ΤΑ ΣΤΑΓΟΝΙΔΙΑ ΤΗΣ ΧΟΥΝΤΑΣ ΚΑΙ ΟΙ “ΚΗΡΥΚΕΣ ΤΟΥ ΜΙΣΟΥΣ”

Μόνο ως ανατριχιαστικά και επικίνδυνα θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε τα όσα συνέβησαν στην κηδεία του Νίκου Ντερτιλή, του τελευταίου εγκλείστου της χούντας που έφυγε από τη ζωή. Εκείνο που θέλουμε να πούμε για τον αείμνηστο πια Ντερτιλή που είχε καταδικαστεί το 1975 σε ισόβια κάθειρξη για τη δολοφονία του 20χρονου Μιχάλη Μυρογιάννη στο Πολυτεχνείο και του οποίου θα μείνει αξέχαστη η φωτογραφία που τον δείχνει με το πιστόλι στο χέρι έξω από το Πολυτεχνείο, είναι ότι έμεινε έως τέλους πιστός στις ιδέες του, δεν υπέγραψε και δεν βγήκε από τη φυλακή, όπως προ ετών έκανε ο Στυλιανός Παττακός. Οι νεκροί βεβαίως δεδικαίωνται, αλλά τα όσα συνέβησαν στην κηδεία του πρέπει να προβληματίσουν. Το να ακούγονται συνθήματα υπέρ της χούντας από τους Χρυσαυγίτες ήταν αναμενόμενο. Το να χαρακτηρίζεται,ο Ντερτιλής ήρωας είναι αστείο. Το ότι μαζεύτηκε τόσος κόσμος στο νεκροταφείο είναι επικίνδυνο. Οπως επικίνδυνη είναι και η συμπεριφορά του σεβασμιωτάτου μητροπολίτη Καλαβρύτων Αμβροσίου, του οποίου θα πρέπει ο γνωστός για τα δημοκρατικά του αισθήματα αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος να τον επαναφέρει στην τάξη και να του υπενθυμίσει πως η Ελλάδα έχει δημοκρατία εδώ και 38 χρόνια προς μεγάλη λύπη του γνωστού για τα φιλοχουντικά του αισθήματα Αμβροσίου, του “κήρυκα του μίσους” όπως τον χαρακτήρισε η ΔΗΜΑΡ σε ανακοίνωση της. Ολα αυτά τα λέμε όχι γιατί ο Αμβρόσιος λειτούργησε στη νεκρώσιμη ακολουθία του Ντερτιλή, αλλά για τα όσα είπε από τα οποία προκύπτει πως στους κόλπους της εκκλησίας υπάρχουν ακόμη χουντικά σταγονίδια...