Η συγκέντρωση του λαού την περασμένη Κυριακή στο Σύνταγμα ήταν από τις μεγαλύτερες σε περίοδο δημοκρατίας στη χώρα και μάλλον η μεγαλύτερη στη μεταδικτατορική περίοδο. Οι στιγμές που έζησε η πρωτεύουσα ήταν ιστορικές, όπως ιστορικές είναι και οι στιγμές που ζει η χώρα συνολικά. Αυτή την περίοδο έχουν συμβεί πρωτόγνωρα πράγματα. Από την πλήρη απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων και της κοινωνικής συνοχής, μέχρι τη σχεδιαζόμενη διακυβέρνηση της χώρας από την τρόικα και τα νέα σκληρά μέτρα.
Δεν είναι, όμως, μόνο αυτά τα πρωτόγνωρα πράγματα που ζούμε. Στη βουλή μπήκαν για πρώτη φορά το βράδυ της Κυριακής σιδερένια οδοφράγματα. Το κοινοβούλιο αποκλείστηκε με ευθύνη των κρατικών δυνάμεων ασφαλείας σε περίοδο δημοκρατίας και αυτό παραπέμπει σε εποχές, στις οποίες η δημοκρατία είχε καταλυθεί.
Σε αυτές τις εποχές αναφέρονται τον τελευταίο καιρό δημοσιεύματα του ξένου Τύπου, θυμίζοντας τις ομοιότητες με τη δεκαετία του '60 και τις τότε λαϊκές κινητοποιήσεις, τον ανένδοτο, τους αγώνες του 1-1-4, που τελικά τις ακολούθησε η υποκινούμενη από τα γνωστά ξένα κέντρα δικτατορία. Οι στιγμές μοιάζουν και η ιστορία πολλές φορές επαναλαμβάνεται.
Αυτό, βεβαίως, δεν μειώνει σε τίποτα τη σημασία των συγκεντρώσεων κατά της κυβέρνησης της τρόικας που έχουν άλλο στόχο, τη διαφύλαξη της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και των εργασιακών δικαιωμάτων. Ολα αυτά, σε συνδυασμό με τα γραφόμενα στον ξένο Τύπο και τα σενάρια αποσταθεροποίησης της χώρας που χρόνια υπάρχουν, απαιτούν συνεχή επαγρύπνηση του λαού. Τίποτα δεν αποκλείεται πια σε συνδυασμό και με τη ρευστή κατάσταση στα εθνικά μας θέματα. Θυμίζουμε ότι στην τελευταία αποσταθεροποίηση την περίοδο της χούντας, χάθηκε η Κύπρος...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου