Ηταν 27 Απριλίου του 1941, Κυριακή του Θωμά. Η Αθήνα έρημη, τα παράθυρα κλειστά, σε ένδειξη πένθους και διαμαρτυρίας των κατοίκων για αυτό που θα συνέβαινε.
Από τις 8 το πρωί της 27ης Απριλίου οι γερμανικές ορδές άρχισαν να κάνουν την εμφάνισή τους στην έρημη πόλη και να εισέρχονται σε αυτή. Τελευταίοι ήρωες του δράματος που ξεκινούσε για τη χώρα κάποιοι άνθρωποι που ο καθένας έμεινε στην ιστορία, ίσως όχι με χρυσά γράμματα, αλλά έμεινε, αντιστάθηκε και έπεσε ηρωικά. Δεν συνθηκολόγησε και δεν πρόδωσε…
Ο Ραδιοφωνικός Σταθμός Αθηνών κάθε πέντε λεπτά μετέδιδε διαταγή της μόνης κυβερνητικής αρχής που παρέμενε στην ελληνική πρωτεύουσα, του Ανώτερου Στρατιωτικού Διοικητή Αττικοβοιωτίας υποστράτηγου Καβράκου. Η φωνή του εκφωνητή του ραδιοφωνικού σταθμού Αθηνών Κωνσταντίνου Σταυρόπουλου θα μείνει αιώνια.
Τα τελευταία του λόγια, την ώρα που οι ορδές των κατακτητών έμπαιναν στην έρημη ελληνική πρωτεύουσα, ήταν μία από τις τελευταίες πράξεις αντίστασης. Ηταν οι τελευταίες ελεύθερες φράσεις που ακούσθηκαν και ανέφεραν: «Εδώ ελεύθεραι ακόμα Αθήναι… Έλληνες! Οι Γερμανοί εισβολείς ευρίσκονται εις τα πρόθυρα των Αθηνών. Αδέλφια! Κρατήστε καλά μέσα στην ψυχή σας το πνεύμα του μετώπου. Ο εισβολεύς εισέρχεται με όλας τας προφυλάξεις εις την έρημον πόλιν με τα κατάκλειστα σπίτια. Έλληνες! Ψηλά τις καρδιές!»
Γύρω στις 10 π.μ. τα γερμανικά στρατεύματα είχαν φθάσει στην Ακρόπολη. Ο εθελοντής φρουρός της σημαίας, ένας νέος με τεράστια αποθέματα ψυχής, ο Κωνσταντίνος Κουκίδης, αρνείται να παραδώσει τη γαλανόλευκη στους κατακτητές που ήταν έτοιμοι να υψώσουν τη σβάστικα και αυτοκτονεί πέφτοντας από τον Ιερό Βράχο. Ενας ακόμη ήρωας.
Η Πηνελόπη Δέλτα αυτοκτονεί στο σπίτι της μην μπορώντας να διανοηθεί πως η πατρίδα της σκλαβώθηκε. «Σιωπή», είναι η μόνη λέξη που ζήτησε να γραφτεί στον τάφο της.
Μια ακόμη ηρωίδα.
Σε αντιδιαστολή με αυτά, κάποιοι άλλοι συνθηκολόγησαν. Ο στρατηγός Τσολάκογλου έγινε πρωθυπουργός, κάποιοι υπουργοί, κάποιοι δοσίλογοι και κάποιοι Γερμανοτσολιάδες. Ολοι αυτοί, όμως, δεν κατάφεραν να κάμψουν τις καρδιές των Ελλήνων που όπως έλεγε ο Κωνσταντίνος Σταυρόπουλος έμειναν ψηλά. Ο Γλέζος με τον Σάντα μετά από λίγες ημέρες έδωσαν το σύνθημα της απελευθέρωσης που ήρθε τον Οκτώβρη του ’44.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου