ΑΠΟ ΤΟ ΙΑΣΙΟ ΣΤΟ ΚΑΠΟ ΝΤ' ΙΣΤΡΙΑ

Η 25η Μαρτίου 1821 εορτάζεται ως ημέρας ανεξαρτησίας του ελληνικού κράτους, χωρίς βεβαίως, να είναι αυτή η ημέρα της ανεξαρτησίας. Το γιατί επελέγη η 25η Μαρτίου 1821 ως ημέρα παλιγγενεσίας του έθνους, οφείλεται πιθανώς στο μετέπειτα μύθο που εφευρέθηκε για την Αγία Λαύρα και τη σύμπτωσης της ημέρας με τη γιορτή του Ευαγγελισμού.
Σήμερα πια θεωρείται σίγουρο πως η σκηνή στην Αγία Λαύρα με τον Παλαιό Πατρών Γερμανό να ευλογεί τους ήρωες της επανάστασης, υπάρχει μόνο στους πίνακες του Γύζη και του Βρυζάκη, αλλά και στα σχολικά μας βιβλία. Τουλάχιστον με παρόντα τον Παλαιών Πατρών που ούτε στα απομνημονεύματά του δεν αναφέρει ότι ευλόγησε την επανάσταση…
Μια επανάσταση που είχε ξεκινήσει πολύ πριν με ενέργειες και πράξεις που οδήγησαν σε αυτή, όπως η ίδρυση της Φιλικής Εταιρείας. Η σημαία της επανάστασης σηκώθηκε στο Ιάσιο της ρουμανικής Μολδαβίας στις 24 Φεβρουαρίου 1821 από τον Αλέξανδρο Υψηλάντη και επεκτάθηκε στην Πελοπόννησο και τη Ρούμελη, όπου ο Κολοκοτρώνης, ο Καραϊσκάκης και οι υπόλοιποι στρατηγοί έγιναν ήρωες.
Καθοριστική στον αγώνα της Ελλάδας για τη σύσταση του ανεξαρτήτου κράτους, η απαρχή του οποίου θεωρείται η Δ’ Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας την 1η Μαΐου 1827, ήταν η στάση των μεγάλων δυνάμεων της εποχής, Αγγλίας, Γαλλίας, Ρωσίας. Η καθεμία για δικούς της λόγους συνέβαλλε στην απόσχιση από την Οθωμανική Αυτοκρατορία του ελληνικού κράτους που πιστοποιήθηκε με το πρωτόκολλο του Λονδίνου στις 3 Φεβρουαρίου 1830.
Σημαντική και η συμβολή του πρώτου κυβερνήτη της Ελλάδας Ιωάννη Καποδίστρια, υπουργού Εξωτερικών και πρέσβη της τσαρικής Ρωσίας, πρωθυπουργού της Ιονίου Πολιτείας, του ανεξαρτήτου κράτους των Ιονίων Νήσων (1800-1807). Ο Καποδίστριας γεννήθηκε στην Κέρκυρα, αλλά ήταν εξ αίματος Ιταλός. Η οικογένειά του που έφερε το όνομα Βιτόρι μετακόμισε στην Κέρκυρα το 1373 από το Κάπο ντ’ Ιστρια της Δαλματίας και άλλαξε το όνομα της σε Καποδίστρια (Κάπο ντ΄Ιστρια), κάνοντας επίθετο και εξελληνίζοντας τον τόπο καταγωγής της. Ο Καποδίστριας ήταν βέβαια πιο Ελληνας από τους Ελληνες και είχε εξαιρετικές διοικητικές ικανότητες, αλλά δολοφονήθηκε από Ελληνες στην τότε πρωτεύουσα της Ελλάδας, το Ναύπλιο, στις 9 Οκτωβρίου 1931.