«Η Ελλάδα στο δρόμο του μεταξιού», είναι ένας από τους εύστοχους τίτλους των ελληνικών και διεθνών ΜΜΕ για τις συμφωνίες Ελλάδας Κίνας και τη διεθνή στήριξη που παρείχε η υπερδύναμη της Ασίας και του κόσμου ολόκληρου αυτές τις ημέρες προς τη χώρα μας και την οικονομία της. Η Κίνα συνεχίζει να επενδύει στην Ελλάδα, σε συνέχιση των συμφωνιών που είχε συνάψει η προηγούμενη κυβέρνηση (της Νέας Δημοκρατίας) και ταυτόχρονα στηρίζει την ελληνική οικονομία.
Δεν ξέρουμε αν η ελληνική πλευρά πρέπει να πανηγυρίζει για αυτές τις συμφωνίες, αλλά τουλάχιστον δεν θα είναι σίγουρα αρνητικές για τη χώρα μας. Δεν ξέρουμε ακόμη αν τα κέρδη θα είναι μεγάλα για την ελληνική οικονομία, αλλά και πάλι σίγουρα δεν θα είναι αρνητικό το πρόσημο.
Όταν μιλάμε για επενδύσεις από μια ραγδαίως αναπτυσσόμενη οικονομία που πλέον είναι υπερδύναμη στον πλανήτη, το σίγουρο είναι ότι στόχος της είναι το κέρδος από αυτές τις επενδύσεις. Μαζί με το κέρδος της Κίνας αναμένεται να υπάρξει και το οποίο κέρδος για την ελληνική οικονομία, οι ευκαιρίες και η ανάπτυξη που θα προσφέρει.
Μην ξεχνάμε ότι οι Κινέζοι δεν ήρθαν στην Ελλάδα για να χάσουν και μην ξεχνάμε ότι οι Κινέζοι δεν ήρθαν για να σκορπίσουν τα χρήματά τους και τα κέρδη τους, τα ποία δεν έχει γευτεί ακόμη ούτε ο ίδιος ο λαός τους. Οι Κινέζοι ήρθαν στη χώρα μας για να κερδίσουν και επίσης δεν πρέπει να ξεχνάμε πως ουδείς έως τώρα κατάφερε να έχει μεγάλα κέρδη από ανάλογες συμφωνίες με την Κίνα.
Βεβαίως η στήριξη της Κίνας είναι αναγκαία και ευπρόσδεκτη και μετά και τη στήριξη αυτή αναρωτιόμαστε, εάν αυτός ο δρόμος ήταν ανοιχτός για την κυβέρνηση και πριν την προσφυγή στο ΔΝΤ και την τρόικα. Τότε δεν μπορούσαμε άραγε να αναζητήσουμε άλλους δρόμους στήριξης και ίσως δανεισμού από ένα ισχυρό συμπαίκτη που βρέθηκε τώρα ή μήπως απόφαση της τριπλής επιτήρησης ήταν ειλημμένη και δεν έγινε καν προσπάθεια αναζήτησης άλλων δρόμων;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου