Πριν από τρεισήμισι χρόνια, τον Ιανουάριο του 2006, ο υπογράφων βρέθηκε σε δημοσιογραφική αποστολή στην Κύπρο. Μαζί με δύο Ελληνοκυπρίους συναδέλφους, τον Ιάκωβο και τον Πέτρο, ξεκινήσαμε ένα ηλιόλουστο πρωινό για τα κατεχόμενα. Και ο Πέτρος και ο Ιάκωβος κατάγονται από κατεχόμενες περιοχές. Και ο Πέτρος και ο Ιάκωβος έχουν χάσει τα σπίτια τους κατά την τουρκική εισβολή το 1974.
Πρώτος σταθμός μας η Κερύνεια. Καθήσαμε για καφέ στο λιμάνι πριν πάμε στη γειτονιά του Πέτρου, στο σπίτι του οποίου κατοικούν πια έποικοι. Ο Πέτρος ήταν φαντάρος στην εισβολή. Υπηρετούσε στο φυλάκιο της Κερύνειας και ήταν υπηρεσία την ώρα της εισβολής. Είδε τα πρώτα τουρκικά σκάφη να έρχονται και αμέσως ξύπνησε τον αξιωματικό του. «Ερχονται σκάφη από απέναντι», του είπε και εκείνος απάντησε: «Α, έρχονται τελικά». Το κύριο μέρος της φρουράς της Κερύνειας έφυγε και έμειναν μερικές δεκάδες στρατιωτών να την υπερασπιστούν. Επεσαν μέχρι ενός στο ενετικό κάστρο που βρίσκεται στο λιμάνι.
Πριν φύγουμε για το σπίτι του Πέτρου, ένα γέρος Τουρκοκύπριος βρέθηκε στο διάβα μας. Εμενε στην ίδια γειτονιά με τον Πέτρο που τον αναγνώρισε μετά από τόσα χρόνια. Αγκαλιάστηκαν και μίλησαν στα ελληνικά, γλώσσα που μιλούν όλοι οι Τουρκοκύπριοι. Ο Πέτρος πήγε στη γειτονιά του και κατόπιν επέστρεψε στην ελεύθερη Λευκωσία. Στο δρόμο πρέπει να έκλαψε…
Εμείς συνεχίσαμε για το σπίτι του Ιάκωβου στο χωριό Περιστερωνοπηγή στην επαρχία Αμμοχώστου. Είδαμε το σπίτι του Ιάκωβου από μακριά, οι Τούρκοι έποικοι που έμεναν πια σε αυτό δεν μας άφησαν να πλησιάσουμε. Ο Ιάκωβος έκλαψε...
Πριν γυρίσουμε στα ελεύθερα εδάφη πήγαμε και στην Αμμόχωστο. Φθάσαμε μέχρι τα συρματοπλέγματα της κλειστής πόλης και μείναμε άφωνοι κάτω από ξενοδοχείο «Κωνστάντια» (ήταν το αρχαίο όνομα της Αμμοχώστου) στην παραλία, το οποίο παραμένει κατεστραμμένο, βομβαρδισμένο από τα τουρκικά πυρά από το 1974. Η μισή Αμμόχωστος είναι νεκρή, πόλη-φάντασμα τη λένε. Η άλλη μισή κατοικείται από Τουρκοκυπρίους και εποίκους και η ζωή κυλά κανονικά. Ο Ιάκωβος ξανάκλαψε…
Σε λίγες ώρες περνάγαμε και πάλι τη συνοριακή διάβαση για την ελεύθερη Λευκωσία. Στη σκέψη μας ήταν αυτά που είδαμε, αυτά που παρανόμως και με τις πλάτες των ισχυρών χάθηκαν. Ο Πέτρος με τον Ιάκωβο έχασαν τα σπίτια τους και ο Ελληνισμός ένα από τα ωραιότερα κομμάτια του. Οι σειρήνες ήχησαν και πάλι χθες στις 5.30 π.μ. στην ελεύθερη Κύπρο για να θυμίσουν τι συνέβη στις 20 Ιουλίου 1974…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου