Από την ιστορική φράση του Χαριλάου Τρικούπη «κύριοι δυστυχώς επτωχεύσαμεν» το 1893, έχουν περάσει 116 χρόνια. Εχει περάσει ένας αιώνας και κάτι δηλαδή και δυστυχώς όσο και αν λένε πολλοί ότι η ιστορία δεν επαναλαμβάνεται, στην προκειμένη περίπτωση επαναλαμβάνεται και μάλιστα με μεγάλη ομοιότητα.
Ισως και να μην πρόκειται περί επανάληψης, αλλά να πρόκειται περί του ιδίου κακού εφιάλτη που βλέπουν και πάλι οι Ελληνες. Το σίγουρο είναι ότι η μελέτη της ιστορίας, οδηγεί σε πολύ χρήσιμα συμπεράσματα για τα μελλούμενα.
Λίγο πριν ο Χαρίλαος Τρικούπης πει την ιστορική φράση περί πτώχευσης και ενώ η Ελλάδα βρισκόταν εν μέσω συνεχών κυβερνητικών αλλαγών, ζητήθηκε βοήθεια από τους Ευρωπαίους εταίρους της χώρας μας. Αυτοί δέχθηκαν να βοηθήσουν με εύσχημο τρόπο, δηλαδή δεν δέχθηκαν, όπως και τώρα που βοηθούν υπό επαχθέστατους όρους που είναι σαν να μην βοηθούν. Στη συνέχεια ο Τρικούπης έχασε τις εκλογές, στην εξουσία ανέβηκε ο Δεληγιάννης, τον οποίο οι εταίροι και οι σύμμαχοι έσυραν στον καταστροφικό για την Ελλάδα πόλεμο με την Τουρκία το 1897 με αποτέλεσμα την ήττα, το διεθνή διασυρμό της χώρας και την τελική την επιβολή διεθνούς οικονομικού ελέγχου.
Η χρεωκοπία ακόμη δεν έχει έρθει για την Ελλάδα και όπως διαβεβαιώνουν κυβερνητικά στελέχη δεν θα έρθει. Πόλεμος με την Τουρκία δεν φαίνεται να κηρύσσεται, αν δεν προκληθεί από τρίτες δυνάμεις, αλλά ο διεθνής έλεγχος έχει επιβληθεί στη χώρα. Είναι αυτό που γράφαμε στο περασμένο σημείωμά μας για τετραπλή συγκυβέρνηση της Ελλάδας, από την εθνική κυβέρνηση, την Κομισιόν, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Αυτή την τετραπλή συγκυβέρνηση να επιχειρεί να σπάσει η ελληνική κυβέρνηση με το ταξίδι του πρωθυπουργού στη Μόσχα και τις μεγαλοστόμως ανακοινωθείσες συμφωνίες ολοκλήρωσης των αγωγών φυσικού αερίου. Σε κάθε περίπτωση το αντίπαλο δέος θα πρέπει να υπάρχει για να αποφύγουμε μελλοντικούς πολέμους που δεν είναι απαραίτητο να είναι με αντίπαλο την Τουρκία, ούτε να γίνουν με όπλα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου