Κάποιοι νόμισαν ότι θα τα βγάλουν εύκολα πέρα με την Κερατέα, αλλά γελάστηκαν. Εκεί πέρα αποδεικνύεται μέρα με την μέρα πως υπάρχουν άνθρωποι που δεν σκύβουν το κεφάλι, λένε «όχι» και αντιστέκονται. Το ίδιο έκαναν και αυτές τις ημέρες και αν κάποιος έχει ενστάσεις για το ότι ρίχθηκαν μολότοφ από τους κατοίκους στην αστυνομία, λέμε ότι και η αστυνομία έριξε αδιακρίτως χημικά προς τους κατοίκους και θυμίζουμε και τα γεγονότα προηγούμενων ημερών όταν η αστυνομία έριχνε τα χημικά στις εισόδους των σπιτιών.
Κάποιοι άλλοι ίσως αναρωτηθούν για το ότι οι κάτοικοι της Κερατέας δεν επιτρέπουν τελικά να εφαρμοστεί η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας και ότι θα πρέπει άπαντες να πειθαρχούν στις δικαστικές αποφάσεις διότι ζούμε σε μια ευνομούμενη χώρα. Καμία αντίρρηση σε όλα αυτά, αλλά τηρούνται όλες οι δικαστικές αποφάσεις ερωτούμε; Πειθαρχούν άπαντες σε αυτές ή υπάρχει επιλεκτική τήρηση και τελικά υπάρχει δίκαιη απονομή δικαιοσύνης ή οι διάφοροι ισχυροί και μεγαλοσχήμονες συνήθως τη γλιτώνουν;
Ας δούμε όμως, και το τι συμβαίνει στην Κερατέα και από μια άλλη σκοπιά, αυτή της αντίστασης και της μη υποταγής. Οι άνθρωποι κρίνονται από τις αντιστάσεις και τα «όχι» που ατομικά λένε στη ζωή τους και ομοίως οι κοινωνίες κρίνονται από τις συλλογικές τους αντιστάσεις. Υπό αυτή την έννοια λοιπόν, στην Κερατέα γίνεται κάτι μεγάλο. Οι άνθρωποι παλεύουν για την αξιοπρέπειά τους και αυτό όχι μόνο αρκεί, αλλά και δικαιολογεί τα πάντα. Οι άνθρωποι παλεύουν για την κληρονομιά τους και για τη γη που μεγάλωσαν και τελικώς μας αρέσουν πολύ οι άνθρωποι και οι κοινωνίες που λένε «όχι», αντιστέκονται, δεν υποτάσσονται και παλεύουν, έστω και αν πολλές φορές αυτός ο αγώνας δεν έχει και πολλές ελπίδες να κερδηθεί. Ετσι φαινόταν αρχικά ο αγώνας της Κερατέας που αντιστέκεται, αλλά τώρα τα πράγματα έχουν αλλάξει και το κράτος είναι εκείνο που βρίσκεται προ αδιέξοδου…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου