Εδώ και μέρες μας απασχολεί μια φράση του υπουργού Υποδομών Δημήτρη Ρέππα και μας απασχολεί πραγματικά και σε βάθος. Ο υπουργός χαρακτήρισε τσαμπατζήδες αυτούς που αρνούνται να πληρώσουν στα διόδια, ειδικά των εθνικών οδών που δεν υπάρχουν και τα αυξημένα εισιτήρια των μέσων μαζικής μεταφοράς, στα οποία με το έτσι θέλω αποφάσισε να αυξήσει την τιμή των εισιτηρίων η κυβέρνηση.
Είναι λοιπόν, τσαμπατζήδες αυτοί που δεν πληρώνουν στα διόδια και στα μέσα μαζικής μεταφοράς; Είναι τσαμπατζής ο άνεργος και ο συνταξιούχος, η νοικοκυρά και ο φοιτητής που δεν έχουν να πληρώσουν εισιτήρια στα μέσα μαζικής μεταφοράς ειδικά μετά τις νέες αυξημένες κατά 40% τουλάχιστον τιμές;
Πάμε και στα διόδια. Αναρωτιόμαστε σε ποια σύννομη πολιτεία και κράτος υπάρχουν διόδια χωρίς να υπάρχουν δρόμοι που να τα δικαιολογούν. Η απάντηση είναι στην Ελλάδα, σε αυτή τη χώρα υπάρχουν διόδια και δεν υπάρχουν δρόμοι. Ρωτάμε λοιπόν, τον κύριο Ρέππα, είναι τσαμπατζήδες αυτοί που αρνούνται να πληρώσουν τα διόδια εκεί που δεν υπάρχουν δρόμοι;
Εμείς θα θέλαμε να πούμε στον κύριο υπουργό ότι όλοι αυτοί δεν είναι τσαμπατζήδες. Κάποιοι εξ αυτών δεν έχουν τα χρήματα για να πληρώσουν μετά και την επίθεση που εξαπέλυσε στα λαϊκά στρώματα η κυβέρνηση της οποίας είναι υπουργός, κάποιοι άλλοι συγκροτούν -συμπαραστεκόμενοι και σε αυτούς που δεν έχουν να πληρώσουν- ένα νέο ακτιβιστικό κίνημα που δημιουργείται στη χώρα και το οποίο λεει επιτέλους «όχι» στις αναίτιες και συνεχείς αυξήσεις των τιμών, την ώρα που οι αποδοχές των εργαζομένων μειώνονται δραματικά.
Ένα νέο ακτιβιστικό κίνημα που μόνο ελπιδοφόρο μπορεί να είναι για τους Ελληνες, σε μια από τις πιο κρίσιμες περιόδους της ιστορίας τους, στην οποία έχουν δυστυχώς απέναντί τους –για μία ακόμη φορά- και την κυβέρνησή τους. Το παρόν σημείωμα λοιπόν, αφιερώνεται σε όσους αποκαλούν τους ανήμπορους και τους ακτιβιστές τσαμπατζήδες και δεν τολμούν να πουν τα ίδια για τους ισχυρούς φίλους του που κατ’ εξακολούθηση παρανομούν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου