ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΚΥΡΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ

«Το άλλο πρωί μας ξυπνήσανε χλιμιντρίσματα και καλπασμός αλόγων. Πεταχτήκαμε μεμιάς ορθοί κι ανοίξαμε τα μάτια μας. Το τούρκικο ιππικό περνούσε καμαρωτό από την παραλία. Κανείς δεν έβγαλε τσιμουδιά. Και τα μωρά κερώσανε. Μόνο μια πολύ ψιλή παιδική φωνούλα ρώτηξε: -Τι θα μάς κάνουνε οι Τούρκοι;»
Το απόσπασμα αυτό είναι το μυθιστόρημα «Ματωμένα Χώματα», της μεγάλης κυρίας των ελληνικών γραμμάτων, της Διδώς Σωτηρίου, της συγγραφέως, της ανθρώπου, της αγωνίστριας, της Ελληνίδας που τίμησε με τη γραφίδα της τη χώρα και που μέρες σαν και αυτές (23 Σεπτεμβρίου) το 2004 στα 93 της, πέρναγε στην αιωνιότητα.
Τα «Ματωμένα Χώματα» είναι το πιο γνωστό μυθιστόρημα της πολυγραφότατης Διδώς Σωτηρίου, το οποίο γράφτηκε το 1962 και περιγράφει την πολύπαθη και τραγική πορεία του Ελληνισμού της Μικράς Ασίας, χωρίς να αναπαράγει τα μίση και τα πάθη, αλλά καταδεικνύοντας με αριστουργηματικό τρόπο το δράμα των απλών ανθρώπων.
Μικρασιάτισσα και η ίδια, γεννήθηκε στο Αϊδινιό της Μικράς Ασίας το 1919, ήταν η μεγαλύτερη αδελφή της Ελλης Παππά, της συντρόφου του Νίκου Μπελογιάννη και γνώρισε από πρώτο χέρι τα πάθη και τις περιπέτειες του Ελληνισμού της Μικράς Ασίας.
Ο Νικηφόρος Βρεττάκος τη χαρακτήρισε σαν «μια συγγραφέα που έκανε ζωή, όχι φιλολογία» και αυτό το απέδειξε η πολυποίκιλη δράση της. Εζησε τη μικρασιατική καταστροφή, και από τις αρχές της δεκαετίας του ’30 εντάχθηκε στις γραμμές του Αριστερού Κινήματος, του οποίου υπήρξε δραστήριο μέλος, ενώ στην κατοχή έλαβε ενεργό μέρος στην Εθνική Αντίσταση και δούλεψε στον παράνομο Τύπο. Η κορυφαία στιγμή στη ζωή της υπήρξε η συνάντησή της με την ηρωική μορφή της Αντίστασης και ειδικά του παράνομου Τύπου Ηλέκτρα Αποστόλου.
Η Διδώ μεγάλωσε μαζί με τον σύζυγό της Πλάτωνα Σωτηρίου τον γιο της αδελφής της Έλλης Παπά που ήταν φυλακή και του Νίκου Μπελογιάννη που είχε εκτελεστεί και για τον οποίο η Διδώ Σωτηρίου γράφει σε ένα βιβλίο της το καταπληκτικό: «Το χαμόγελό σου Νίκο Μπελογιάννη δεν θα μπορέσει κανείς να μας το πάρει πίσω. Δεν ήσουνα ένας άνθρωπος, μα μια γενιά, ένα κίνημα που νίκησε την ήττα του...».