Τρίτη 29 Σεπτεμβρίου 2009

ΟΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΝΙΚΕΣ ΚΑΙ Η ΜΑΚΡΟΖΩΙΑ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ

Ανατρέχοντας στο αρχείο της στήλης, ο υπογράφων βρήκε πως πριν από ένα σχεδόν χρόνο είχε αναφερθεί σε ένα «θεόσταλτο», όπως το είχε χαρακτηρίσει τότε δίστιχο της Κικής Δημουλά, της κορυφαίας σύγχρονης Ελληνίδας ποιήτριας. «Η μακροζωία των ονείρων, η εργατικότης των ελπίδων», ανέφερε το «μαγικό» δίστιχο της ευλογημένης αυτής κυρίας, τα ποιήματα της οποίας έχουν αποτελέσει το πνευματικό ορμητήριο πολλών από εμάς κάποιες από τις νύχτες της δημιουργικής μας μοναξιάς.
Η τυχαία συνάντηση με αυτό το δίστιχο μας δίνει και πάλι την αφορμή για μερικές σκέψεις που έχουν να κάνουν με ένα γεγονός των ημερών. Εχουν να κάνουν με έναν αγώνα, τον αγώνα για τη ζωή και έχουν να κάνουν με τα όνειρα χιλιάδων γυναικών που κάποια στιγμή στη ζωή τους, απλώνεται ορθάνοιχτα μπροστά τους ο φόβος να μην έχουν μακροζωία.
Προχθές στο Ζάππειο έλαβε χώρα ένας ιδιαίτερος αγώνας δρόμου. Σε αυτόν συμμετείχαν περίπου 6.000 άτομα κάθε ηλικίας, γυναίκες που νίκησαν τον καρκίνο, φίλοι και συγγενείς τους. Την πρωτοβουλία αυτή που σε χώρες του εξωτερικού γίνεται εδώ και χρόνια, οργάνωσε ο σύλλογος γυναικών με καρκίνο του μαστού «Άλμα Ζωής» και βεβαίως, σε ένα τέτοιο αγώνα δεν έχει σημασία ποιος κέρδισε, γιατί νικητές και νικήτριες ήταν όλοι και όλες.
Ηταν όλες αυτές οι γυναίκες που έλαβαν μέρος σε αυτό τον αγώνα και που έστειλαν το σημαντικότερο μήνυμα που θα μπορούσε ποτέ να σταλεί. Εστειλαν το μήνυμα της νίκης του καρκίνου, της νίκης του θανάτου και της ζωής. Το μήνυμα της μακροζωίας, το μήνυμα του να ονειρεύεσαι και να ονειρεύεσαι τα απλά πράγματα και την ίδια τη ζωή.
Πηγαίνοντας και πάλι εκεί που οι σκέψεις ξεκίνησαν, στο θεόσταλτο δίστιχο της κυρίας Δημούλα, αυτές οι γυναίκες μας δίδαξαν πολύ απλά ότι για όλα υπάρχουν λύσεις. Μας δίδαξαν ότι αυτή τη μακροζωία, της ζωής και των ονείρων μπορούμε να την επιτύχουμε και να την έχουμε όλοι. Μας έδωσαν θάρρος και κουράγιο για τη συνέχεια και μας δίδαξαν ποιες είναι οι σημαντικές μάχες και ποιες οι μεγάλες νίκες!

Σάββατο 26 Σεπτεμβρίου 2009

ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ΤΟ ΝΑΥΑΓΙΟ ΤΟΥ ΕΞΠΡΕΣ ΣΑΜΙΝΑ

Ηταν 26 Σεπτεμβρίου 2000, σαν σήμερα πριν από εννέα χρόνια. Γύρω στις 10.15 μ.μ. το επιβατηγό-οχηματαγωγό πλοίο «Εξπρές Σάμινα» με 447 επιβάτες και 64μελές πλήρωμα που είχε αποπλεύσει από τον Πειραιά με προορισμό τα νησιά Πάρο-Νάξο-Ικαρία-Σάμο-Πάτμο και Λειψούς προσέκρουσε με την πλώρη στις βραχονησίδες «Πόρτες» στην είσοδο του λιμανιού της Πάρου και μέσα σε 20 λεπτά βυθίζεται. Αποτέλεσμα του ναυαγίου ήταν να χάσουν τη ζωή τους 83 άνθρωποι και πολλοί ακόμη να σωθούν χάρη στην αυτοθυσία και τον ηρωισμό των ψαράδων της Πάρου.
Τρεις μέρες πριν το ναυάγιο ο μηχανικός του «Εξπρές Σαμίνα» Αντώνης Σορώκος στέλνει γραπτή αναφορά στην εταιρεία, στην οποία έλεγε ότι το πλοίο είναι αναξιόπλοο, αλλά παρ΄ όλα αυτά απέπλευσε με 447 επιβάτες και τελικά έγινε υγρός τάφος για 83 άτομα.
Οι επικρατούσες εκδοχές για το ναυάγιο είναι δύο. Η μία λέει πως επρόκειτο για μηχανική που προϋπήρχε και κανείς δεν έδωσε σημασία και η δεύτερη αναφέρει ότι η βλάβη παρουσιάστηκε εκείνη την ώρα και λόγω της πλημμελούς συντήρησης το πλοίο βυθίστηκε άμεσα, συν του ότι δεν διέθετε στεγανά, που θα καθυστερούσαν ή θα απέτρεπαν τη βύθισή του, καθώς τα στεγανά είχαν μετατραπεί σε καμπίνες, ενώ τα σωστικά μέσα ήταν ανύπαρκτα και πεπαλαιωμένα, ενώ οι μηχανισμοί του υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας είχαν πραγματοποιήσει πλημμελείς ή εικονικούς ελέγχους αξιοπλοϊας.
Ηταν η περίοδος που η πλοιοκτήτρια εταιρεία του «Εξπρές Σαμίνα», η «Minoan Flying Dolphins» «αλώνιζε» το Αιγαίο λόγω του προνομιακής μεταχείρισης που είχε τύχει από την τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και του μονοπωλίου που είχε αποκτήσει. Μετά το ναυάγιο και τον πνιγμό 83 ανθρώπων, τα πράγματα άλλαξαν, αλλά ορισμένα από τα καράβια της εταιρείας παρ΄ ότι πεπαλαιωμένα, εξακολουθούν να πλέουν ακόμη στο Αιγαίο.
Εννέα χρόνια μετά για το ναυάγιο εκείνο έχουν καταδικαστεί ο πλοίαρχος Β. Γιαννακής σε κάθειρξη 12 ετών, ο υποπλοίαρχος Αν. Ψυχογιός σε κάθειρξη 12 ετών και δέκα μηνών, ο πρώτος μηχανικός Γ. Σκιαδαρέσης σε κάθειρξη 7,5 ετών και ο ύπαρχος Γ. Τριαντάφυλλος σε φυλάκιση πέντε ετών (εξαγοράσιμη). Όπως αναμενόταν, οι εκπρόσωποι της ιδιοκτήτριας εταιρείας έπεσαν στα «μαλακά». Ο Κώστας Κληρονόμος, πλοιοκτήτης και ομότιμος πρόεδρός της, όσο και ο εκπρόσωπός της και δεξί του χέρι Νίκος Βικάτος, καταδικάστηκαν σε εξαγοράσιμη ποινή 6 μηνών ο καθένας και απ’ όλους αυτούς, ο μόνος που την πλήρωσε τελικά ήταν ο αντιπρόεδρος της πλοιοκτήτριας εταιρείας Παντελής Σφηνιάς, που αυτοκτόνησε δύο μήνες μετά το ναυάγιο πέφτοντας από τον 6ο όροφο των γραφείων της εταιρείας του.
Οσο για τις ψυχές αυτών που χάθηκαν, αλλά και αυτούς που έζησαν και ζουν με τον εφιάλτη εκείνης της νύχτας σίγουρα δεν δικαιώθηκαν, αφού αυτοί που έπρεπε να πληρώσουν –για μία ακόμη φορά στην Ελλάδα- δεν πλήρωσαν.

Τετάρτη 23 Σεπτεμβρίου 2009

ΟΙ ΤΗΛΕΜΑΧΙΕΣ, Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΜΕΤΟΧΕΣ ΦΟΥΣΚΕΣ

Με τον Αλέξη Τσίπρα να είναι ο κερδισμένος της τηλεμαχίας των «έξι», άσχετα αν αυτό θα βγει ως ποσοστό στις κάλπες, η χώρα οδεύει για την εκλογική αναμέτρηση της 4ης Οκτωβρίου. Καραμανλής-Παπανδρέου μονομάχησαν στην δεύτερη τηλεμαχία ως υποψήφιοι πρωθυπουργοί, αλλά η απόδοση του συνόλου των πολιτικών αρχηγών (ακόμη και του μετρ των ντιμπέιτ Κώστα Καραμανλή), πλην Τσίπρα, αλλά και της έχουσας εμπειρία, σταθερές θέσεις και απόψεις Αλέκας Παπαρήγα, ήταν χειρότερη του αναμενόμενου.
Οι τηλεμαχίες με τον τρόπο με τον οποίο διεξάγονται δεν προάγουν το διάλογο και σαφέστατα δεν προάγουν και τη δημοκρατία. Είναι, όμως, αναγκαίο κακό και κατά πάσα πιθανότητα σε μερικά χρόνια θα βρουν και αυτές το δρόμο τους και θα βαδίσουν στο δρόμο του διαλόγου και του εκσυγχρονισμού.
Οι τηλεμαχίες ολίγο μπορούν να επηρεάσουν τους πολίτες ως προς την ψήφο τους, τη στιγμή, μάλιστα, που οι περισσότερες των τοποθετήσεων των πολιτικών αρχηγών είναι γενικόλογες και δεν πείθουν. Όπως δεν πείθει από μόνο του και χωρίς καμία άλλη πολιτική θέση και το μολυσμένο νερό του Ασωπού που επέδειξε ο εκπρόσωπος των οικολόγων Νίκος Χρυσόγελος που τα πλήρωσε για τον ευρωβουλευτή του κόμματός του Μιχάλη Τρεμόπουλο και όπως δεν έπεισε κανέναν, αλλά αντιθέτως εκνεύρισε η απουσία ερώτησης και αναφοράς στην υπόθεση Siemens μετά από τρεισήμισι ώρες κουβέντα, όπως πολύ σωστά επεσήμανε ο Γιώργος Καρατζαφέρης.
Στην Ελλάδα του 2009, την Ελλάδα της Ευρωπαϊκής Ενωσης και της ΟΝΕ, μια υπόθεση που προκάλεσε απώλεια εκατομμυρίων δραχμών σε πλήθος πολιτών και μέχρι ενός σημείου προκάλεσε και αναδιανομή εισοδήματος, χρειάστηκε 10 χρόνια για να φθάσει στο ακροατήριο για να εκδικαστεί. Μιλάμε για την υπόθεση του χρηματιστηρίου και την παραπομπή συνολικά 67 προσώπων για κακουργηματικές πράξεις για την υπόθεση του λεγόμενου σκανδάλου με τις «μετοχές -φούσκες».
Αυτό αποφάσισε με βούλευμά του το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών 10 χρόνια μετά, χρόνος που φαντάζει εξοργιστικά μεγάλος, ειδικά για όσους έχουν χάσει τα χρήματά τους και χρόνος που δεν θα απαιτείτο ούτε σε αφρικανική χώρα. Το αν τη δικογραφία είχε χειριστεί αρχικά η έγκλειστη στις φυλακές Θηβών ανακρίτρια Κωνσταντίνα Μπουρμπούλια και την είχε θέσει στο αρχείο είναι δευτερεύων ζήτημα μπροστά στις εξαιρετικά αργές διαδικασίες απονομής δικαιοσύνης στη χώρα που είναι το πρωτεύων και αυτά τα πρωτεύοντα θα πρέπει αρχικώς αν επιλύσουμε. Όταν επιλυθούν αυτά, θα έχει έρθει η ώρα και για πιο δημοκρατικά ντιμπέιτ.

Τρίτη 22 Σεπτεμβρίου 2009

Ο ΣΕΦΕΡΗΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΙΩΠΗΣΕ...

Πολύς λόγος έχει γίνει για τη σιωπή των πνευματικών ανθρώπων στη διάρκεια της δικτατορίας. Οι περισσότεροι σιώπησαν, συμβιβάστηκαν, έμειναν ουδέτεροι, δηλαδή συνένοχοι…Ο Γιώργος Σεφέρης, ο μεγάλος Ελληνας ποιητής ήταν εξ εκείνων που μίλησαν. Καταφέρθηκε πολλές φορές εναντίον του παράνομου καθεστώτος, αντιστάθηκε και εκδηλώθηκε έντονα εναντίον της χούντας, τόσο με τα γραπτά του, όσο και με δηλώσεις του.
Γόνος εύπορης οικογένειας της Σμύρνης, εκεί όπου αντίκρισε για πρώτη φορά το φως του κόσμου το 1900, ο Γιώργος Σεφέρης που ήταν το φιλολογικό ψευδώνυμο του Γιώργου Σεφεριάδη, κατατάσσεται στο πάνθεον των πολύ μεγάλων λογοτεχνών παγκοσμίως. Ηταν ο πρώτος Ελληνας που τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ λογοτεχνίας και αυτό έγινε το 1963.
Πολλά από τα ποιήματά του έχουν μελοποιηθεί, ειδικώς από τον Μίκη Θεοδωράκη. Όπως το αριστουργηματικό «Στο περιγιάλι το κρυφό», το οποίο μελοποίησε ο Μίκης και τραγούδησε ο επίσης αξέχαστος Γρηγόρης Μπιθικώτσης. Αλλά και άλλα ποιήματά του ντύθηκαν με μουσική και έγιναν μελωδίες που μένουν ανεξίτηλες στο διάβα του χρόνου.
Μελωδίες που έντυσαν τους στίχους ενός από τους πλέον ευρυμαθείς λογοτέχνες που ανέδειξε η χώρα. Ο Γιώργος Σεφέρης, αδελφός της Ιωάννας Τάτσου συζύγου του πρώην Προέδρου της Δημοκρατίας Κωνσταντίνου Τσάτσου, ήταν διπλωμάτης και ταξίδευε πολύ. Υπηρέτησε σε πολλές πρεσβείες της Ελλάδας στο εξωτερικό αρχικά ως ακόλουθος και στη συνέχεια ως πρέσβης και αυτό του είχε δώσει τη δυνατότητα να έχει μια ευρεία μόρφωση.
Ιστορικές έχουν μείνει οι φράσεις του για την Κύπρο. Κάθε φορά που την επισκεπτόταν, ακόμη και πριν την ανεξαρτησία της το 1960, ο Σεφέρης συνήθιζε να λεει πως στο νησί αυτό ένοιωθε τον Ελληνισμό πιο ευρύχωρο.
Ο Γιώργος Σεφέρης έκλεισε τα μάτια του 38 χρόνια πριν τέτοιες ημέρες. Ηταν 20 Σεπτεμβρίου του 1971, όταν ο νομπελίστας ποιητής έφευγε για τη γειτονιά των αγγέλων και ταυτόχρονα περνούσε στην αιωνιότητα με το πλούσιο και ανεκτίμητο έργο του. Δυστυχώς για αυτόν, δεν πρόλαβε να δει τη χώρα και πάλι δημοκρατική, αλλά το κρυφό περιγιάλι που περιγράφει με τη μαγική του πένα θα μας συντροφεύει για πάντα: «Στο περιγιάλι το κρυφό\ κι άσπρο σαν περιστέρι\ διψάσαμε το μεσημέρι\ μα το νερό γλυφό.\ Πάνω στην άμμο την ξανθή\ γράψαμε τ' όνομά της\ Ωραία που φύσηξε ο μπάτης\ και σβήστηκε η γραφή. \ Με τι καρδιά, με τι πνοή,\ τι πόθους και τι πάθος\ πήραμε τη ζωή μας λάθος\ κι αλλάξαμε ζωή».

Κυριακή 20 Σεπτεμβρίου 2009

Ο ΗΡΩΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΘΥΣΙΑ ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΓΕΩΡΓΑΚΗ

Ηταν ξημερώματα της 19ης Σεπτεμβρίου 1970 στην πλατεία Ματεότι της Γένοβας. Ο 22χρονος Κωνσταντίνος Γεωργάκης, φοιτητής γεωλογίας, φωνάζοντας «Ζήτω η ελεύθερη Ελλάδα» αυτοπυρπολήθηκε και λίγες ώρες αργότερα άφησε την τελευταία του πνοή. Ηταν μια πράξη πραγματικού ηρωισμού και αντίστασης στη χούντα της Ελλάδας από ένα 22χρονο παιδί που αψήφησε τα νιάτα του και «πέταξε» στο θάνατο για την ελευθερία της πατρίδας του, την οποία είχαν στερήσει τα ανδρείκελα των ξένων μυστικών υπηρεσιών που έφθασαν στο σημείο να μην αφήνουν ούτε καν τη μεταφορά της σορού του στην Ελλάδα για να ταφεί.
Ηταν η περίοδος που οι άνθρωποι της χούντας είχαν διεισδύσει στις φοιτητικές οργανώσεις της Ιταλίας. Κάποιοι εξ αυτών των ανδρεικέλων του καθεστώτος έχουν βρει σήμερα στέγη ακόμη και σε κομματικούς σχηματισμούς της μη κομουνιστικής αριστεράς.
Ηταν η περίοδος που ο Κώστας Γεωργάκης τα είχε αποκαλύψει όλα αυτά και τους είχε αποκαλύψει όλους σε ανώνυμη συνέντευξή του σε ιταλικό περιοδικό. Η στέρηση της ελευθερίας της πατρίδας του, όμως, από τους συνταγματάρχες στερούσε και τη δική του ελευθερία και έτσι το πρωινό της 19ης Σεπτεμβρίου 1970, ο 22χρονος Κερκυραίος προχώρησε στην κορυφαία πράξη αυτοθυσίας και ηρωισμού.
Στο σημείο που αυτοπυρπολήθηκε ο Κώστας Γιωργάκης υπάρχει σήμερα μια αναμνηστική πλάκα με την επιγραφή «Η Ελλάδα θα τον θυμάται για πάντα». Λίγα χρόνια μετά τη θυσία του, ο Νικηφόρος Βρεττάκος αναφέρεται στην θυσία του σε ένα από τα ποιήματά του. Το ποίημα φέρει τον τίτλο «Η θέα του κόσμου» και σε αυτό ο μεγάλος μας ποιητής αναφέρει: «Ησουν η φωτεινή περίληψη του δράματός μας, στην ίδια λαμπάδα τη μία, τ’ αναστάσιμο φως και ο επιτάφιος θρήνος».
Η θυσία του Κώστα Γεωργάκη ήταν μια μοναδική πράξη αυτοθυσίας και αντίστασης ενός ήρωα, ενός γενναίου ανδρός. Ο ηρωισμός και η γενναιότητά του απεικονίζονται στο γράμμα που έστειλε μια ημέρα πριν στον πατέρα του και στο οποίο έγραφε: «Ο γιος σου δεν είναι ήρωας, είναι ένας άνθρωπος σαν τους άλλους και ίσως να φοβάται και λίγο περισσότερο…»
Η ουσία είναι ότι αυτό το 22χρονο παλικάρι όχι μόνο δεν φοβήθηκε, αλλά μας δίδαξε τι παει να πει ανδρεία και ηρωισμός και δικαίως βρίσκεται στον πάνθεον των αθανάτων…

ΑΔΙΑΦΟΡΕΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΟΙ ΤΗΛΕΜΑΧΙΕΣ

Σε πλήρη συμφωνία κατέληξαν Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ, αλλά και τα υπόλοιπα εν βουλή και ευρωβουλή κόμματα για τα ντιμπέιτ ή επί το ελληνικότερο τις τηλεμαχίες που πρόκειται να διεξαχθούν προ των εκλογών της 4ης Οκτωβρίου με σκοπό να διαφωτίσουν τους πολίτες πριν προσέλθουν στην κάλπη για να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα.
Την ερχόμενη Δευτέρα 21 του μήνα θα γίνει η τηλεμαχία των αρχηγών ή εκπροσώπων των έξι κομμάτων, των πέντε κοινοβουλευτικών (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ, ΛΑΟΣ, ΣΥΡΙΖΑ) και των Οικολόγων που μετέχουν στην ευρωβουλή και οι οποίοι ευσχήμως εξαφάνισαν τον κ. Τρεμόπουλο από την προεκλογική τους καμπάνια.
Την επόμενη ημέρα, την Τρίτη 22 του μήνα θα γίνει για πρώτη φορά μετά το 2000 όταν και είχε ξαναγίνει ανάμεσα σε Κώστα Σημίτη και Κώστα Καραμανλή -όπως και το 1996 ανάμεσα σε Σημίτη, Εβερτ- τηλεμαχία ανάμεσα στους αρχηγούς των δύο πρώτων κομμάτων, του πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή και του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης Γιώργου Παπανδρέου.
Στην ουσία η πρώτη τηλεμαχία θα είναι ένας μονόλογος των έξι αρχηγών ή εκπροσώπων κομμάτων (ειδικά στην περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ και των Οικολόγων) και η δεύτερη ένας διάλογος των δύο αρχηγών. Και στις δύο των περιπτώσεων, όμως, οι τηλεμαχίες παραμένουν αδιάφορες και δεν πρόκειται να διαφωτίσουν κανέναν, ούτε να μεταστρέψουν το κλίμα πριν την κάλπη.
Ακόμη, όμως και αν οδηγούσαν σε ανατροπή της διαμορφωθείσας κατάστασης οι τηλεμαχίες, για τον πολίτη δεν έχουν κανένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον μιας και δεν πρόκειται να αλλάξουν την ήδη δύσκολη κατάσταση για τους περισσότερους Ελληνες. Το πολύ, πολύ να εξωραΐσουν μια κατάσταση που όλοι γνωρίζουν ότι είναι δύσκολη, ίσως και περισσότερο απ’ ότι φαίνεται και η οποία είναι σίγουρο ότι θα φέρει ακόμη πιο δύσκολες ημέρες, ασχέτως των καλών προθέσεων που μπορεί να υπάρξουν και ασχέτως της κυβέρνησης που θα προκύψει στις 5 Οκτωβρίου.
Η μόνη χρησιμότητα που μπορεί να βρει κανείς σε αυτές τις τηλεμαχίες, είναι το ότι θα υπενθυμίσουν πως η χώρα διάγει προεκλογική περίοδο, η οποία έως τώρα είναι άνευρη και υποτονική. Πέραν αυτών ουδέν, άσχετα αν και πάλι «σπάσουν» τα μηχανάκια μέτρησης των τηλεοπτικών σταθμών.

27 ΧΡΟΝΙΑ ΧΩΡΙΣ ΤΟΝ ΜΑΝΟ ΛΟΙΖΟ

Τη 17η Σεπτεμβρίου κάθε έτους, ό,τι να και γίνεται, ό,τι και αν «τρέχει» στην επικαιρότητα, ο νους και η σκέψη δεν μπορεί να μην πάνε στον Μάνο Λόιζο, το μεγάλο «συνθέτη» που άφησε τεράστιο έργο στο σύντομο τελικά πέρασμά του «από το φωτεινό μεσοδιάστημα μεταξύ δύο αβυσσών», όπως έγραψε ο Νίκος Καζαντζάκης.
Πριν από 27 χρόνια έτοια ημέρα, έσβησε μία από τις σημαντικότερες και ωραιότερες φωνές του ελληνικού πενταγράμμου. Πριν από 27 χρόνια σαν σήμερα, έσβησε ένας από τους σημαντικότερους Ελληνες συνθέτες. Ηταν 17 Σεπτεμβρίου 1982, όταν ο Μάνος Λοίζος έφυγε νικημένος από τον καρκίνο σε νοσοκομείο της Μόσχας, σε ηλικία μόλις 45 ετών και αφού είχε προλάβει να γράψει μερικά από τα ωραιότερα τραγούδια του ελληνικού ρεπερτορίου.
Κυπριακής καταγωγής και μεγαλωμένος με τις ευαισθησίες του ελληνισμού της Αλεξάνδρειας, ο Μάνος Λοϊζος έφυγε νέος, αλλά με το έργο του και τα τραγούδια του σφράγισε ολόκληρη εποχή. Μια εποχή αντίστασης και αγώνων, με ένα πλούσιο έργο από ένα πολιτικά στρατευμένο καλλιτέχνη που αγωνίστηκε κατά της χούντας,, με αποτέλεσμα τη φυλάκισή του και το βασανισμό του. Μέλος του κομμουνιστικού κόμματος Ελλάδας ο Μάνος Λοϊζος, συνελήφθη τη 17η Νοεμβρίου 1973 και αφέθηκε ελεύθερος μετά από εννέα μέρες. Πολλά τραγούδια του λογοκρίθηκαν την περίοδο της δικτατορίας. Η σφραγίδα του στον αντιδικτατορικό αγώνα είχε μπει και ήταν ανεξίτηλη. Ηταν, άλλωστε, εξ εκείνων των καλλιτεχνών των οποίων τα τραγούδια αποτέλεσαν σύμβολο των αγώνων κατά της δικτατορίας. Ακολούθησε τα αχνάρια του Μίκη Θεοδωράκη, του Μάνου Χατζιδάκη και του Γιάννη Μαρκόπουλου.
Ο Μάνος Λοίζος μελοποίησε Γκάτσο, Ρίτσο και έγραψε μουσική σε στίχους των Λευτέρη Παπαδόπουλου, Μανόλη Ρασούλη, Φώντα Λάδη και Γιάννη Νεγρεπόντη. Σε αυτόν ανήκει το ορχηστρικό «Το ζεϊμπέκικο της Ευδοκίας», το «Ακορντεόν», το «Καλημέρα Ηλιε», το «Πάγωσε η τζιμινιέρα», το «Σ’ ακολουθώ», το «Κι αν είμαι ροκ μη με φοβάσαι», «Η ημέρα εκείνη δεν θ’ αργήσει», «Γύφτισσα τον εβύζαξε», «ο Φαντάρος», το «Δελφίνι – Δελφινάκι», «Το παλιό ρολόι» και άλλα πολλά.
Για τον Μάνο Λόϊζο που έφυγε νέος, αλλά με τα τραγούδια του ζει στις καρδιές όλων, θα κλείσουμε και αυτό το σημείωμα με τον τίτλο ενός τραγουδιού του που ακούστηκε εξαίσια από την πολύ μεγάλη φωνή της Χαρούλας Αλεξίου και το οποίο τιτλοφορείται «Όλα σε θυμίζουν».

Κυριακή 13 Σεπτεμβρίου 2009

ΘΥΜΙΣΕ ΑΝΔΡΕΑ Ο ΓΙΩΡΓΟΣ

Εκτός ψηφοδελτίων του ΠΑΣΟΚ έμεινε τελικά ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης, ο οποίος δεν δέχθηκε να είναι υποψήφιος είτε στην Α’ Αθήνας, είτε στην Α΄ Πειραιώς όπου εκλεγόταν κατά το παρελθόν. Ο κ. Σημίτης δεν δέχθηκε τις δύο αυτές προτάσεις του προέδρου του ΠΑΣΟΚ Γιώργου Παπανδρέου, στον οποίο ο ίδιος είχε δώσει το δαχτυλίδι της διαδοχής το 2004 –πριν τις εκλογές που κέρδισε η Νέα Δημοκρατία- και έτσι έμεινε εκτός ψηφοδελτίων για τις εκλογές της 4ης Οκτωβρίου.
Η εξέλιξη αυτή δεν ήταν καθόλου αναμενόμενη, καθώς υπήρχε η σφόδρα εντύπωση ότι ο κ. Σημίτης θα ήταν υποψήφιος στο Επικρατείας και μάλιστα θα ετίθετο και επικεφαλής. Ο ίδιος ο κ. Σημίτης το είχε ζητήσει αυτό και είναι απόλυτα λογικό από την πλευρά του. Είναι απόλυτα λογικό για έναν πρώην πρωθυπουργό και να επιλέγει την περιφέρεια που θα είναι υποψήφιος ή το ψηφοδέλτιο επικρατείας. Θέμα μη εκλογής του στην περίπτωση που κατέβαινε στην Α΄ Αθήνας ή στην Α’ Πειραιά δεν ετίθετο, διότι οι πρώην πρωθυπουργοί εκλέγονται χωρίς σταυρό προτίμησης, αρκεί βεβαίως, το κόμμα να πάρει έδρα στη συγκεκριμένη εκλογική περιφέρεια.
Ετσι λοιπόν, το ΠΑΣΟΚ κατέρχεται σε αυτές τις εκλογές, τις οποίες όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις θα κερδίσει και μάλιστα έχοντας και αυτοδυναμία, με απολύτως καθαρό το τοπίο για τον Γιώργο Παπανδρέου. Ένα τοπίο που ο κ. Παπαδνρέου το καθάρισε με απολύτως αναίμακτο τρόπο και κατέστη έτσι ο απόλυτος κυρίαρχος του κόμματος και του παιχνιδιού.
Στελέχη που δεν είχαν την έξωθεν καλή μαρτυρία, στελέχη που δημιουργούσαν πρόβλημα στον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ έμειναν εκτός λιστών και θα τολμούσαμε να παραλληλίσουμε πολλές από τις κινήσεις του Γιώργου Παπανδρέου στο ξεκαθάρισμα του εσωκομματικού τοπίου στο κόμμα με τις κινήσεις του πατέρα του, του αείμνηστου Ανδρέα Παπανδρέου, προσθέτοντας, μάλιστα, ότι πολλές από αυτές ήταν αποφασιστικές, αλλά και αναίμακτες και εξέθεσαν περισσότερο τους αποχωρούντες.
Θα λέγαμε δε ότι κάποιες από τις οικειοθελείς παραιτήσεις από τις εκλογικές λίστες και ανακούφισαν την Ιπποκράτους και έβγαλαν από την δύσκολη θέση τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, ειδικά στην περίπτωση ιστορικών στελεχών του κινήματος…

Παρασκευή 11 Σεπτεμβρίου 2009

Η...ΑΓΝΩΣΤΗ 11η ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ

Ιδιαίτερη η σημερινή ημέρα. Επέτειος μιας από τις πλέον πολύνεκρες τρομοκρατικές επιθέσεις που έγιναν ποτέ. Επέτειος της επίθεσης στους δίδυμους πύργους, στο παγκόσμιο κέντρο εμπορίου, στην καρδιά της Νέας Υόρκης και των ΗΠΑ.
Ηταν σαν σήμερα οκτώ χρόνια πριν. Ηταν 11 Σεπτεμβρίου του 2001 και το μόνο σίγουρο είναι ότι ο κόσμός εκείνη την ημέρα άλλαξε.
Τι συνέβη πέρα από το προφανές δεν το έχουμε μάθει ακόμη, παρά τους τόνους μελανιού που χύθηκαν και είναι σίγουρο ότι θα χυθούν στο μέλλον. Οι ιστορικοί και του παρόντος και του μέλλοντος είναι επίσης σίγουρο ότι ασχολούνται και θα ασχοληθούν εκτενώς με το θέμα και εκείνο που μένει είναι οι χιλιάδες άνθρωποι που χάθηκαν.
Περισσότεροι από 3.000 άνθρωποι σκοτώθηκαν, κάηκαν, θυσιάστηκαν. Ποιοι ευθύνονται για αυτό δεν το έχουμε μάθει ακόμη επακριβώς. Η επίσημη εκδοχή λεει ότι το έκαναν φανατικοί μουσουλμάνοι τρομοκράτες, αλλά τι να πεις όταν τόσες και τόσες συμπτώσεις και παράμετροι δείχνουν ότι πιθανώς να ήταν και κάτι άλλο, μιας και ήταν προφανές πως αναζητείτο η αφορμή για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας με τη νομιμοποίηση αιματηρών πολέμων νέου Τύπου .
Πως είναι δυνατόν να πιστέψει κανείς ότι η περίφημη ομπρέλα ασφαλείας των ΗΠΑ δεν λειτούργησε ή πως δεν ελήφθη κανένα μέτρο για την αποφυγή του συμβάντος τη στιγμή που αποδείχθηκε εκ των υστέρων ότι η ηγεσία της χώρας σχεδόν γνώριζε τι επρόκειτο να γίνει.
Πώς να πιστέψει κανείς ότι ο υπ’ αριθμόν ένα καταζητούμενος για αυτή την επίθεση, ο Οσάμα Μπιν Λάντεν ήταν πρώην συνδαιτημόνας και συνεταίρος του τότε προέδρου Τζορτζ Μπους και του πατέρα του. Πως να πιστέψεις τόσες και τόσες συμπτώσεις και πώς να πιστέψεις ότι τελικά μερικοί φανατικοί μουσουλμάνοι ξεφτίλισαν όλα τα μέτρα ασφαλείας των αεροδρομίων των ΗΠΑ, πιλοτάρισαν αεροπλάνα και τα έριξαν πάνω στα κτίρια. Πώς να τα πιστέψεις όλα αυτά και πώς να δεχθείς τα πράγματα όπως τα θέλει η επίσημη εκδοχή, η οποία σχεδόν πάντα και στις περισσότερες των περιπτώσεων, απέχει της αλήθειας…
Ένα σίγουρο για εκείνη την ημέρα και ένα δεν αλλάζει ότι πραγματικά και αν έχει συμβεί. Χιλιάδες άνθρωποι που κάποιοι στην απελπισία τους πήδαγαν στο κενό για να μην καούν ξέροντας πως θα πεθάνουν με άλλο τρόπο, έχασαν τη ζωή τους και οι δικοί τους δεν θα τους ξαναδούν. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο και το μόνο που δυστυχώς δεν αλλάζει.
Τι να πεις στις μάνες και τους συγγενείς αυτών που χάθηκαν και τι να πεις στα παιδιά που δεν ξανάδαν τους γονείς τους. Τι να πεις σε αυτούς που θα κουβαλούν μια ζωή τα ψυχικά τραύματα εκείνης της ημέρας. Τι να πεις στους αθώους πυροσβέστες που πλήρωσαν άδικα και στους ανυποψίαστους πολίτες που θυσιάστηκαν. Μάλλον τίποτα δεν μπορείς να πεις και το μόνο που μπορείς να κάνεις για αυτούς είναι να σταθείς με δέος και σεβασμό στον τόπο της θυσίας τους, στο περίφημο σημείο «0» που συμβολίζει πέραν όλων των άλλων και τη σύγχρονη αντίληψη περί καλού και κακού και πως αυτό (το κακό) πολεμιέται. Με χιλιάδες ζωές αθώων….

Τετάρτη 9 Σεπτεμβρίου 2009

ΠΕΡΙ ΣΜΥΡΝΗΣ ΚΑΙ ΣΚΟΠΙΩΝ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΟΝ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟ

Για τα λεγόμενα «Σεπτεμβριανά», τα γεγονότα που συνέβησαν στην Κωνσταντινούπολη τα μεσάνυχτα της 5ης προς 6ης Σεπτεμβρίου 1955 και το μεγαλύτερο προγκρόμ του ελληνισμού στην Τουρκία μετά τη μικρασιατική καταστροφή, γράφαμε το περασμένο Σάββατο. Τα γεγονότα εκείνα ήταν η κατάληξη των μεγάλων διώξεων του ελληνισμού που ακολούθησαν της εκστρατείας του ελληνικού στρατού στην Τουρκία και της καταστροφής της Σμύρνης που ξεκίνησε τέτοιες ημέρες.
Σαν σήμερα στις 9 Σεπτεμβρίου 1922 η Σμύρνη κατελήφθη από τον τουρκικό στρατό, ο οποίος εκδίωξε τον ελληνικό και λίγες ημέρες αργότερα, η κοσμοπολίτικη Σμύρνη, η πόλη σύμβολο για τον ελληνισμό παραδόθηκε στις φλόγες. Εκατομμύρια Ελλήνων σφαγιάστηκαν, βιάστηκαν, έχασαν τις περιουσίες τους και πήραν το δρόμο για την προσφυγιά, έστω και αν αυτή (η προσφυγιά) ήταν η επιστροφή στη μητέρα Ελλάδα.
Η 9η Σεπτεμβρίου 1922 είναι μια πολύ μεγάλη γιορτή για την Τουρκία, με άκρως ανθελληνικά στοιχεία. Ονομάζεται «γιορτή απώθησης του εχθρού», όπου εχθρός, βεβαίως, είναι η Ελλάδα και επίκεντρο των εκδηλώσεων είναι η Σμύρνη, στην οποία θα γιορταστεί και σήμερα αυτή η επέτειος με την εθνική μας ομάδα βόλει των ανδρών, μάλιστα, να βρίσκεται στη Σμύρνη μετέχοντας στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα που διεξάγεται εκεί και σε κάθε περίπτωση έχει και αυτό το γεγονός την ιδιαίτερη σημασία του.
Όπως την ιδιαίτερη σημασία του έχει και το γεγονός ότι χθες ήταν εθνική εορτή και για τα Σκόπια, τα οποία αντιμετώπισε προχθές στο αντίστοιχο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του μπάσκετ στην Πολωνία η εθνική μας ομάδα. Ηταν η λεγόμενη «Ημέρα της ανεξαρτησίας», αφού στις 8 Σεπτεμβρίου του 1991, οι πολίτες της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας ψήφισαν με το συντριπτικό ποσοστό υπέρ της ανεξαρτησίας από την ενιαία Γιουγκοσλαβία του Γιόσιπ Μπροζ ή Τίτο. Ηταν η τρίτη δημοκρατία μετά τη Σλοβενία και την Κροατία που γινόταν ανεξάρτητη με επίσημη ημερομηνίας κήρυξης της ανεξαρτησίας τους τη 17η Σεπτεμβρίου 1999.
Οσο για το MKD που εσχάτως ανακαλύφθηκε στην Ελλάδα και μάλιστα η κρατική τηλεόραση το έσβησε στον αγώνα των Σκοπίων με την εθνική μας ομάδα μπάσκετ προχθές, η ευαισθησία αυτή γίνεται μεν αντιληπτή, αλλά με πολύ μεγάλη καθυστέρηση, διότι με τα ίδια αρχικά (MKD) και με το όνομα Former Yugoslavian Republic of Macedonia (FYROM) είναι αναγνωρισμένο το γειτονικό κράτος από τη ΔΟΕ από το 1993. Με αυτά τα αρχικά και την ονομασία μετέχει και σε Ολυμπιακούς Αγώνες από το 1996 και μετά και με αυτά τα αρχικά μετείχε και το 2004 στην Αθήνα και τότε εάν ενθυμούμαστε ορθά ουδείς διαμαρτυρήθηκε…

Τρίτη 8 Σεπτεμβρίου 2009

ΟΙ ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΠΛΗΓΕΣ ΤΟΥ ΣΕΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ

