Το σχέδιο διάσωσης που αποφάσισαν οι Ευρωπαίοι για την Ελλάδα δίνει σίγουρα μια βαθιά ανάσα στην ελληνική οικονομία και στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα. Αυτό είναι αναμφισβήτητο, αλλά δεν είναι ξεκάθαρο το εάν η βαθιά αυτή ανάσα θα συνοδευτεί με νέα βάρη για τους Ελληνες.
Το επίσης σίγουρο είναι ότι η Ελλάδα και οι Ελληνες θα παραμείνουν υπό δέσμευση για πολλά ακόμη χρόνια και ακόμη, μετά την τελευταία εξέλιξη καθίσταται σαφές το ότι το μνημόνιο δεν είναι ήταν καθόλου αναγκαίο για τη χώρα, αφού υπήρχαν και υπάρχουν όπως φαίνεται και άλλοι δρόμοι διάσωσης.
Μιας και μιλάμε για ένα νέο σχέδιο Μάρσαλ, θα ήταν χρήσιμο να θυμίσουμε τι ήταν το σχέδιο Μάρσαλ, που στόχευε, τι εξυπηρετούσε και ποιες δεσμεύσεις γέννησε για τη χώρα. Ισως βρούμε κάποιες ομοιότητες…
Με τον όρο σχέδιο Μάρσαλ που εκπονήθηκε το 1947 από τον Τζορτζ Μάρσαλ, υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ τότε, εννοούμε την οικονομική ενίσχυση κρατών της ευρωπαϊκής ηπείρου από τις ΗΠΑ την περίοδο έναρξης του Ψυχρού Πολέμου. Η οικονομική αυτή βοήθεια αποσκοπούσε αφενός στην τόνωση των οικονομιών τους που ήταν κατεστραμμένες από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και αφετέρου εξυπηρετούσε άμεσα την αμερικανική εξωτερική πολιτική, που επιθυμούσε να αποφευχθεί ο κίνδυνος να περιέλθουν οι χώρες αυτές στη σφαίρα επιρροής της Σοβιετικής Ένωσης. Η χορηγία της βοήθειας αυτής δεν έγινε με διμερείς διαδικασίες αλλά, με όρους που τέθηκαν από την Ουάσιγκτον και περιλάμβαναν κυρίως την καταστολή των κομουνιστικών απειλών (π.χ. ελληνικός εμφύλιος) και την έμμεση περιστολή της ανεξαρτησίας τους.
Αν λοιπόν, και το νέο σχέδιο Μάρσαλ γεννά τις ίδια εξαρτήσεις για την Ελλάδα, τότε θα λέγαμε ότι δεν χρειάζονται και πολλά πανηγύρια, αλλά περίσκεψη και προβληματισμός για το μέλλον της χώρας και την εθνική της ανεξαρτησία…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου