«Στον Παράδεισο έχω σημαδέψει ένα νησί. Απαράλλαχτο εσύ κι ένα σπίτι στη θάλασσα. Με κρεβάτι μεγάλο και πόρτα μικρή. Έχω ρίξει μες στ' άπατα μιαν ηχώ. Να κοιτάζομαι κάθε πρωί που ξυπνώ. Να σε βλέπω μισή να περνάς στο νερό. Και μισή να σε κλαίω μες στον παράδεισο».
Στίχοι από το «Μονόγραμμα» του Οδυσσέα Ελύτη, ένα από το πιο ερωτικά ποιήματα που έχουν γραφτεί στην ελληνική γλώσσα. Ένα ποίημα, του οποίου ο συμβολισμός δύσκολα περιγράφεται, όπως δύσκολα περιγράφεται και ο συμβολισμός το συνόλου της ποίησης του Ελύτη.
Σαν αύριο το 1996 έφυγε από τη ζωή ο «Μικρός Ναυτίλος». Σαν αύριο πριν από 15 χρόνια ο ποιητής που ύμνησε την Ελλάδα, το γαλάζιο του Αιγαίου, τον ελληνικό ήλιο και την ελληνική θάλασσα, τον έρωτα πέρασε στην ιστορία. Αγγίζει τα όρια του μύθου ο Ελύτης και η ποίησή του.
Πέρα απ΄ όλα τα άλλα, το Νόμπελ Λογοτεχνίας που του απονεμήθηκε το 1979, το «Αξιον Εστί», αυτό τον ύμνο που μελοποίησε ο άλλος μεγάλος, ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Ελύτης, ο Οδυσσέας Αλεπουδέλης όπως ήταν το όνομα του εκ Μυτιλήνης μεγάλου Ελληνα και μεγάλου ποιητή, ήταν ένας ερωτικός ποιητής. Ο Ελύτης ύμνησε τον έρωτα και έγραψε για αυτόν όσο κανείς άλλος.
Ο Ελύτης έγραφε σε μια αέρινη και βαθιά ελληνική γλώσσα. «Τη γλώσσα μου έδωσαν ελληνική, το σπίτι φτωχικό στις αμμουδιές του Ομήρου, μονάχη έγνοια η γλώσσα μου στις αμμουδιές του Ομήρου», γράφει στο «Αξιον Εστί».
Όπως γράψαμε όμως, ο Ελύτης ήταν πάνω και πέρα απ’ όλα ερωτικός ποιητής. Γράφει στο «Αξιον Εστί»: «Σε χώρα μακρινή και αναμάρτητη τώρα πορεύομαι, τώρα μ’ ακολουθούν ανάλαφρα πλάσματα. Σε χώρα μακρινή και αναμάρτητη τώρα πορεύομαι, τώρα μ ακολουθούν κορίτσια κυανά».
Κλείνουμε αυτό το σημείωμα στη μνήμη του μεγάλου Οδυσσέα Ελύτη, ίσως με τους ερωτικότερους στίχους της ιστορίας: «Πριν απ’ τα μάτια μου ήσουν φως, πριν από τον Ερωτα έρωτας και όταν σε πήρε το φιλί, Γυναίκα».
* Ο τίτλος είναι από το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας «Sportime» την επομένη του θανάτου Οδυσσέα Ελύτη, ίσως ο ωραιότερος τίτλος αθλητικής εφημερίδας στην ιστορία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου