Αν ένα μικρό παιδί περπατήσει αυτές τις ημέρες στην οδό Πατησίων μπορεί και να μην ξέρει για ποιο λόγο συγκεντρώνεται εκεί ο κόσμος. Μπορεί να μην έχει καταλάβει τι γίνεται, τι συμβολίζει το μνημείο και για ποιο λόγο τα στεφάνια. Σίγουρα δεν θα το μάθει στο σχολείο αυτό που έγινε εκεί πριν 37 χρόνια, δεν έχει γίνει ακόμη μέρος της επίσημης ιστορίας.
Οσο και αν ο χρόνος προσπαθεί πάντως, δεν τα καταφέρνει. Παρά τις δυσκολίες των εποχών και τα σύγχρονα κελεύσματα ο αγώνας εκείνος και τα υψηλά ιδανικά που πρέσβευσε και πρεσβεύει αντέχουν. Πιο επίκαιρα από ποτέ είναι αυτά τα ιδανικά, πιο χρήσιμο από ποτέ το μήνυμα του πολυτεχνείου.
Πολυτεχνείο, σύμβολο ελευθερίας, ελπίδας και υψηλών ιδανικών, σύμβολο του τι σημαίνει αγώνας στη ζωή, του τι σημαίνουν υψηλά ιδανικά, τα οποία είχαν οι νέοι εκείνοι 37 χρόνια πριν στη στρατοκρατούμενη Αθήνα. Σύμβολο του τι σημαίνει όνειρο, έστω και αν κάποιοι τα καπηλεύθηκαν όλα αυτά, έστω και αν κάποιοι πάνε να χαλάσουν τα όνειρα που έτσι και αλλιώς εκδικούνται στο τέλος.
Η σημερινή ημέρα δεν είναι μια απλά επέτειος. Είναι η επέτειος μιας από τις ηρωικότερες πράξεις αντίστασης της σύγχρονης ιστορίας της χώρας και σίγουρα της ηρωικότερης και σημαντικότερης του αντιδικτατορικού αγώνα. Ηταν εκείνη η εξέγερση των φοιτητών που οδήγησε τελικά στην πτώση του δικτάτορα Γιώργου Παπαδόπουλου και συνέβαλλε τα μέγιστα στην τελική πτώση του καθεστώτος και της απαλλαγής της χώρας από τον τυραννικό ζυγό.
Με οδηγό τον αγώνα του πολυτεχνείου πορεύονται ορισμένοι και σήμερα. Αυτοί που αντιστέκονται, που δεν συμβιβάζονται, που ονειρεύονται. Αυτοί που αγωνίζονται καθημερινά για τα ιδανικά τους, για τα υψηλά ιδανικά, για την καλύτερη ημέρα.
Τελικά η εξέγερση του πολυτεχνείου ήταν η εξέγερση του ονείρου και η εξέγερση του ονείρου μόνο στην ελπίδα και το καλύτερο αύριο μπορεί να οδηγήσει. Ετσι θέλουμε να διαφυλάξουμε αυτή την ημέρα και έτσι θέλουμε να την έχουν μέσα τους και όλοι οι Ελληνες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου