Μια φυσιογνωμία σχεδόν ονειρική ήρθε από τα παλιά. Μια φυσιογνωμία ποιητική, με λόγο γεμάτο έρωτα, αισιοδοξία και χυμούς ζωής. Ο Χρόνης Μίσσιος στα 80 του χρόνια πια, έκανε και πάλι την εμφάνισή του μετά από πολλά χρόνια σιωπής στην κρατική τηλεόραση, την περασμένη Κυριακή, στην εκπομπή «Προσωπικά». Ο Χρόνης Μίσσιος, συγγραφέας τεσσάρων βιβλίων –από τα ωραιότερα που έχουν γραφτεί ποτέ- έχει σιωπήσει από τα μέσα της δεκαετίας του ’90.
Πιθανώς το όνομά του να μην λεει πολλά τώρα πια. Οι τίτλοι των βιβλίων του, όμως, είναι σίγουρο ότι έχουν ακουστεί πολύ περισσότερο από το όνομά του. «Καλά εσύ σκοτώθηκες νωρίς», είναι ο τίτλος του πρώτου βιβλίου του που εκδόθηκε το 1985. Τρία χρόνια αργότερα ήρθε το μυθικό «Χαμόγελα ρε, τι σου ζητάνε» και λίγο αργότερα, το 1991 εκδόθηκε το τρίτο του βιβλίο με τίτλο «Τα κεραμίδια στάζουν» για να ολοκληρωθεί το συγγραφικό του έργο πριν την έναρξη της σιωπής του το 1996 με το βιβλίο «Το κλειδί είναι κάτω από το γεράνι».
Μετά από πολλά χρόνια, η σιωπή του 80χρονου σήμερα Χρόνη Μίσιου έσπασε. Ο γεμάτος έρωτα, αισιοδοξία και χυμούς ζωής λόγος του ακούστηκε και πάλι. Ηταν μια ευχάριστη έκπληξη των ημερών, από έναν άνθρωπο που πέρασε περισσότερα από τα μισά χρόνια της ζωής του στη φυλακή και την εξορία, από έναν άνθρωπο που δεν πήγε σχολείο, αλλά έγινε συγγραφέας με ένα από τους ποιητικότερους και ωραιότερους λόγους της νεοελληνικής λογοτεχνίας.
Στο «χαμογέλα ρε τι σου ζητάνε» ο πραγματικά επαναστάτης ακόμη και σήμερα Χρόνης Μίσσιος δεν χαμογελούσε στην ασφάλεια για τον αφήσουν ελεύθερο. «Χαμογέλα ρε παιδάκι μου, τι σου ζητάνε», του είπε ένας αστυνομικός, αλλά εκείνος δεν το έκανε, δεν πρόδωσε τις ιδέες του και πήγε πάλι εξορία.
«Δε λυπάμαι που πεθαίνω. Για το μόνο πράγμα που λυπάμαι, είναι ότι πεθαίνω μετά το θάνατο του ονείρου», γράφει ο Χρόνης Μίσσιος λίγο πριν το τέλος του «Καλά εσύ σκοτώθηκες νωρίς». Ας είναι καλά που ήρθε και πάλι…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου