Από νωρίς χθες το πρωί όλα ήταν έτοιμα στο Πολυτεχνείο και στις γύρω από αυτό περιοχές. Στην πλατεία Εξαρχείων επικρατούσε ηρεμία, με το πανό που γράφει ότι το «κράτος πουλά την ηρωίνη» να βρίσκεται σε ευδιάκριτη για κάθε περαστικό θέση. Οι πλανόδιοι ανθοπώλες είχαν και αυτοί πάρει τις θέσεις τους και πουλούσαν 1 ευρώ το γαρύφαλλο για όσους ήθελαν να αποτίσουν φόρο τιμής στα παιδιά που έπεσαν στη διάρκεια της κορυφαίας αντιστασιακής πράξης κατά της δικτατορίας. Η μουσική του Θεοδωράκη και τα τραγούδια του Λοϊζου κυριαρχούσαν.
Το κέντρο της Αθήνας ήταν άδειο και καλύτερα από ποτέ για να κυκλοφορείς μέχρι το απογευματινό κυκλοφοριακό έμφραγμα λόγω των δρόμων που έκλεισαν για την πορεία, με τους αστυνομικούς να είναι αριθμητικά περισσότεροι από τους περαστικούς το πρωί στους κεντρικούς δρόμους της πρωτεύουσας. Οι πύλες του Πολυτεχνείου έκλεισαν στις 3 μ.μ. και με την αιματοβαμμένη σημαία να προπορεύεται, ξεκίνησε η πορεία προς την αμερικάνική πρεσβεία. Μια πορεία που μπορεί αριθμητικά να φθίνει χρόνο με το χρόνο, αλλά που κρατά άσβεστο το μήνυμά της και το συμβολισμό της, ειδικά αυτόν της διαμαρτυρίας στην πρεσβεία των ΗΠΑ, που έπαιξαν σημαντικότατο ρόλο στην επιβολή της δικτατορίας στη χώρα μας.
Τα συνήθη επεισόδια με τους πανταχού παρόντες γνωστούς αγνώστους έγιναν και πάλι παρά τη δυνατή βροχή και η ιστορία των τελευταίων ετών επαναλήφθηκε για μία ακόμη φορά.
Ιδια και απαράλλαχτα ήταν και πάλι όλα. Όπως κάθε χρόνο, παρ΄ ότι η συμμετοχή μικραίνει. Ιδιο και απαράλλαχτο, όμως, είναι και το μήνυμα του Πολυτεχνείου, το οποίο πιθανώς να είναι και πιο ηχηρό από ποτέ. Ένα μήνυμα ελευθερίας, ελπίδας μια υψηλών ιδανικών το οποίο μας στέλνουν τα παιδιά του Πολυτεχνείου, αυτοί που έπεσαν νεκροί από τις σφαίρες της χούντας και αυτοί που ζουν.
17η του Νοέμβρη. Ημέρα μνήμης, ημέρα σημαντική, μεγάλη και ιστορική. Ημέρα που θα θυμίζει για πάντα τι σημαίνει ανδρεία και ηρωισμός. Ο,τι και αν γίνει, όσοι και μείνουν να πορεύονται προς την αμερικανική πρεσβεία, η μέρα αυτή θα μείνει στην ιστορία ως μία από τις ηρωικότερες των Ελλήνων και το Πολυτεχνείο θα παραμείνει για πάντα το σύμβολο ενός ηρωικού αγώνα για την ελευθερία, την ανεξαρτησία και τη δημοκρατία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου