Σάββατο 5 Δεκεμβρίου 2009

ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΜΕΤΑ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ

«Δεν καταλάβαμε πως έκαναν σύσκεψη μυστική τα παιδιά και βγήκαν σε δρόμους και σε πλατείες. Οταν ξυπνήσαμε είδαμε τα παιδιά μας θάλασσα να κατακλύζει τους δρόμους, και είπαμε λάθος, αλλά θάλασσα λανθασμένη δε γίνεται». Οι στίχοι του Ελύτη πιο επίκαιροι από ποτέ και όπως λεει ο μεγάλος ποιητής «θάλασσα λανθασμένη δεν γίνεται…»
Ελλάδα Δεκέμβριος 2009, ένα χρόνο μετά τα σύγχρονα «Δεκεμβριανά», ένα χρόνο μετά τη δολοφονία του Αλέξη, του 15χρονου παιδιού που ο θάνατος του έγινε σύμβολο και που ενέπνευσε και εμπνέει ένα νεολαιίστικο κίνημα που όμοιο του χώρα είχε χρόνια να δει.
Ελλάδα Δεκέμβριος 2009, εκείνες οι σφαίρες ήταν σφαίρες που δεν σκότωσαν μόνο τον Αλέξη, αλλά το κράτος, το έθνος και μαζί μια γενιά που βγήκε στους δρόμους. Εκείνες οι σφαίρες βρήκαν στην καρδιά τον πολιτισμό, την ιστορία την κουλτούρα των Ελλήνων και επειδή ο χρόνος είναι ο μεγαλύτερος γιατρός και επειδή ο αστυνομικός από το όπλο του οποίου έφυγαν αυτές οι σφαίρες οσονούπω θα οδηγηθεί ενώπιον της δικαιοσύνης, ας την αφήσουμε να κρίνει.
Εκείνα που μένουν από τον περσινό Δεκέμβρη είναι δύο, ένα τραγικό και ένα πολύ μεγάλο. Το φως της ζωής ενός 15χρονου παιδιού έσβησε, οι δικοί του άνθρωποι δεν τον έχουν μαζί τους και η απώλεια ακόμη και ένα χρόνο μετά είναι σίγουρο πως δεν ξεπερνιέται εύκολα και δεν ξέρουμε αν ποτέ θα ξεπεραστεί.
Η δολοφονία του Αλέξη, όμως, ενέπνευσε. Οι μαθητές και η νεολαία βγήκαν στους δρόμους, εξεγέρθηκαν, όρθωσαν ανάστημα. Υπήρχαν αιτίες για όλα αυτά και η δολοφονία του Αλέξη τους έδωσε την αφορμή. Η ακρίβεια, η πείνα, η ανεργία, η παιδεία που είναι κατ’ ευφημισμό δωρεάν, η ταλαιπωρημένη γενιά των 700 ευρώ με τα μεταπτυχιακά και τις ξένες γλώσσες που αν δεν έχουν μπάρμπα στην Κορώνη μένουν ισοβίως στα 700 ευρώ, η εκμετάλλευση, το ψέμα και η απάθεια που βιώνουν οι νέοι, τους έβγαλαν στους δρόμους και θα τους βγάλουν και πάλι. Ο θάνατος του Αλέξη ήταν απλά η σπίθα που άναψε το φυτίλι των εξεγέρσεων που όπως γίνεται σε αυτή τη χώρα διαχρονικά, είχαν μέσα ολίγο και από τους απαραίτητους κουκουλοφόρους και προβοκάτορες.
Αυτοί οι υγιής αγώνες των νέων εμπεριέχουν την ελπίδα, το όνειρο για ένα καλύτερο κόσμο, τις προϋποθέσεις για την αντεπίθεση των ονείρων. Ας ελπίσουμε και ας ευχηθούμε ότι αυτή τη φορά θα καταλάβουμε «τη μυστική σύσκεψη των παιδιών» και «δεν θα ξυπνήσουμε να δούμε θάλασσα», γιατί όπως λεει και ο ποιητής «θάλασσα λανθασμένη δεν γίνεται…»

1 σχόλιο:

Μάρκος είπε...

Σοβαρά πιστεύεις ότι τα περσινά επεισόδια που στράφηκαν κατά των μαγαζιών των μικρομεσέων, ήταν "εξέγερση" της γενιάς των 700 ευρώ, όταν σε αυτά συμμετείχαν τα παιδιά των πλούσιων μπαμπάδων τους και συνελήφθησαν κατά 80% ξένοι; Για όνομα βρε Σωτήρη...