ΠΕΡΙ ΑΣΤΥΝΟΜΟΚΡΑΤΙΑΣ...

Η Ελλάδα και η Αθήνα διάγουν την πρώτη επέτειο των σύγχρονων Δεκεμβριανών, διάγουν τις ημέρες του Δεκέμβρη του 2009. Οι εκδηλώσεις τέλειωσαν και πιθανώς και να τέλειωσαν και τα επεισόδια που ήταν πολύ λιγότερα, καθώς εφέτος η αστυνομία δεν παρακολουθούσε, αλλά έκανε δυναμικότατη παρουσία, σε σημείο που να μπορεί να χαρακτηριστεί παρεξηγήσιμη.
Και την αναφέρουμε μόνο ως παρεξηγήσιμη για να μην πούμε τίποτα άλλο πιο βαρύ. Διότι είναι άλλο πράγμα να επιβάλλεται η τάξη όπως σωστά έκανε η αστυνομία εφέτος, αλλά είναι άλλο πράγμα να παραβιάζονται θεμελιώδη δημοκρατικά δικαιώματα πολιτών, τα οποία βεβαίως είχαν παραβιαστεί και πέρσι και πρόπερσι και αντιπρόπερσι. Η διαφορά είναι ότι τότε παραβιάστηκαν από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και ξεσηκώθηκε το σύμπαν τώρα παραβιάζονται από τη σοσιαλιστική κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και ξεσηκώνονται ελάχιστοι, δηλαδή, μόνο η αριστερά.
Είμαστε με την αστυνομία όταν προασπίζει τους πολίτες, αλλά είμαστε εναντίον της καταστολής και αυτό που έγινε στο Κερατσίνι μοιάζει περισσότερο με καταστολή. Αν τα άδεια μπουκάλια συνιστούν αδίκημα, τότε να τους ρίξουμε στην πυρά όλους αυτούς που ήταν εκείνο το βράδυ στο στέκι «Ρεσάλτο».
Επίσης, δυσκολευόμαστε να αντιληφθούμε πότε μπορεί να παραβιάζεται το άσυλο και πότε όχι. Πέρσι, δηλαδή, το πεζοδρόμιο δεν ήταν εκτός περιοχής ασύλου; Εφέτος βγήκε εκτός; Εφέτος ανακαλύφθηκε ότι το άσυλο καλύπτει μόνο την διακίνηση των ιδεών και όχι των ταραξιών;
Η αστυνομία αυτή τη φορά ήταν σαφέστατα πιο αποτελεσματική, από άλλες χρονιές και πιθανώς με τη στάση της αυτή να αυξάνει και το αίσθημα ασφάλειας των πολιτών. Στην προσπάθειά της, όμως, να επιβάλλει την τάξη, ξεπέρασε πολλές φορές τα όρια και παραβίασε θεμελιώδη δημοκρατικά δικαιώματα πολιτών, και εφέτος όπως και άλλα χρόνια και στο πλαίσιο αυτό βάζουμε και τις εκατοντάδες προσαγωγές που έγιναν αυτές τις ημέρες. Αυτό δεν αλλάζει με την αποτελεσματικότητα της αστυνομίας, την οποία θα θέλαμε να τη δούμε και με την πάταξη της βίας στα γήπεδα, και με τους μεγαλοσχήμονες που παρανομούν. Θα θέλαμε να τη δούμε να ικανοποιεί το κοινό περί δικαίου αίσθημα και όχι να μαζεύει μόνο αντιεξουσιαστές…