Πέρασαν τέσσερις ημέρες από το κλείσιμο του «Ελεύθερου Τύπου», ένας από τους πλέον ιστορικούς τίτλους στη χώρα και του ραδιοφωνικού σταθμού «City». Κλείσιμο που έχει ως αποτέλεσμα να μείνουν στο δρόμο περί τους 500 εργαζόμενους και να προκαλείται μείζον εργασιακό και κοινωνικό πρόβλημα, ενώ η ιστορία αυτή έχει ήδη αρχίσει να λειτουργεί ως ντόμινο.
Πέρασαν τέσσερις ημέρες από το κλείσιμο του «Ελεύθερου Τύπου» και του ραδιοφωνικού σταθμού «City» και πέραν των όποιων άλλων αντιδράσεων υπήρξαν και θα υπάρξουν, αναμένουμε ακόμη την αντίδραση τεσσάρων «επωνύμων» στελεχών του ραδιοφωνικού σταθμού. Των βουλευτών Θεόδωρου Πάγκαλου του ΠΑΣΟΚ και Λιάνας Κανέλλη του ΚΚΕ, του πρώην βουλευτή και υπουργού Στέφανου Μάνου και του Τζίμη Πανούση.
Ειδικά από τον κ. Πανούση περιμέναμε πολλά και άλλα τόσα δεν περιμέναμε. Δεν περιμέναμε για παράδειγμα να δουλέψει υπό την κυρία Αγγελοπούλου για ιδεολογικούς, αλλά και συμβολικούς λόγους, εκτός και το βιοποριστικό του πρόβλημα ήταν τόσο μεγάλο, οπότε στην περίπτωση αυτή θα μπορούσαμε να τον δικαιολογήσουμε. Εστω και έτσι, περιμέναμε από τον κ. Πανούση να φωνάξει και να αντιδράσει για το κλείσιμο εφημερίδας και ραδιοφώνου, να βγει μπροστά και να πάρει το μέρος των εργαζομένων, αλλά φευ.
Τα αυτά αναμέναμε και από την κυρία Κανέλλη, από την οποία δεν αναμέναμε ότι δούλευε ποτέ στις επιχειρήσεις της κυρίας Αγγελοπούλου. Ομοίως και από τον Θεόδωρο Πάγκλαο και προκαλεί πραγματικά πολλά ερωτηματικά η έως τώρα ουδέτερη και απαθής στάση τους.
Όπως πολλά ερωτηματικά προκαλεί και σιωπή του Λάκη Λαζόπουλου, από τον οποίο επίσης θα περιμέναμε να πάρει θέση για το κλείσιμο της εφημερίδας και του ραδιοφώνου, ακόμη και μετά τη συμφωνία με την κυρία Αγγελοπούλου για την των cd της εκπομπής του από τον «Ελεύθερο Τύπο».
Είναι, όμως, προφανές ότι όλοι στα δύσκολα κρίνονται και αντί να ορθώσουν ανάστημα και να φωνάξουν σιωπούν και σε αυτήν εδώ την περίπτωση μιλάμε για πολλές σιωπές, πολλές και περίεργες…
4 σχόλια:
Αυτή η σιωπή- ή μήπως να την χαρακτηρίσω καλύτερα ομερτά- αποδεικνύει περίτρανα αυτό που φωνάζω χρόνια: ότι το ποιος είναι "αριστερός", ποιος είναι "προοδευτικός" ποιος "δεξιός" και ποιος "φασίστας", φαίνεται τελικά στα δύσκολα και στην πράξη, κι όχι από τις ταμπέλες που φροντίζουν μερικοί να "κολλάνε" στους άλλους...
Υ.Γ.: ξέχασες να αναφέρεις και τον...αρχοντομαστούρη Γρηγόρη Ψαριανό ανάμεσα στους...αμνούς που μας ξεκούφαναν με τη σιωπή τους...
Για τον Πανούση ισχυει οτι μου εχεις πει, δηλαδη εθεσε εαυτο εθελοντικα στη διάθεση του σταθμου για να βοηθήσει τους εργαζομένους. Για τους υπόλοιπους περιμένω την αντίδρασή τους...
Οσο για το άλλο που μου γράφεις, νοπμίζω ότι κυρίως είναι θέμα ανθρώπου η στάση του καθενός και όχι θέμα ιδεολογίας...
Ασφαλώς και είναι θέμα ανθρώπου, εγώ όμως αναφέρθηκα στην συνηθισμένη ελληνική πρακτική και στις ιδεολοψίες που μας κυριεύουν...
Εδώ που τα λέμε, τι πάει να πει "στη διάθεση του Σταθμού"; Αφού δεν υπάρχει πια σταθμός, έκλεισε...
Δημοσίευση σχολίου