Η πρώτη φορά που το όνομα του Αλέξη Τσίπρα ακούστηκε σε «αρχηγικό» επίπεδο ήταν όταν προτάθηκε από τον Συνασπισμό για υποψήφιος δήμαρχος της Αθήνας στις δημοτικές εκλογές του 2006. Ο τότε πρόεδρος του κόμματος Αλέκος Αλαβάνος επέμεινε, πρότεινε και τελικά πέρασε τον 32χρονο Αλέξη Τσίπρα για υποψήφιο δήμαρχο της Αθήνας, αφήνοντας εκτός του αείμνηστο Μιχάλη Παπαγιαννάκη.
Η κάθοδος εκείνη του Αλέξη Τσίπρα στέφθηκε τελικά από επιτυχία, αφού ο συνδυασμός του κατέγραψε ποσοστό 10,5%. Δύο χρόνια αργότερα, τον Δεκέμβριο του 2008, ο Αλέκος Αλαβάνος ξάφνιασε και πάλι τόσο με την απόφασή του να μην διεκδικήσει και την προεδρία όντας επιτυχημένος και με το κόμμα να έχει αυξήσει τα ποσοστά του, αλλά και με το να προτείνει ως υποψήφιο για την προεδρία τον 34χρονο Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος εξελέγη τελικά με ποσοστό 70% έναντι του Φώτη Κουβέλη.
Η εκλογή Τσίπρα στην προεδρία του Συνασπισμού εκτόξευσε στις δημοσκοπήσεις τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ στο 20% και έδωσε μια νέα προοπτική και έναν νέο αέρα στο κόμμα και στο χώρο της ανανεωτικής αριστεράς. Ο Αλέξης Τσίπρας έγινε ο νεότερος πρόεδρος κόμματος και ο Αλέκος Αλαβάνος παρέμεινε επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ και όπως έδειξε η μετέπειτα πρακτική του υπερπρόεδρος, πάνω από τον Αλέξη Τσίπρα που δεν είχε και την κοινοβουλευτική ιδιότητα.
Εκτοτε στον Συνασπισμό, αλλά και στον ΣΥΡΙΖΑ υπάρχει μια διαρχία που ουδείς την κατάλαβε και η οποία είναι κατά πολλούς εκ των κύριων λόγων μαζί με την αλαζονεία που τα δημοσκοπικά ποσοστά από το 20% τις πρώτες ημέρες της εκλογής Τσίπρα κατρακύλησαν στο 4,12% των ευρωεκλογών. Ο Αλέκος Αλαβάνος μιλώντας προχθές στη βουλή δεν κάλυψε τον Αλέξη Τσίπρα ως όφειλε για την εκλογική ήττα του κόμματος. Δεν κάλυψε την επιλογή του και το δικό του παιδί.
Ο πρόεδρος, ο Αλέξης Τσίπρας, φέρει σαφώς και εξ οφίτσιο ευθύνες για την ήττα, αλλά αν ένας από τους δύο φέρει την κύρια ευθύνη, αυτός είναι ο Αλέκος Αλαβάνος, ο οποίος πέραν των τεράστιων ευθυνών για την ήττα και την αλαζονεία που έδειξε το κόμμα φταίει και για τον Αλέξη Τσίπρα. Φταίει που δεν τον κάλυψε ως όφειλε μετά την ήττα και κυρίως φταίει που τον επέλεξε για πρόεδρο, αφού φάνηκε καθαρά ότι ήθελε βοηθό προέδρου και όχι πρόεδρο, θέση που κράτησε για τον ίδιο έστω και αν αποχώρησε. Ισως για αυτό τελικά και να παραιτήθηκε…
3 σχόλια:
Δεν νομίζω ότι ο Αλαβάνος ήταν πάνω από τον Τσίπρα τόσο καιρό, το αντίθετο θα έλεγα. Γινόταν δε κάτι πρωτοφανές: ο πρόεδρος ενός εξωκοινοβουλευτικού κόμματος, όπως είναι ο Συνασπισμός, να προβάλεται το ίδιο ή και περισσότερο από όλους, ακόμη κι από τα ΜΜΕ, ωσάν να ήταν πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. Ο Τσίπρας όμως, αν η Δημοκρατία μας λειτουργούσε, έπρεπε να συμπεριφέρεται στον Τσίπρα, ως ακριβώς αυτό που είναι: ο πρόεδρος μιας από τις 10 συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ. Αρχηγός εξωκοινοβουλευτικού κόμματος, όπως ο Παπαθεμελής, ο Βεργής και ο Λεβέντης. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Σωστά όλα αυτά Μάρκο, σύμφωνώ. Ο ΣΥΝ, όμως, δεν είναι εξωκοινοβουλρυτικό κόμμα, αλλά συνιστώσα ενός συνασπισμού κομμάτων, ενώ ο Παπαθεμελής και οι υπόλοιποι είναι όντως εξωκοινοβουλευτικοί. Επίσης ας μη γελιόμαστε, ο ΣΥΝ είναι το 99% του ΣΥΡΙΖΑ και το υπόλοιπο 1% σε δύναμη είναι οι υπόλοιπες εννέα συνιστώσες.
Θα σου φέρω ένα άλλο παράδειγμα: όταν ο συστάθηκε ο ενιαίος Συνασπισμός της Αριστεράς και της Προόδου, πρόεδρος του εξελέγη ο Γ.Γ. του ΚΚΕ, ο αειμνηστός Χαρίλαος Φλωράκης. Στη συνέχεια, ο πρόεδρος της ΕΑΡ, Νίκος Κωνσταντόπουλος. Ήταν και οι δύο βουλευτές εκλεγμένοι, αλλά ουδείς τους ανέφερε ως "ο Γ.Γ. του ΚΚΕ" ή ο "Πρόεδρος της ΕΑΡ". Αυτή τη στιγμή ο Τσίπρας ενεργεί εξωθεσμικά. Δεν υπάρχει κόμμα στυη Βουλή Συνασπισμός. Υπάρχει ΣΥΡΙΖΑ. Όπως δεν υπήρχε το 1989 ΚΚΕ ή ΕΑΡ, αλλά μόνο Συνασπισμός. Δεν εκλέγονται οι συνιστώσες στις εκλογές, αλλά το κόμμα που τις περιλαμβάνει.
Το να αντιμετωπίζεται λοιπόν ο Τσίπρας με τον τρόπο που περιέγραψα, είναι για μένα, κι ας ακουστεί υπερβολικό, εκτροπή.
Δημοσίευση σχολίου