Εκλογές στην Ελλάδα την Κυριακή με τη νέα κυβέρνηση, όποια και να είναι, να έχει ένα βαρύ καθήκον πέρα απ΄ όλα τα άλλα. Να έχει το καθήκον να στηρίξει το νησί που κάνει τον ελληνισμό πιο ευρύχωρο κατά τον Σέφερη, την Κύπρο, το νησί της Αφροδίτης, το νησί που αγαπήθηκε και κατακτήθηκε, το νησί που ακόμη και σήμερα έχει πάνω του παράνομους κατακτητές, παράνομο στρατό κατοχής που δεν προκαλεί, όμως, την παρέμβαση της διεθνούς κοινότητας, η οποία απαθέστατα νομιμοποιεί αυτή την κατάσταση.
Σήμερα, 1η Οκτωβρίου, είναι εθνική επέτειος στην Κύπρο, η οποία την 1η Οκτωβρίου 1960 κατέστη ανεξάρτητη από την αγγλικό ζυγό μετά από έναν ευγενή και ηρωικό αντιαποικιοκρατικό αγώνα που έδωσαν οι Ελληνοκύπριοι. Την 1η Οκτωβρίου 1960 ξεκινά επισήμως η ιστορία της Κυπριακής Δημοκρατίας που 49 χρόνια μετά φαίνεται να λαμβάνει σύντομα τέλος, τουλάχιστον με τη σημερινή της μορφή και το παράνομο καθεστώς που υπάρχει στο βόρειο τμήμα του νησιού.
Από το 1959 και τις συνθήκες Ζυρίχης και Λονδίνου, φθάνουμε στο 2009 και τις συνομιλίες της επίσημης κυπριακής δημοκρατίας με την χειραφετημένη από την Αγκυρα τουρκοκυπριακή κοινότητα. Συνομιλίες που δυστυχώς οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στη διχοτόμηση και άρα τη νομιμοποίηση της παρανομίας που έγινε το 1974 με τις πλάτες των ΗΠΑ και των Βρετανών και την προδοτική στάση των ανδρεικέλων της ελληνικής χούντας.
Η τουρκική εισβολή του 1974 δεν ήταν απλά μια παράνομη πράξη της Τουρκίας σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο και μια πράξη εχθρική προς την Κυπριακή Δημοκρατία και την Ελλάδα. Ηταν μια επίδειξη της επιλεκτικής εφαρμογής της διεθνούς νομιμότητας. Η παρανομία που συνετελέσθη το 1974, έφθασε σήμερα να έχει νομιμοποιηθεί και στις συνομιλίες που διεξάγονται, να γίνεται λόγος για διζωνική και δικοινοτική ομοσπονδία δύο κρατών, εκ των οποίων το ένα θα είναι αυτό που δημιούργησε η τουρκική εισβολή του 1974.
Η Κύπρος, το νοτιοανατολικότερο άκρο της Ευρωπαϊκής Ενωσης, το νησί που ο Αρθούρος Ρεμπό έχει γράψει ορισμένα από τα ωραιότερα ερωτικά του ποιήματα, βρίσκεται προ μιας ακόμη μεγάλης περιπέτειας και ενός αγώνα. Ολα δείχνουν ότι πάμε σε διχοτόμηση, αλλά «το κομμάτι που κάνει τον ελληνισμό πιο ευρύχωρο», θα παραμείνει ίσως το σημαντικότερο κομμάτι του πέραν της μητροπολιτικής Ελλάδας με τους κατοίκους του να μιλούν αυτή την ωραία ελληνική γλώσσα με τις ομηρικές φράσεις που δυστυχώς δεν ομιλείται πια στη μητροπολιτική Ελλάδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου