα, ιστιοπλοϊκό κέντρο ή χάος. Μερικά χρόνια μετά βεβαίως, δικαιώνονται όλοι αυτοί που φώναζαν για καταστροφή του οικοσυστήματος και για τις τρομερές επιπτώσεις που είχε στο περιβάλλον η κατασκευή αυτής της ολυμπιακής εγκατάστασης που μόνο αναβάθμιση δεν επέφερε στην περιοχή.
Ο ίδιος κίνδυνος υπάρχει και στον Ελαιώνα και για αυτό το λόγο ορισμένοι άνθρωποι ανησυχούν. Αύριο διοργανώνεται ημερίδα δράσης για τον Ελαιώνα από την Επιτροπή των Πολιτών για τη Διάσωση του Ελαιώνα. Μια ημερίδα που θα ξεκινήσει στις 10.30 το πρωί στη στάση μετρό του Κεραμεικού και με μουσική και δρώμενα θα περάσει από το Γκάζι και το Βοτανικό για να καταλήξει στις 12.30 στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο όπου θα γίνουν συζητήσεις, προβολές βίντεο και στις 2.30 μ.μ. θα ξεκινήσει το γλέντι.
Η Επιτροπή Πολιτών για τη διάσωση του Ελαιώνα ζητά να υπάρξει δημόσια ενημέρωση από τη Δημοτική Αρχή της Αθήνας, ενώ πλέον υπάρχει και το ιστολόγιο
http://elaionas.wordpress.com για περισσότερες πληροφορίες και δημόσιο διάλογο.
(άρθρο απο το GOAL NEWS)

Δευτέρα 21 Ιανουαρίου 2008

ΑΓΩΓΗ ΕΚΦΟΒΙΣΜΟΥ ΣΤΟΝ ΜΑΝΩΛΗ ΔΑΝΔΟΥΛΑΚΗ

Εδώ και μερικά χρόνια έχει ξεκινήσει μια πρωτοφανής βιομηχανία αγωγών κατά των δημοσιογράφων, με σκοπό τη χειραγώγηση, τον εκφοβισμό και τη φίμωση του Τύπου. Ενας νόμος προηγουμένων κυβερνήσεων έδωσε το δικαίωμα σε πολλούς να απειλούν και να μοιράζουν αγωγές αντί μηνύσεων σε περίπτωση που θίγονταν, με τις οποίες πέραν του ότι φίμωναν τις ελεύθερες και ανεξάρτητες δημοσιογραφικές φωνές, ζητούσαν και ζητάνε και υπέρογκα ποσά από εργαζομένους που στις περισσότερες των περιπτώσεων πρέπει δουλεύουν και στην άλλη τους ζωή για να κερδίσουν τα χρήματα αυτά.
Τελευταίο παράδειγμα δύο αδέρφια στο Ηράκλειο της Κρήτης, οι Φανούρης και Εμμανουήλ Βατσινάς, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του ΟΦΗ αντίστοιχα. Οι δύο αυτοί παράγοντες κατέθεσαν αγωγή κατά του δημοσιογράφου Μανώλη Δανδουλάκη, ζητώντας αποζημίωση 500.000 ευρώ ο καθένας, δηλαδή 1 εκατ. ευρώ συνολικά!
Ο λόγος που κατατέθηκε η αγωγή είναι πως σε εκπομπή που παρουσιάζει ο συνάδελφος σε τηλεοπτικό σταθμό, πέραν της κρητικής που τους είχε ασκήσει επανειλημμένα, ένας από τους καλεσμένους του, ο πρώην γενικός αρχηγός του ΟΦΗ Σήφης Κορωνάκης, είχε προβεί σε καταγγελίες και είχε αμφισβητήσει το ιδιοκτησιακό καθεστώς της κρητικής ΠΑΕ. Για το λόγο αυτό οι αδερφοί Βατσινά κατέθεσαν αγωγή κατά του Μανώλη Δανδουλάκη, αλλά δεν έκαναν το ίδιο σε τόσα άλλα ΜΜΕ που κατά το παρελθόν έχουν πολλές φορές αμφισβητήσει το ιδιοκτησιακό καθεστώς του ΟΦΗ.
Είναι προφανές πως ο στόχος είναι ο εκφοβισμός και η φίμωση της ανεξάρτητης φωνής του Μανώλη Δανδουλάκη. Είναι προφανές πως στόχος είναι η χειραγώγηση του συναδέλφου, ο οποίος, όπως θα έκανε ο κάθε σοβαρός και σεβόμενος τον εαυτό του δημοσιογράφος ασκεί κριτική και ενοχλεί. Εχουν, όμως, γνώση οι φύλακες και για αυτό το θέμα…
(άρθρο στο GOAL NEWS)

Τετάρτη 16 Ιανουαρίου 2008

H ευκαιρία της Κίνας είναι οι Ολυμπιακοί

Ο χρόνος μετρά ήδη αντίστροφα για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου. Ενα γεγονός που εκτός από αθλητικό είναι πολιτικό και κοινωνικό. Ένα γεγονός που προσφέρει μια πρώτης τάξεως ευκαιρία στην Κίνα να κάνει βήματα εκδημοκρατισμού και σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αν και έως τώρα και παρά το μικρό σχετικά χρονικό διάστημα που απομένει μέχρι την τελετή έναρξης των Αγώνων, στις 7 του ερχόμενου Αυγούστου, η Κίνα δεν έχει κάνει σχεδόν τίποτα.
Προς αυτή την κατεύθυνση, του εκδημοκρατισμού και του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, κινούνται και μια σειρά από δράσεις που έχει αναλάβει και πρόκειται να αναλάβει η Διεθνής Αμνηστία, η οποία στοχεύει πέραν του να ευαισθητοποιήσει την παγκόσμια κοινή γνώμη και στο να δώσει την ευκαιρία στη μεγαλύτερη χώρα του κόσμου να κάνει βήματα δημοκρατίας.
Οι πρωτοβουλίες και οι δράσεις της Διεθνούς Αμνηστίας, στις οποίες μετέχει και το ελληνικό της τμήμα που επιδεικνύει ιδιαιτέρως δραστήρια στάση, θα σταματήσουν λίγο πριν την έναρξη των Αγώνων, αφού στόχος δεν είναι να παρεμποδιστεί η διεξαγωγή τους, αλλά να γίνουν βήματα εκδημοκρατισμού του κράτους και σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Στόχος είναι να σταματήσει να ισχύει η θανατική ποινή, να μην οδηγούνται οι άνθρωποι στη φυλακή χωρίς δίκες, να μην τους παίρνουν τα σπίτια χάρη των Αγώνων και να μένουν άστεγοι και ακόμη, να σταματήσει η λογοκρισία του Τύπου και του διαδικτύου. Στόχος είναι επίσης να φανεί πως πίσω από τη βιτρίνα των Ολυμπιακών Αγώνων υπάρχουν πολλές άνομες πράξεις, οι οποίες δεν είναι μόνο κινέζικο προνόμιο. Συνέβησαν και στη χώρα μας λόγω των Αγώνων του 2004, αλλά αποσιωπήθηκαν από το σύνολο του Τύπου, όπως δυστυχώς συμβαίνει σε αυτά τα γεγονότα…
(άρθρο στο GOAL NEWS)