«Τη γλώσσα μου έδωσαν ελληνική, το σπίτι φτωχικό στις αμμουδιές του Ομήρου. Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου στις αμμουδιές του Ομήρου». Κάθε χρόνο τέτοια ημέρα δεν μπορείς να σκεφτείς τίποτα άλλο παρά ένα απόσπασμα από το Αξιον Εστί, το έπος της ποίησης όπως έχει χαρακτηριστεί, που συνέγραψε ο τεράστιος Οδυσσέας Ελύτης και μελοποίησε ο Μίκης Θεοδωράκης.
Κάθε χρόνο τέτοια ημέρα ο νους και η σκέψη δεν μπορεί παρά να πηγαίνουν στον «Μικρό Ναυτίλο». Σαν σήμερα πριν από 14 χρόνια έφυγε για «χώρα μακρινή και αναμάρτητη» με «ανάλαφρα πλάσματα να τον ακολουθούν» και την ανθρωπότητα να υποκλίνεται.
Ηταν 18 Μαρτίου 1996 όταν ο Οδυσσέας Αλεπουδέλης με το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο Οδυσσέας Ελύτης πέρασε στην αιωνιότητα. Απλός και λιτός παρ΄ ότι προερχόταν από μεγαλοαστική οικογένεια της Μυτιλήνης που είχε μέχρι και εργοστάσιο στην κατοχή της. έμενε σε ένα δυάρι στη Σκουφά μέχρι να το βρει ο θάνατος στα 85 του χρόνια. Το πως χωρούσε στο δυάρι της Σκουφά το μέγεθος του Ελύτη είναι η απάντηση στην μανία του νεοπλουτισμού.
Ο Ελύτης ταξίδεψε και εξακολουθεί να ταξιδεύει την ανθρωπότητα σε κόσμους μαγικούς ονειρικούς. Ηταν από τους ανθρώπους που έγιναν γνωστοί παγκοσμίως και που η Ελλάδα είναι υπερήφανη που είναι τέκνα της, που είναι Ελληνες. Ηταν Ελληνας με την αρχαία και έννοια του όρου και δεν ήταν μόνο το βραβείο Νόμπελ που του απενεμήθη το 1979. Ηταν η ευφυΐα του και οι ονειρεμένοι στίχοι του. Ηταν «η ποίησή του, που με φόντο την ελληνική παράδοση, με αισθηματοποιημένη δύναμη και πνευματική οξύνοια ζωντανεύει τον αγώνα του σύγχρονου ανθρώπου για ελευθερία και δημιουργία», όπως ανέφερε η ανακοίνωση της σουηδική ακαδημίας επιστημών για την απονομή του βραβείου Νόμπελ.
Ηταν «οι μυρσίνες οι δοξαστικές» που έκαναν τον πλανήτη να «μη λησμονήσει την Ελλάδα». Ηταν το ταξίδι που κατέληγε: «Σε χώρα μακρινή και αναμάρτητη τώρα πορεύομαι. Τώρα μ' ακολουθούν ανάλαφρα πλάσματα. Σε χώρα μακρινή και αρυτίδωτη τώρα πορεύομαι. Τώρα μ' ακολουθούν κορίτσια κυανά…»
Ένα μεγάλο ευχαριστώ είναι το λιγότερο που μπορεί να πει η Ελλάδα και οι Ελληνες στον Ελύτη, παρ΄ ότι το ελληνικό κράτος κωφεύει και μια δεκαετία τώρα αρνείται να χρηματοδοτήσει μια έκθεση για το μεγάλο ποιητή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου