Το βασικό θέμα των εργασιών της γενικής συνέλευσης του ΟΗΕ αυτές τις ημέρες στη Νέα Υόρκη ήταν η ανάπτυξη. Σε αυτή αναφέρθηκαν όλοι οι ηγέτες από το βήμα της γενικής συνέλευσης και γύρω από αυτή σε συνδυασμό με την οικονομική κρίση, περιστράφηκαν οι εργασίες της ΓΣ του ΟΗΕ.
Ακούστηκαν πολλές απόψεις περί της ανάπτυξης και του πως αυτή διαγράφεται στο μέλλον. Ολοι μίλησαν για τις προοπτικές και τις ευκαιρίες που προσφέρει και όλοι αναφέρθηκαν το πως θα μπορέσουν οι οικονομίες να βγουν από την κρίση μέσω της ανάπτυξης, κάτι που, βεβαίως ισχύει και για την ελληνική οικονομία για την οποία άπαντες -ειδικοί και μη- υποστηρίζουν πως ο μόνος τρόπος εξόδου από την ύφεση είναι η ανάπτυξη.
Προσφάτως ο υπογράφων διάβασε το βιβλίο του βραβευμένου με νόμπελ Ινδού οικονομολόγου Αμάρτια Σεν που έχει τον τίτλο «Η ανάπτυξη ως ελευθερία». Σε αυτό το βιβλίο και μετά από έρευνες σε κράτη του τρίτου κόσμου, ο διάσημος οικονομολόγος καταλήγει σε ένα συμπέρασμα ορίζοντας τη λέξη ανάπτυξη. Γράφει λοιπόν, πως η ανάπτυξη είναι η διαδικασία επέκτασης των ουσιωδών ελευθεριών του ανθρώπου και όλα τα υπόλοιπα, όπως η αύξηση του ΑΕΠ ή η αύξηση του προσωπικού εισοδήματος, είναι μέσα που οδηγούν στην ανάπτυξη και όχι η ίδια η ανάπτυξη. Σε αυτό το πολύ ενδιαφέρον βιβλίο του Αμάρτια Σεν, αναφέρεται επίσης ότι η φτώχεια είναι πέραν της απώλειας του προσωπικού εισοδήματος, απώλεια ευκαιριών στη ζωή και την ανάπτυξη, δηλαδή στην ίδια την ελευθερία του ανθρώπου.
Υπό αυτή την έννοια η ανάπτυξη είναι το βασικό συστατικό της ελευθερίας, είναι η ίδια η ελευθερία, η ίδια η ζωή. Για το αν όλοι οι ηγέτες που πήραν το λόγο στη γενική συνέλευση του ΟΗΕ το έχουν αντιληφθεί αυτό ή αν βάζουν την ανάπτυξη σε αυτή τη βάση, αμφιβάλλουμε. Το σίγουρο είναι πως ανάπτυξη δίχως ελευθερία, όπως πολύ ορθά πραγματεύεται ο Αμάρτια Σεν, δεν μπορεί να υπάρξει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου