ΤΟ ΦΙΑΣΚΟ ΤΗΣ ΚΟΠΕΓΧΑΓΗΣ

Μια πολύ σημαντική συνάντηση για το μέλλον του πλανήτη διεξάγεται αυτές τις ημέρες στην Κοπεγχάγη. Πρόκειται για την παγκόσμια διάσκεψη για τις κλιματικές αλλαγές που θεωρείται ως μία από τις πλέον σημαντικές συνόδους στην ιστορία, με τους ηγέτες του πλανήτη να συζητούν για το πώς θα περιοριστούν οι εκπομπές ρύπων και πως επί της ουσίας θα σώσουν τον πλανήτη από τη βέβαιη καταστροφή που έρχεται. Αυτοί που συζητούν βεβαίως, στην πρωτεύουσα της Δανίας, είναι αυτοί που κατά κύριο λόγο ρυπαίνουν τον πλανήτη…
Η διάσκεψη θα διαρκέσει από τις 7 έως 18 Δεκεμβρίου και η επίτευξη της οποιαδήποτε συμφωνίας θα διαδεχθεί το Πρωτόκολλο του Κιότο. Οι εργασίες της Διάσκεψης, στην οποία έχουν διαπιστευτεί περίπου 5.000 εκπρόσωποι των μέσων μαζικής ενημέρωσης, θα κλιμακωθούν σταδιακά, με αποκορύφωμα τη σύνοδο κορυφής 65 αρχηγών κρατών στις 17 Δεκεμβρίου και πιθανώς την υπογραφή του νέου πρωτοκόλλου.
Η διάσκεψη της Κοπεγχάγης θεωρείται ως η πιο σημαντική παγκόσμια διάσκεψη μετά την αντίστοιχη του Κιότο της Ιαπωνίας που έγινε το 1997 και στη διάρκεια της οποίας υπεγράφη η πρώτη παγκόσμια συμφωνία για την καταπολέμηση των κλιματικών αλλαγών. Μια συμφωνία που δεν υπέγραψε ο μεγαλύτερος ρυπαντής του πλανήτη, οι ΗΠΑ, που στην Κοπεγχάγη, δείχνουν διατεθειμένες να τηρήσουν μια άλλη στάση πιο διαλλακτική και αυτό είναι βεβαίως κάτι που θα διαφανεί στη συνέχεια.
Παρ΄ όλα αυτά και παρ’ ότι αξίζει τον κόπο να περιμένουμε για τα αποτελέσματα της συνόδου, δεν μπορούμε να μην πούμε ότι η διάσκεψη φαίνεται έως τώρα να εξελίσσεται σε ένα πολύ μεγάλο φιάσκο και να διαψεύσει τις ελπίδες που υπήρχαν και υπάρχουν. Ως επίρρωση αυτού, έρχεται η πρότασης της φιλοξενούσας τη διάσκεψη Δανίας, η οποία καλεί τις αναπτυσσόμενες χώρες και όχι τις πλούσιες να επωμιστούν το μεγαλύτερο κόστος για τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Η πρόταση αυτή δηλαδή, που έχει προκαλέσει ήδη τις πρώτες διαφωνίες στην Κοπεγχάγη, θέλει τις πλούσιες χώρες να μειώνουν λιγότερο τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, ενώ βάζει πολύ σκληρούς όρους και περιορισμούς στις αναπτυσσόμενες χώρες. Για αυτό ομιλούμε περί φιάσκου!