Με τη μη κομουνιστική αριστερά να βάζει ένα ακόμη αυτογκόλ και να κατεβαίνει στις εκλογές χωρίς αρχηγό ή με 11 αρχηγούς όσες και οι συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ, τον πρωθυπουργό να παραδέχεται με ένα χρόνο καθυστέρηση τα λάθη του και το ΠΑΣΟΚ να προτείνει τηλεοπτική μονομαχία Καραμανλή –Παπανδρέου, η χώρα μπήκε από χθες και επισήμως σε προεκλογική περίοδο με την υπογραφή του σχετικού διατάγματος από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Όλα αυτά και ενώ το ΚΚΕ διαφωνεί κάθετα με την πρόταση του ΠΑΣΟΚ για τηλεοπτική μονομαχία των δύο και το ΛΑΟΣ χαρακτηρίστηκε από τον Κώστα Καραμανλή εκ νέου ως «κόμμα με ακραίες θέσεις».
Όλα αυτά και πολλά ακόμη θα απασχολούν καθημερινά και την επικαιρότητα και τους πολίτες μέχρι τις 4 Οκτωβρίου και ίσως και μετά, αναλόγως του αποτελέσματος των εκλογών. Όλα αυτά, όμως, είναι πολύ μικρά και πολύ λίγα μπροστά στην ανθρώπινη ζωή και έρχεται να μας το θυμίσει αυτό μια θλιβερή επέτειος που ήταν σαν και χθες. Μια μαύρη επέτειος για την Αθήνα και τη χώρα, την οποία πέραν των αφιερωμάτων των εφημερίδων και των συγγενών αυτών που έφυγαν, αλλά και εκείνων που έχασαν το βιός τους και επλήγησαν, ουδείς άλλος θυμήθηκε.
Μιλάμε, βεβαίως, για τον καταστροφικό σεισμό των 5,9 ρίχτερ που χτύπησε την Αθήνα πριν από 10 χρόνια, στις 7 Σεπτεμβρίου 1999. Ενας σεισμός που άφησε πίσω του 143 νεκρούς, 1.600 τραυματίες και 50.000 άστεγους. Ενας σεισμός, του οποίου οι πληγές δεν έχουν κλείσει ακόμη.
Για το ότι έγινε ο σεισμός βεβαίως και δεν ευθύνεται κανένας. Για τη μετέπειτα διαχείριση των πραγμάτων, όμως, ευθύνονται πολλοί. Για το ότι έπεσαν σπίτια και κτίσματα που είχαν ατέλειες και ήταν κινητά φέρετρα επίσης κάποιοι ευθύνονται. Για τις κακοτεχνίες της Ricomex το κτίριο της οποίας κατέρρευσε, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν 39 άνθρωποι, σίγουρα κάποιοι φταίνε, αν και τα ελληνικά δικαστήρια έκριναν ότι δεν έφταιγε κανείς. Μάλλον οι 39 εργαζόμενοι που πήγαν εκείνη την ημέρα που κατέρρευσε το κτίριο πρέπει τελικά να φταίνε…
Αυτή είναι δυστυχώς η κακή πλευρά της ελληνικής δικαιοσύνης που είναι με το μέρος των ισχυρών και όχι με το δίκαιο. Δεν ήταν, όμως, μόνο η Ricomex, αλλά και πολλές άλλες ανάλογες περιπτώσεις και αλίμονο σε αυτούς που έφυγαν όπως λεει και ο λαός, διότι αυτοί που έμειναν με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο θα ξαναφτιάξουν τη ζωή τους, έστω και αν πολλοί από αυτούς παραμένουν μπλεγμένοι στους δαιδαλώδεις διαδρόμους της ελληνικής γραφειοκρατίας και μένουν ακόμη σε κοντέινερ…

Κυριακή 6 Σεπτεμβρίου 2009

ΤΑ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΑΝΑ ΤΟΥ 1955 ΚΑΙ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΝΑΤΟ

Μεσάνυχτα 5ης προς 6ης Σεπτεμβρίου 1955, 54 χρόνια πριν. Εκείνο το πρωινό έμπαινε η βόμβα που θα οδηγούσε λίγες ώρες αργότερα στο μεγαλύτερο ίσως προγκρόμ του ελληνισμού στην Τουρκία μετά τη μικρασιατική καταστροφή, τα λεγόμενα «Σεπτεμβριανά».
Εκείνο το πρωινό σε έναν από τους κεντρικούς δρόμους της Θεσσαλονίκης, στο σπίτι που είχε γεννηθεί ο Μουσταφά Κεμάλ ή Κεμάλ Αττατούρκ που σημαίνει πατέρας όλων των Τούρκων και στεγαζόταν και εξακολουθεί να στεγάζεται στο τουρκικό προξενείο, εξερράγη μικρής ισχύος εκρηκτικός μηχανισμός που προκάλεσε μικρές μόνον υλικές ζημιές.
Η είδηση μεταδόθηκε την ίδια ημέρα στην Τουρκία παραποιημένη, αφού γινόταν λόγος για μεγάλης ισχύος βόμβας και σοβαρές ζημιές στο σπίτι του Κεμάλ. Το γεγονός αυτό έδωσε το έναυσμα για την έναρξη των πρωτοφανούς αγριότητας οργανωμένων ανθελληνικών ταραχών στην Κωνσταντινούπολη.
Μέσα σε λίγες ώρες καταστράφηκαν 1004 σπίτια, ενώ άλλα περίπου 2500 υπέστησαν εκτεταμένες ζημιές. Καταστράφηκαν επίσης 4348 καταστήματα, 27 φαρμακεία, 26 σχολεία, 5 πολιτιστικοί σύλλογοι, οι εγκαταστάσεις 3 εφημερίδων, 12 ξενοδοχεία, 11 κλινικές, 21 εργοστάσια, 110 ζαχαροπλαστεία και εστιατόρια, 73 εκκλησίες, ενώ συλήθηκαν πάρα πολλοί τάφοι σε 2 κοιμητήρια, καθώς και οι τάφοι των πατριαρχών στην Μονή Βαλουκλή. Επιθέσεις δέχτηκαν μικρός αριθμός αρμενικών και εβραϊκών περιουσιών, ορισμένες αρμενικές εκκλησίες και μια εβραϊκή συναγωγή, ενώ τουλάχιστον 30 Έλληνες σκοτώθηκαν και εκατοντάδες άλλοι κακοποιήθηκαν βάναυσα. Σε δύο περίπου χιλιάδες υπολογίζονται και οι βιασμοί γυναικών, ενώ πολλοί ιερωμένοι ξυλοκοπήθηκαν και διαπομπεύτηκαν. Κάποιους, μάλιστα, τους εξανάγκαζαν να φωνάζουν «Η Κύπρος είναι τουρκική», καθώς στη Μεγαλόνησο είχε ξεκινήσει ο απελευθερωτικός αγώνας της ΕΟΚΑ από τους Αγγλους.
Αργότερα, αποδείχθηκε, ότι τη βόμβα εκείνη την είχε μεταφέρει Τούρκος πράκτορας που ήταν Ελληνας υπήκοος από την Κομοτηνή και την είχε τοποθετήσει ο κλητήρας του προξενείου. Πέρσι το καλοκαίρι, μια τουρκική εφημερίδα, η «Ραντικάλ», έγραψε ότι πίσω από τα γεγονότα ήταν το ΝΑΤΟ. Σύμφωνα με το δημοσίευμα, τα «Σεπτεμβριανά» οργανώθηκαν από το γραφείο ειδικού πολέμου της Τουρκίας που είχε στηθεί και χρηματοδοτείτο από το ΝΑΤΟ για την αποτροπή του κομμουνιστικού κινδύνου…

Παρασκευή 4 Σεπτεμβρίου 2009

ΟΙ ΕΚΛΟΓΙΚΟΙ ΝΟΜΟΙ ΤΗΣ ΝΔ ΒΓΑΖΟΥΝ ΤΟ ΠΑΣΟΚ

Σε προεκλογική περίοδο μπήκε από χθες επισήμως η χώρα με την παραίτηση της κυβέρνησης και το κλείσιμο της βουλής. Μια παραίτηση της κυβέρνησης, την οποία ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ Γιώργος Καρατζαφέρης δίνοντας μια διαφορετική ερμηνεία στο Σύνταγμα, δεν τη θεωρεί προκήρυξη εκλογών, αλλά απλά παραίτηση και άρα, όπως υποστηρίζει, θα πρέπει να ενεργοποιηθεί το άρθρο του συντάγματος που προβλέπει την ανάθεση διερευνητικών εντολών στα κόμματα για το σχηματισμό κυβέρνησης και όχι τη διεξαγωγή εκλογών την 4η Οκτωβρίου που παρεμπιπτόντως την ημέρα αυτή γιορτάζεται η παγκόσμια ημέρα των ζώων!
Πρόκειται για μια ερμηνεία που ίσως τυπικά να στέκει, αλλά που δεν μπορεί να σταθεί κατ’ ουσία και που δεν είναι η ουσία. Η ουσία είναι πρώτον η επίλυση των προβλημάτων της χώρας και των πολιτών και δεύτερον η διακυβέρνηση της χώρας. Μια διακυβέρνηση που μπορεί να προέλθει και μέσα και από πολυκομματικές κυβερνήσεις και αυτό είναι ένα ενδεχόμενο που θα πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη, καθώς οι πιθανότητες μη αυτοδυναμίας από το πρώτο κόμμα είναι υψηλές, αν και όλα δείχνουν ότι στην αυτή περίπτωση θα διεξαχθούν επαναληπτικές εκλογές που δεν θα γίνουν με τον ισχύοντα εκλογικό νόμο (νόμο Σκανδαλίδη), αλλά με τον νόμο Παυλόπουλου που έφτιαξε η Νέα Δημοκρατία και ο οποίος αναμένεται να δώσει άνετη αυτοδυναμία στο πρώτο κόμμα.
Οπου πρώτο κόμμα, οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι θα είναι το ΠΑΣΟΚ, κάτι που σημαίνει ότι η Νέα Δημοκρατία θα δώσει για μία ακόμη φορά τη δυνατότητα με ένα εκλογικό νόμο που έφτιαξε η ίδια να κυβερνήσει με άνετη πλειοψηφία το ΠΑΣΟΚ.
Η προηγούμενη φορά που έγινε αυτό ήταν στις εκλογές του 1993 με τον εκλογικό νόμο του Σωτήρη Κούβελα. Ηταν μετά τις τρεις συνεχόμενες εκλογικές αναμετρήσεις όταν η Νέα Δημοκρατία και ο Κώστας Μητσοτάκης κατάφεραν σχηματίσουν κυβέρνηση με την ψήφο του Κατσίκη της ΔΗΑΝΑ που αργότερα προχώρησε στη ΝΔ. Στις αρχές της θητείας εκείνης της κυβέρνησης, ο τότε υπουργός προεδρία Σωτήρης Κούβελας έφτιαξε έναν εκλογικό νόμο που ψήφισε η βουλή που έδινε άνετη αυτοδυναμία στο πρώτο κόμμα σε αντίθεση με τη σχεδόν απλή αναλογική που είχε εφαρμοστεί το 1989 και το 1990 όταν και προέκυψαν οι κυβερνήσεις Τζανετάκη, Ζολώτα και Μητσοτάκη. Η κυβέρνηση εκείνη έπεσε το 1993, έγιναν εκλογές και το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου πήρε άνετη αυτοδυναμία με τον εκλογικό νόμο της Νέας Δημοκρατίας, κάτι που είναι πολύ πιθανό να συμβεί και τώρα σε επαναληπτικές εκλογές με τον νόμο του Προκόπη Παυλόπουλου.

ΟΙ ΠΡΟΩΡΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Εκλογές όπως εδώ και καιρό αναμενόταν προκήρυξε ο πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής, προσπαθώντας να διαφύγει των αδιεξόδων που ο ίδιος και η κυβέρνησή του δημιούργησαν. Πρόωρες εκλογές λοιπόν, με το λαό να καλείται να εκλέξει τη νέα του κυβέρνηση και να στρέψει σε αυτή –όποια και αν είναι- τις ελπίδες του για την επίλυση των προβλημάτων του.
Προβλήματα και αδιέξοδα που πληθαίνουν και πνίγουν. Προβλήματα και αδιέξοδα που καθημερινά σφίγγουν τον κλοιό γύρω από τον μέσο Ελληνα. Θέματα όπως η ακρίβεια, η αύξηση των τιμών σε όλα τα επίπεδα και η συνεχής συρρίκνωση του εισοδήματος, θα πρέπει να μπουν στην ατζέντα της νέας κυβέρνησης για άμεση επίλυση. Όπως στην ατζέντα της για άμεση επίλυση θα πρέπει να μπει και η φτώχεια, η διεύρυνση των κοινωνικών ανισοτήτων που πρέπει να σταματήσει, η ανεργία, η φοροδιαφυγή για την οποία ο Κώστας Καραμανλής στο διάγγελμά του είπε πως θα πρέπει να στραφεί εναντίον της όλη η κοινωνία, αλλά εμείς θα λέγαμε πως πριν την κοινωνία θα πρέπει να στραφεί εναντίον της η νομίμως εκλεγμένη κυβέρνηση.
Αυτά είναι τα πραγματικά και φλέγοντα προβλήματα του Ελληνα και όχι βεβαίως οι πρόωρες εκλογές, που έτσι και αλλιώς θα γινόντουσαν στον Μάρτιο με την προεδρική εκλογή και για τις οποίες ευχόμαστε να δώσουν λύση σε αυτά τα προβλήματα. Η νέα κυβέρνηση, όποια και αν είναι, θα πρέπει να κόπτεται και να μάχεται καθημερινά για να λυθούν όλα αυτά, για να γίνει καλύτερη η ζωή των Ελλήνων και να λιγοστέψουν τα προβλήματά του.
Οι δημοσκοπήσεις βεβαίως, δείχνουν ότι τις εκλογές θα τις κερδίσει το ΠΑΣΟΚ που είναι το πρώτο κόμμα και είναι και πολύ κοντά στη αυτοδυναμία. Το ζητούμενο λοιπόν, δεν είναι (μόνο) οι πρόωρες εκλογές αλλά οι λύσεις στα καθημερινά προβλήματα του Ελληνα που συνεχώς αυξάνονται. Λύσεις που βεβαίως θα δώσει η νέα κυβέρνηση και λύσεις που αυτή την περίοδο είναι εθνική ανάγκη, διότι ο κόμπος όχι μόνο έχει φθάσει στο χτένι, αλλά όπου να’ ναι το σπάει κιόλας. Και όπως είπε στο διάγγελμά του ο Κώστας Καραμανλής, η πλέον δύσκολη διετία για την Ελλάδα μόλις ξεκινά. Επομένως αυτές οι εκλογές είναι κρίσιμες – όπως όλες-αλλά πιο κρίσιμη είναι η επόμενη ημέρα των εκλογών και οι λύσεις που θα δοθούν από τη νέα κυβέρνηση στα πολύ μεγάλα προβλήματα των Ελλήνων.