Δευτέρα 22 Μαρτίου 2010

ΠΟΙΗΣΗ: Η ΒΑΡΙΑ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

Με το φορολογικό νομοσχέδιο να είναι το επόμενο μεγάλο θέμα των ημερών, μαζί με την εξωτερική οικονομική βοήθεια της χώρας, είτε αυτή προέλθει από την Ευρωπαϊκή Ενωση, είτε από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, η Ανοιξη κάνει και επισήμως την εμφάνισή της. Η 21η ημέρα του Μαρτίου είναι η ημέρα της εαρινής ισημερίας, η ημέρα δηλαδή που ξεκινά η Ανοιξη, η εποχή της αισιοδοξίας του φωτός, της χαράς, ο προάγγελος του καλοκαιριού και του «αιώνιου» ελληνικού ήλιου.
Η 21η Μαρτίου είναι η ημέρα που το φως ισορροπεί με το σκοτάδι και δεν είναι διόλου τυχαίο ότι αυτή την ημέρα έχει επιλεγεί για να εορτάζεται η παγκόσμια ημέρα της ποίησης, της ανάγκης του πραγματικού να αγγίξει το ονειρικό, το μαγικό, της ανάγκης για φυγή.
Μια παγκόσμια ημέρα που γιορτάζεται με πολλές εκδηλώσεις σήμερα και αύριο στην Αθήνα και την υπόλοιπη Ελλάδα, κάτι που επίσης δεν είναι τυχαίο. Η ποίηση είναι η βαριά βιομηχανία της Ελλάδας, πιο βαριά ίσως και από τον παραπαίοντα τα τελευταία χρόνια ελληνικό τουρισμό. Δύο βραβεία νόμπελ λογοτεχνίας και πολλοί ακόμη μεγάλοι ποιητές, αρχαίοι και σύγχρονοι, καθιστούν τη χώρα μας πολύ ψηλά στον παγκόσμιο κατάλογο.
Δεν είναι μόνο ο Γιώργος Σεφέρης και ο Οδυσσέας Ελύτης που έχουν τιμηθεί με νόμπελ λογοτεχνίας. Είναι ο Διονύσιος Σολωμός, ο Κωστής Παλαμάς, ο Κωνσταντίνος Καβάφης, η Κική Δημουλά και πολλά ακόμη «βαριά» ονόματα της βαριάς βιομηχανίας της Ελλάδας, της οποίας σήμερα οι κάτοικοι δυστυχώς δεν διαβάζουν ποίηση. Δεν πορεύονται σε κόσμους μαγικούς και ονειρεμένους και όπως γράφει ο Ελύτης στον «Αξιον Εστί», «δεν πορεύονται σε χώρα μακρινή και αναμάρτητη, με ανάλαφρα πλάσματα και κορίτσια κυανά να τους ακολουθούν».
Ο Σεφέρης γράφει κάπου «όλοι βλέπουν οράματα, κανείς ωστόσο δεν τα ομολογεί, πηγαίνουν και θαρρούν πως είναι μόνοι» και η Κική Δημουλά γράφει πως «κανείς δεν ξέρει τι του επιφυλάσσει ακόμη η ελπίδα».

Δεν υπάρχουν σχόλια: